Popularne programy telewizyjne, które poprawiają zdrowie psychiczne

Telewizja w dzisiejszych czasach robi wiele rzeczy dobrze. Ale nawet najlepsze komedie i dramaty nie zawsze dobrze radzą sobie z problemami ze zdrowiem psychicznym. Jeden z ostatnich przykładów: zeszłej wiosny 13 powodów, dla którychktóry znalazł się pod ostrzałem za sposób, w jaki zwrócił się do nastolatków depresja i samobójstwo.

Nieprawidłowe i nieodpowiedzialne portrety postaci chorych psychicznie nie są zaskoczeniem dla dr Nancy Mramor, psychologa klinicznego, która specjalizuje się w mediach i popkulturze, „Choć programy mogą być dokładne, zwykle są tworzone po to, aby były interesujące” wyjaśnia. „A zaburzenia zdrowia psychicznego nie zawsze są interesujące i pociągające”.

Ale ostatnio nastąpił wzrost liczby programów, które stawiają zdrowie psychiczne w centrum uwagi, przedstawiając głównych bohaterów z zaburzeniami, takimi jak choroba afektywna dwubiegunowa, autyzm i OCD. Żaden pokaz nie jest doskonały i żaden stan nie będzie w 100% dokładny, ponieważ doświadczenie każdej osoby ze stanem zdrowia metalu jest inne. Mramor mówi również, że objawy i stany na ekranie są często traktowane jako skrajne przypadki, po prostu dla zrozumienia publiczności lub pogłębienia historii.

To powiedziawszy, kilka programów wykonało odpowiedzialną, wrażliwą pracę, ukazując, jak to jest żyć z chorobą psychiczną lub być częścią rodziny lub grupy przyjaciół, w której dotknięta jest ukochana osoba. Oto siedem programów poświęconych zdrowiu psychicznemu, które możesz teraz streamować.

Stan: Autyzm

Ten najnowszy dramat medyczny w tym sezonie opowiada o Shaun Murphy, młodym chirurgu z autyzm i „syndrom sawanta”, co oznacza, że ​​jest niezwykle utalentowany jako lekarz. Chociaż obraz nie jest typowy dla wszystkich osób z autyzmem, mówi Mramor, w serialu widać niuanse, indywidualne podejście do choroby, a także pewne charakterystyczne objawy, takie jak niezręczność społeczna i wiercenie się rękami. „To zabawne w sposób, w jaki pokazuje pozytywne strony autyzmu, gdy jest on u uzdolnionego medycznie sawanta” – mówi Mramor.

WIDEO: 8 celebrytów o tym, jak radzą sobie z poważnym stanem zdrowia

Stan: OCD

w Dziewczyny, Hannah rozwija OCD z powodu stresu związanego z pisaniem swojej książki, a Mramor potwierdza, że ​​stan ten może się zaostrzyć pod wpływem stresu. Jednocześnie „wiele przypadków nie jest tak poważnych i prawdopodobnie dojdzie do samookaleczenia pośrednio podczas niemożności powstrzymania kompulsywnego zachowania, które zakłóca życie”, mówi, odnosząc się do incydentu z Q-tip Hannah w serialu. Według Mramora Lena DunhamPrzedstawienie OCD jest ukłonem w stronę bardziej niszczycielskiego realizmu.

Stan: zespół stresu pourazowego

Jessica Jones dokładnie przedstawia niektóre kluczowe elementy następstw traumy — w tym przypadku gwałt i kontrolę. „Ten program przedstawia zmagania ofiar przemocy, które próbują przezwyciężyć wpływ traumy na ich psychikę” – mówi Ken dr Yeager, psycholog z Centrum Medycznego Wexner na Uniwersytecie Stanowym Ohio i dyrektor Stress, Trauma and Resilience (STAR) Program. Jessica (grana przez Krysten Ritter) unika wspomnień o swojej traumie, zmaga się z intymnością i radzi sobie z natrętnymi myślami. „Próbuje kontrolować sytuacje w świecie, który się zmienił, stał się nieznany, w którym nie wie, co jest prawdziwe i komu ufać” – wyjaśnia. „Jest to w świetle osoby, która ma super moce, ale wciąż jest podatna na skutki traumy”.

