Όταν η Cecile Richards περπατά, ή μάλλον περπατά με ταχύτητα, σε ένα δωμάτιο, οι άνθρωποι το προσέχουν. Πώς δεν μπορούσαν; Με την υπογραφή της στο λευκό της πάγου, το φόρεμα που σταματά την κυκλοφορία και τον ιλιγγιώδη ρυθμό της, ξέρει πώς να τραβήξει την προσοχή. Επιπλέον, ο γεννημένος στο Τέξας πρώην επικεφαλής του Προγραμματισμένη γονεϊκότητα (έφυγε την περασμένη άνοιξη) αναγνωρίζει ότι όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, υπάρχει λίγος χρόνος για χάσιμο. Τώρα η 61χρονη διοχετεύει το πάθος της σε μια νέα ομάδα πολιτικής δράσης που ονομάζεται Υπερπλειοψηφία. Ξεκίνησε τον Απρίλιο με Ai-jen Poo απο Εθνική Συμμαχία Οικιακών Εργαζομένων και η Alicia Garza της Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία, ο μη κερδοσκοπικός σκοπός στοχεύει να διδάξει δύο εκατομμύρια γυναίκες κάθε φυλής και κοινωνικοοικονομικής προέλευσης πώς να γίνουν ακτιβίστριες ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020 — καταραμένη η πατριαρχία.
«Βρισκόμαστε σε μια στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου όλα τα δικαιώματα που έχουν παραχωρηθεί με δυσαρέσκεια ή έχουν κερδίσει οι γυναίκες με τα χρόνια αφαιρούνται σιγά σιγά», λέει ο Richards. «Αλλά φαίνεται ότι υπάρχει μια σύγκλιση ενέργειας, ενθουσιασμού και επιθυμίας να κάνουμε περισσότερα από το να αντισταθούμε – και καλύτερα να το εκμεταλλευτούμε». Με περισσότερα από 50.000 άτομα να εγγραφούν για να συμμετάσχουν Supermajority μέσα στις πρώτες 24 ώρες από το ντεμπούτο του, και ο αριθμός σχεδόν διπλασιάζεται από τότε, το γκρουπ γίνεται γρήγορα μια τρομερή δύναμη πριν καν κάνει την πρώτη του μεγάλη πρωτοβουλία.
Η ιδέα για την Υπερπλειοψηφία άρχισε να διαρρέει λίγο περισσότερο από ένα χρόνο πριν από μια ανάγκη για κοινή χρήση υπέρμαχος των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, οικογένειες που έχουν χωριστεί και δημόσια εκπαίδευση. Τον Ιανουάριο οι Richards, Poo και Garza συγκέντρωσαν ένα «μικρό αλλά ισχυρό» προσωπικό με κίνητρο την πίστη, λέει ο Richards, ότι «οι γυναίκες, αν οργανωθούν μαζί σε φυλές, γενιές και γεωγραφία, είναι η πιο ισχυρή δύναμη στο κόσμος."
Το τρίο επί του παρόντος επικεντρώνεται στο να ακούει τις προτεραιότητες των γυναικών με βάση τους τομείς όπου μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή αντίσταση. Μέχρι το φθινόπωρο ελπίζουν να εξοπλίσουν τους υποστηρικτές με όσα εργαλεία χρειάζονται για να προχωρήσουν και να τους διδάξουν διάφορα πράγματα όπως τα βασικά της πολιτικής δέσμευσης, το πώς ένα νομοσχέδιο γίνεται νόμος και πώς να επιβληθεί η νομοθεσία που είναι ήδη σε ισχύ. Ο Ρίτσαρντς έχει μεγάλες ελπίδες. «Ήμουν οργανωτής σε όλη μου τη ζωή με γυναίκες σε διαφορετικούς χώρους», λέει. «Δεν έχω δει ποτέ κάτι τόσο εκρηκτικό όσο αυτό».
