Πώς η Deepika Kumari έγινε κατά λάθος Ολυμπιακή αθλήτρια

Κακή Γυναίκα προβάλλει γυναίκες που όχι μόνο έχουν φωνή αλλά αψηφούν τις άσχετες προκαταλήψεις του φύλου.

Η Deepika Kumari κατανοεί τη δύναμη του παιχνιδιού. Η 23χρονη, γεννημένη μέσα στην άθλια φτώχεια στην επαρχία της Ανατολικής Ινδίας, πήγε μια μέρα να ψάξει για φαγητό και έπεσε στην τοξοβολία σε μια τοπική αθλητική ακαδημία, όπου της έδωσαν ένα τόξο και ένα βέλος. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, έγινε η κορυφαία αθλήτρια του αθλήματος παγκοσμίως.

Η ιστορία του Kumari είναι το θέμα του Πρώτα οι κυρίες, το νέο, βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Netflix, το οποίο περιγράφει το ταξίδι της νεαρής αθλήτριας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 και τις πολιτιστικές, οικογενειακές και οικονομικές προκλήσεις που ξεπέρασε για να φτάσει εκεί. Η Ινδία είναι μια χώρα στην οποία το 48% των κοριτσιών στις αγροτικές περιοχές παντρεύονται ως παιδιά. Το 2012, θεωρήθηκε η χειρότερη χώρα της G20 για να ζήσουν οι γυναίκες. Η Kumari αντιμετώπισε επίσης απώθηση από τους γονείς της, οι οποίοι στην αρχή δεν υποστήριζαν το νέο της χόμπι. Αλλά όταν κέρδισε το 1ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τοξοβολίας Νέων στη Γιούτα το 2009, η στάση τους άρχισε να αλλάζει.

ΣΧΕΤΙΚΟ: Ήμουν στη μαύρη λίστα για την καταπολέμηση της κατάχρησης στη γυμναστική

Η Kumari συνέχισε να αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και του 2016, αποτελώντας ένα ισχυρό γυναικείο πρότυπο για νεαρά κορίτσια στην Ινδία και αλλάζοντας το αθλητικό τοπίο στη χώρα της. Εδώ μιλάει ο τοξότης, ο οποίος προπονείται σκληρά για το Τόκιο 2020 Με στυλ για το πώς επιτυγχάνει ψυχική σκληρότητα και έμαθε να υπερασπίζεται αυτό που θέλει.

Η σημασία του αθλητισμού: Ο αθλητισμός άλλαξε τη ζωή της Kumari, βοηθώντας τη να βρει την αίσθηση της αυτοπεποίθησης και της αξίας της. «Ήταν τυχαία η έξοδος μου από τη φτώχεια, τον κανονισμένο γάμο και την ανατροφή των παιδιών πριν από την ηλικία των 18 ετών», λέει. «Το όνειρό μου όταν μεγάλωνα ήταν να πετάξω στα αεροπλάνα και χάρη στην τοξοβολία κατάφερα να εκπληρώσω αυτό το όνειρο και να δημιουργήσω τόσα άλλα. Το μεγαλύτερο μάθημα που μου έχει δώσει ο αθλητισμός είναι να μην τα παρατάω ποτέ και να συνεχίζω να αγωνίζομαι, όσες φορές κι αν πέσεις κάτω».

Φτιάχνω νέα για πρώτη φορά: Η Kumari πάντα ένιωθε ότι υπήρχε κάτι μεγαλύτερο εκεί έξω για εκείνη. «Κάθε πρωί, ο πατέρας μου διάβαζε την εφημερίδα και όποτε κάποιος από την πολιτεία μας έβγαινε πρωτοσέλιδα, ακτινοβολούσε με περηφάνια και μου το έδειξε ως επίτευγμα», λέει. «Έδωσε τόσα πολλά για μένα και στήριξε τα όνειρά μου, κάτι που είναι τόσο σπάνιο στο χωριό μου που ήθελα να τον κάνω περήφανο και να του δείξω ότι η πίστη του σε μένα ήταν δικαιολογημένη. Η κόρη θα μπορούσε επίσης μια μέρα να είναι στις εφημερίδες». Το όνομα της Kumari εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις ειδήσεις αφού κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τοξοβολίας Νέων, που διεξήχθη στο Ogden της Γιούτα, το 2009. Ένας φίλος του πατέρα της του έδειξε το τοπικό άρθρο ειδήσεων, αλλά εκείνος αρνήθηκε να το πιστέψει, νομίζοντας ότι πρέπει να ήταν η κόρη κάποιου άλλου.

ΣΧΕΤΙΚΟ: Γνωρίστε τη γυναίκα που διευκολύνει τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα

Βρίσκοντας αντοχή μετά από μια Ολυμπιακή οπισθοδρόμηση: Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, στους οποίους η Kumari αγωνίστηκε για πρώτη φορά αλλά δεν πήρε μετάλλιο, έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη. «Ήμουν μόλις 18 ετών και αυτή ήταν η πρώτη φορά που είχα πάει ποτέ στο Λονδίνο στη ζωή μου», λέει. «Δεν ήξερα καν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήρθαν μόνο μία φορά στα τέσσερα χρόνια. Χρειάστηκε πολύς χρόνος και πολλή δουλειά με τον εαυτό μου για να ξεπεράσω αυτή την ήττα στον πρώτο γύρο στο Λονδίνο». Για ορισμένες χρόνο, η Kumari δεν μπορούσε καν να σηκώσει το τόξο και το βέλος της, αλλά τελικά συνειδητοποίησε ότι δεν ήθελε να δώσει πάνω. Η εμπειρία την έκανε να γίνει η πρώτη Ινδή γυναίκα που κέρδισε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, το οποίο ελπίζει να πετύχει στο Τόκιο το 2020. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην πέμπτη θέση στο άθλημά της στον κόσμο. «Με έμαθε να επικεντρώνομαι μόνο στο παιχνίδι μου και όχι σε αυτά που λένε οι άνθρωποι για μένα», προσθέτει. «Έπρεπε να κάνω πιο παχύ δέρμα για να επιστρέψω».