POWIĄZANE: Mandy Moore dzieli się swoją postacią na To my Pomógł jej ogarnąć starzenie się

Stan: niepokój

Pod koniec pierwszego sezonu serialu przebojowy dramat NBC To my zaczął zbliżać się do perfekcjonistycznej natury Randalla i rosnącego niepokoju, jaki wywołuje. „Jako perfekcjonista prawdą jest, że kiedy nie możesz kontrolować absolutnie wszystkiego, powoduje to niepokój” – mówi Mramor. Atak paniki Randalla podczas zabawy Kevina „jest jednym z bardziej intensywnych objawów, jakie może mieć osoba z lękiem”, dodaje, ale skutecznie pokazuje przytłaczającą naturę lęku.

Randall (w tej roli Sterling K. Brown) wydaje się mieć podobny stres w drugim sezonie. „Boi się adoptować dziecko, ponieważ może nie być w stanie wychowywać dziecka z problemami „dokładnie dobrze” — mówi Mramor. Jego żonie (Susan Kelechi Watson) „udaje się go uspokoić, co może wymagać więcej namawiania niż może zostać udostępniony w jednym odcinku”. Poszukaj tego sezonu, aby podkreślić stan jako pokaz postępy.

Stan: choroba afektywna dwubiegunowa/alkoholizm

Bezwstydny przedstawia zaburzenie dwubiegunowe głównie przez postać Iana Gallaghera (Cameron Monaghan). Mramor mówi, że jest to „ekstremalny przypadek” tego stanu, z próbami samobójczymi, hospitalizacjami i poważnymi wzlotami i upadkami. „Konflikt chęci wyzdrowienia, ale nie chęci bycia odurzonym, by nie czuć się sobą, jest częstym konfliktem z pacjentami afektywnymi dwubiegunowymi i innymi i całkiem trafnym” – mówi.

Jednak Mramor mówi, że najbardziej uderzający składnik zdrowia psychicznego w przebojowej serii Showtime ma związek z uzależnieniem: alkoholizm Franka, granego przez Williama H. Macy. „Pokazuje, jak dzieci same się o siebie troszczą i że alkoholizm nie zawsze jest chorobą robotniczą o niskich dochodach” – wyjaśnia. „Może mieć wpływ na każdego”.

POWIĄZANE: Claire Danes koordynuje się ze swoim psem podczas spaceru po SoHo

Stan: choroba afektywna dwubiegunowa

OjczyznaCarrie Mathison zmaga się z chorobą afektywną dwubiegunową przez cały czas trwania serialu, a epizodyczny sposób, w jaki choroba jest przedstawiana, jest wierny przejawom tej choroby w prawdziwym życiu. Carrie ma wahania nastroju, zachowania ryzykowne i impulsywność związane z chorobą afektywną dwubiegunową. To może być skrajny obraz, ale „Claire Danes jest na miejscu” w przedstawianiu zaburzenia, mówi Mramor. Yeager mówi, że najdokładniejszym przedstawieniem tego stanu w serii jest podział między nastrojem i zachowaniem Carrie „podczas przyjmowania leków i bez leków, coraz bardziej zbliżając się do psychozy”.

Stan: zespół stresu pourazowego

Seria koncentruje się na wielu stanach, w tym depresji klinicznej, ale Yeager mówi, że walka Edgara z zespołem stresu pourazowego jest prawdopodobnie najbardziej realistycznym przedstawieniem. „Ten program przedstawia Edgara w różnych stanach radzenia sobie z zespołem stresu pourazowego, od bycia bezdomnym po próby szukać opieki w gąszczu biurokracji i biurokracji Urzędu Administracji Weteranów” wyjaśnia. „To dokładnie pokazuje przytłaczające wyzwania związane z uzyskaniem pomocy dla osób z zespołem stresu pourazowego”. Yeager uważa, że ​​najbardziej szczerym odcinkiem jest „Dwadzieścia dwa”, który podkreśla niektóre z głównych trudności życiowych z PTSD. „Tytuł odcinka odnosi się do liczby weteranów, którzy każdego dnia kończą swoje życie przez samobójstwo” — wyjaśnia Yeager.