ΣΧΕΤΙΚΟ: Η άμβλωση δεν είναι ακόμα παράνομη — Δείτε τι πρέπει να γνωρίζετε
Ο Poo συμφωνεί, λέγοντας ότι αυτή η «σούπερ ομάδα» σίγουρα θα έχει αντίκτυπο. «Νομίζω ότι όλοι είναι πολύ σοβαροί για τη νίκη και μου αρέσει να είμαι σε μια ομάδα νικητών», λέει. «Οι γυναίκες δεν αξίζουν τίποτα λιγότερο, και αυτό το κίνημα θα γίνει μια δύναμη εξαιτίας του».
Η Ρίτσαρντς, που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στα φώτα της δημοσιότητας, είναι τόσο σταθερή όσο έρχονται. Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο Μπράουν το 1980, διεξήγαγε συνδικαλιστικές εκστρατείες για εργάτες ένδυσης, ξενοδόχους και θυρωρούς. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 βοήθησε τη μητέρα της, τη διάσημη έξυπνη Ann Richards, να εκστρατεύσει με επιτυχία για να γίνει κυβερνήτης του Τέξας (μόνο η δεύτερη γυναίκα στην πολιτεία που κατείχε αυτόν τον ρόλο). Στη συνέχεια, το 2003, ο Richards συνίδρυσε Ψήφοι Αμερικής, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που προσανατολίζεται στην προώθηση προοδευτικών ζητημάτων και στη διεύρυνση της προσέλευσης των ψηφοφόρων. Κατά τη διάρκεια της 12χρονης θητείας της ως πρόεδρος της Planned Parenthood, προώθησε τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών και αύξησε τον αριθμό των υποστηρικτών της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης από δύο εκατομμύρια σε 12 εκατομμύρια. Ως η ραχοκοκαλιά της οργάνωσης, πολέμησε αδιάκοπες προσπάθειες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να περικόψει τη χρηματοδότηση που είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή υπηρεσιών όπως οι αμβλώσεις και οι προληπτικοί έλεγχοι καρκίνου.
Όταν ρωτήθηκε για τους περιοριστικούς νόμους κατά των αμβλώσεων που ψηφίστηκαν σε πολιτείες όπως Αλαμπάμα, Τζόρτζια και Μιζούρι, ο Ρίτσαρντς δεν χάνει ούτε λεπτό. «Αυτοί οι αντισυνταγματικοί νόμοι είναι άμεσο αποτέλεσμα της ύπαρξης κυβερνήσεων που δεν είναι αντιπροσωπευτικές του λαού», λέει. «Η υπερπλειοψηφία οργανώνει εκατομμύρια γυναίκες για να απαιτήσουν η ισότητα των φύλων να είναι ο νόμος της χώρας. Δεν υπάρχει πιο θεμελιώδες ζήτημα ισότητας από το δικαίωμα να ελέγχεις το σώμα σου».
ΣΧΕΤΙΚΟ: Οι διασημότητες μποϊκοτάρουν τις κινηματογραφικές εργασίες στη Γεωργία — αλλά θα βοηθήσει αυτό;
Η ατσάλινη αποφασιστικότητά της αντικατοπτρίζεται από μια έντονη αίσθηση της μόδας που καθοδηγείται από τους κανόνες της αείμνηστης μητέρας της: «Χωρίς καρό, χωρίς στάμπες, χωρίς πολυάσχολα μοτίβα και μην αλλάζεις το χτένισμά σου!» Ενώ Τα ναυτικά παντελόνια εγκεκριμένα από την Ann Richards ήταν κάποτε τα ρούχα της («Τα φορούσα τόσο πολύ που οι άνθρωποι στο αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο νόμιζαν ότι δούλευα στη Delta και μου έδωσαν ένα έκπτωση στο παγωτό», λέει), ο Richards από τότε επέλεξε πιο «απλά» ρούχα, όπως φορέματα από σχεδιαστές όπως η Cynthia Rowley, η Gabriela Hearst, η Lela Rose και η M.M. LaFleur. Ένθερμη ταξιδιώτης, έχει ένα μυστικό χακάρισμα της γκαρνταρόμπας: α φορητό ατμόπλοιο. «Είναι σωτήριο γιατί μπορείς πραγματικά να αχνίσεις το φόρεμά σου σε ένα μπάνιο αεροδρομίου, αν πραγματικά χρειάζεται», λέει γελώντας.