Γυναίκες που αντεπιτίθενται: Η Kumari πιστεύει ότι είναι απαραίτητο για τις γυναίκες να υπερασπίζονται αυτό που θέλουν. «Νομίζω ότι οι γυναίκες, ειδικά στο δικό μας μέρος του κόσμου, αποθαρρύνονται πάντα από το να ακολουθήσουν μια πορεία ή μια καριέρα που είναι άγνωστη και έξω από αυτό που οι γυναίκες «προορίζονται να κάνουν», λέει. «Μας λένε πάντα «όχι» και είναι σημαντικό να αρχίσουμε να σπάμε αυτούς τους δεσμούς και να παλεύουμε για τα όνειρά μας και για μια καλύτερη, πιο ικανοποιητική ζωή». Η Kumari έκανε πράξη αυτή την πεποίθηση όταν έπεισε την τοπική αθλητική ακαδημία να την αφήσει να προπονηθεί μαζί τους, σε δοκιμαστική βάση, αν και δεν είχε εμπειρία. «Αν δεν παρακαλούσα για τη δίκη μου που κράτησε 3 μήνες, τώρα θα ήμουν παντρεμένος με παιδιά».

ΣΧΕΤΙΚΟ: Γνωρίστε το άθλημα του καλλιτεχνικού πατινάζ που είναι τόσο άγριο, που δεν είναι καν στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Για το πώς να γίνετε ψυχικά σκληροί: Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των φύλων στην Ινδία (το 2015, η Ινδία κατατάχθηκε στην 130η θέση από 155 στον δείκτη ανισότητας των φύλων του ΟΗΕ), το οποίο προσθέτει στις πολιτιστικές αντιξοότητες που αντιμετωπίζει η Kumari και άλλες αθλήτριες στη χώρα της—γι' αυτό αναζήτησε ψυχολογικά προπόνηση. «Στο μέρος του κόσμου μας, οι γυναίκες διδάσκονται να πιστεύουν ότι δεν είμαστε αρκετά καλές», λέει. «Στο χωριό μου, αν είσαι αρκετά τυχερός να πας σχολείο, πρέπει να γυρίσεις σπίτι μετά, ενώ τα αγόρια παίζουν αθλήματα και παιχνίδια στο δρόμο για να βοηθήσουν τη μητέρα σου να πλένει, να καθαρίζει και να μαγειρεύει. Τα κορίτσια θεωρούνται οικονομική απώλεια και κόστος για την οικογένεια λόγω των προικιών, ενώ τα αγόρια θα καταλήξουν να εργάζονται και να φέρνουν χρήματα στο σπίτι. Η ψυχική καθοδήγηση είναι απαραίτητη για να αναιρέσουμε όλη τη λεπτή ζημιά που προκαλεί η κοινωνία μας στα κορίτσια. Κατά τη διάρκεια μεγάλων τουρνουά, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, υπάρχει τεράστια ψυχική πίεση. Αν δεν μάθουμε να το αντιμετωπίζουμε και νιώθουμε άξιοι να αντιμετωπίσουμε τον υπόλοιπο κόσμο, δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να κερδίσουμε».

Μαθαίνοντας να απαιτείς σεβασμό: Επειδή δεν έχει ακόμη ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, η Kumari πιστεύει ότι δεν της έχει χορηγηθεί ακόμη ένα ορισμένο επίπεδο αναγνώρισης στο σπίτι. «Όντας γυναίκα στην Ινδία, εκτός και αν κερδίσω αυτό το μετάλλιο, κανείς δεν θα με πάρει στα σοβαρά και θα χρειάζεται συνεχώς να αποδεικνύω τον εαυτό μου», λέει. «Σίγουρα αισθάνομαι ότι υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ αθλητών που τα πάνε καλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες και εκείνων που δεν το κάνουν. Δεν είναι μόνο νομισματικά αλλά και από άποψη σεβασμού».

ΣΧΕΤΙΚΟ: Γνωρίστε τον Χασιδικό Ραβίνο που συνειδητοποίησε ότι ήταν τρανσέξουαλ χάρη σε μια αναζήτηση Google

Ονειρεύομαι μεγάλα: Η Kumari ελπίζει ότι η ιστορία της θα εμπνεύσει νεαρά κορίτσια και θα τους δώσει τη δύναμη και την πίστη να ονειρεύονται μεγάλα. «Ελπίζω να δουν την ιστορία μου και να πουν, «Αν μπορούσε να το κάνει, μπορώ και εγώ», λέει ο Kumari. «Ακόμη κι αν τα κορίτσια δεν γίνονται αθλητές, ο αθλητισμός έχει τη δύναμη να εμπνεύσει εμπιστοσύνη, αυτοεκτίμηση, συγκρότηση ομάδας, αντοχή και ισότητα των φύλων. Ελπίζω τα κορίτσια να εμπνευστούν να αθληθούν αφού δουν την ιστορία μου, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε υπέροχες εμπειρίες που θα αλλάξουν τη ζωή τους».

Τι έπεται: Η Kumari αυτή τη στιγμή προπονείται σκληρά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο του 2020, έχοντας κατά νου τα μαθήματα που πήρε τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Ρίο. «Είμαι ακόμα μόνο 23 ετών, οπότε στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα είμαι 26», λέει, «και στην ακμή μου».