Uczniowie, którzy przeżyli strzelaninę w szkole średniej Marjory Stoneman Douglas w Parkland na Florydzie, usłyszeli swoje głosy w ciągu kilku tygodni od lutego. 14 tragedia.
Otwarci studenci Parkland — między innymi Emma Gonzalez, Delaney Tar, Sam Zeif, Cameron Kasky i Jaclyn Corin ich – zorganizowali 24 marca Marsz dla Naszego Życia, protest mający na celu podkreślenie pilności kontroli broni w Ameryka.
Źródło: NICHOLAS KAMM/Getty Images
Marsz dla naszego życia, który koncentruje się na Waszyngtonie, ale zainspirował setki siostrzanych marszów na całym świecie, wyprowadził na ulice tysiące, w tym wielu ocalałych z Parkland.
W namiętnym przemówieniu podczas rajdu Emma Gonzalez wstrząsnęła tłumem swoimi słowami, które trwały dokładnie 6 minut i 23 sekundy, tyle samo co terroryzująca strzelanina w Parkland.
„Sześć minut i około dwudziestu sekund. W nieco ponad sześć minut zabrano nam 17 naszych przyjaciół, 15 zostało rannych, a wszyscy, absolutnie wszyscy, zostali na zawsze zmienieni” – zaczęła swoje przesłanie. „Każdy, kto tam był, rozumie, każdy, kto został dotknięty zimnym uściskiem przemocy z użyciem broni, rozumie”.
„Nikt nie był w stanie pojąć niszczycielskiego następstwa ani tego, jak daleko ten zasięg może się posunąć. Dla tych, którzy nadal nie mogą tego zrozumieć, ponieważ odmawiają, powiem ci, dokąd to poszło. W ziemię, na głębokość sześciu stóp – kontynuowała.
Wymieniając nauczycieli i uczniów, którzy zginęli tego tragicznego dnia, Gonzalez powiedział: „Sześć minut i dwadzieścia sekund z AR-15 i moja przyjaciółka Carmen nigdy nie narzekaliby mi na naukę gry na pianinie. Aaron Feis nigdy nie nazwałby Kiry „Miss Sunshine”. Alex Schachter nigdy nie wszedłby do szkoły ze swoim bratem Ryanem. Scott Beigel nigdy nie żartowałby z Cameronem na obozie. Helena Ramsey nigdy nie spędzałaby czasu po szkole z Maxem.
„Gina Montalto nigdy nie pomachałaby do swojego przyjaciela Liama podczas lunchu. Joaquin Oliver nigdy nie grał w koszykówkę z Samem lub Dylanem. Alaina Petty nigdy by tego nie zrobiła. Cara Loughran nigdy by tego nie zrobiła. Chris Hixon nigdy by tego nie zrobił. Luke Hoyer nigdy by tego nie zrobił. Martin Duque Anguiano nigdy by tego nie zrobił. Peter Wang nigdy by tego nie zrobił. Alyssa Alhadeff nigdy by tego nie zrobiła. Jamie Guttenberg nigdy by tego nie zrobił. Meadow Pollack nigdy by tego nie zrobił.
Wyraźnie zdenerwowana, ze łzami spływającymi po twarzy, uczennica liceum przerwała milczenie. „Odkąd tu przyjechałem, minęło sześć minut i dwadzieścia sekund. Strzelec przestał strzelać i wkrótce porzuci swój karabin, wtopi się w uciekających studentów i będzie szedł wolny przez godzinę przed aresztowaniem. Walcz o swoje życie, zanim stanie się to pracą kogoś innego”.
Oklaskujemy twoją odwagę i elokwencję, Emmo.