Όταν η Ρίτσαρντς όντως έχει κάποιο χρόνο διακοπής πίσω στο σπίτι στη Νέα Υόρκη, το περνάει με τον σύζυγό της, Κερκ Άνταμς, ο οποίος είναι ο εκτελεστικός διευθυντής του Προγράμματος Αγωγής Υγείας, και το ντάκα τους, Όλι. Φορτίζει φτιάχνοντας τα δικά της ζυμαρικά ή ψήνοντας πίτες, δραπετεύοντας περιστασιακά στο θέατρο ή περπατώντας στο Central Park. Αλλά η δουλειά δεν είναι ποτέ μακριά από το μυαλό της, ένα χαρακτηριστικό που έχει περάσει στα τρία της παιδιά: τη μεγαλύτερη κόρη της, τη Λίλι, και τα δίδυμα Χάνα και Ντάνιελ. «Μου αρέσει να δουλεύω – πολλές γυναίκες το κάνουν, και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό», λέει. «Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά σου μαθαίνουν όχι από αυτά που λες αλλά από αυτά που σε βλέπουν να κάνεις. Και αν είστε σε θέση να κάνετε κάτι που αγαπάτε και προσπαθήσετε να κάνετε κάτι σημαντικό στον κόσμο, αυτό είναι το μόνο που έχει πραγματικά σημασία. Τους διδάσκει τα πάντα για το τι πρέπει να προσέχουν στη ζωή τους». Σημειώνει με περηφάνια ότι η Lily υπηρετεί ως διευθύντρια επικοινωνίας για τη γερουσιαστή Kamala Harris, η Hannah εργάζεται για έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό στη Ρουάντα και ο Daniel θα διδάσκει χημεία αυτό το φθινόπωρο.
Αν και είναι σίγουρα αποθαρρυντικό να προσπαθείς να βρεις πώς να αντιμετωπίσεις τα ζητήματα εκατομμυρίων γυναικών, ο Ρίτσαρντς δεν τον απασχολεί. «Είναι πραγματικά δυναμωτικό, όσο τρελό κι αν ακούγεται», λέει, προσθέτοντας ότι ο καλύτερος τρόπος για να εμπλακείτε αυτή τη στιγμή είναι απλώς να εγγραφείτε και να ετοιμαστείτε να ψηφίσετε. «Πιστεύουμε τόσο ακράδαντα ότι αν ο κόσμος ήταν ίσος για όλους τους ανθρώπους - ιδιαίτερα τις γυναίκες και ειδικά τις έγχρωμες γυναίκες - τότε τόσα άλλα πράγματα – η οικονομία μας, το εκπαιδευτικό μας σύστημα, η υγεία των οικογενειών και των κοινοτήτων μας – θα ήταν καλύτερα», είπε. λέει. «Αξίζει να παλεύεις για κάθε μέρα μέχρι την τελευταία σου πνοή. Γιατί αν παλέψεις για κάτι που είναι δύσκολο, θα χάσεις και θα χάσεις και θα χάσεις και μετά θα κερδίσεις. Και τότε θα αξίζει τον κόπο».
Φωτογραφήθηκε από την Jennifer Livingston.
Για περισσότερες ιστορίες όπως αυτή, επιλέξτε το τεύχος Ιουλίου του Με στυλ, διαθέσιμο στα περίπτερα, στο Amazon και για ψηφιακή λήψη 14 Ιουνίου.