Έμιλι Μπλαντ δεν θα ξεχάσει ποτέ τη δασκάλα που βοήθησε να αλλάξει τον τρόπο που παρουσίασε τον εαυτό της στον κόσμο. Όταν ήταν 12 ετών, ο δάσκαλός της, ο κ. McHale, ρώτησε την Blunt αν θα σκεφτόταν να παίξει στην τάξη τους. «Πιστεύω ότι ήταν ένα έργο που όλοι είχαμε γράψει», λέει η ηθοποιός. Για την Blunt, το αίτημα του δασκάλου της ήταν αρχικά τρομακτικό.
Ζούσε με τραυλισμό από τα 6 της. Στην πραγματικότητα, ο παππούς, ο θείος και ο ξάδερφός της είχαν όλοι το πρόβλημα ομιλίας. «Είναι πολύ σημαντικό στην οικογένειά μου, αν και κανείς δεν μίλησε για αυτό, επειδή είμαι από Αγγλική οικογένεια όπου δεν μιλάς για τα προβλήματά σου και σίγουρα όχι για μια αναπηρία», εκείνη μερίδια. «Και οι άνθρωποι είναι πραγματικά νευρικοί να αγκαλιάσουν αυτό το κομμάτι του εαυτού τους ή να μιλήσουν γι' αυτό, τουλάχιστον στην οικογένειά μου».
Η Μπλαντ είχε δεχτεί bullying για τον τραυλισμό της και φοβόταν να μιλήσει μπροστά στην τάξη της. «Δυσκολεύτηκα να πω το όνομά μου. Απέφευγα τις συζητήσεις γιατί ήταν πολύ δύσκολο να βγάλω τις λέξεις. Ντρεπόμουν και ντρεπόμουν. Και πραγματικά με εγκλώβισε ως παιδί», λέει ο Blunt, που πρωταγωνιστεί ως Kitty Oppenheimer στο
«Και όταν μιλούσα, έκανα αυτή τη μεγάλη νοητική γυμναστική για να αποφύγω τις λέξεις που πίστευα ότι θα σκόνταψα», προσθέτει. «Είχα τόσες πολλές σκέψεις που δεν μοιράστηκα ποτέ, γιατί ντρεπόμουν πολύ και ανησυχούσα ότι δεν θα έβγαιναν καλά».
Απτόητος, ο κύριος ΜακΧέιλ είδε ότι η Μπλαντ, που της άρεσε να μιμείται ανθρώπους και να κάνει διαφορετικές φωνές ως παιδί, δεν τραυλούσε όταν έκανε ανόητους χαρακτήρες. «Είπε: «Κάνε μια τρελή προφορά και δες αν μιλάς πιο άπταιστα»», μοιράζεται. «Πολλοί ηθοποιοί που τραυλίζουν δεν τραυλίζουν όταν παίζουν. Είναι σχεδόν σαν να έχετε πρόσβαση σε ένα διαφορετικό μέρος του εγκεφάλου σας. Είναι πραγματικά ενδιαφέρον».
Η εμπειρία της παράστασης ήταν λυτρωτική για τον Μπλαντ, ο οποίος έπαιξε με ένα είδος βορειοβρετανικής προφοράς στο έργο. «Ήταν ένα σουρεαλιστικό συναίσθημα να μην παλεύεις», θυμάται. «Συνήθως σκεφτόμουν κάθε λέξη που έβγαινε. Ήμουν τόσο απασχολημένος με το πώς θα έλεγα κάτι, που όλα διακυβεύτηκαν».
Ένας μεγάλος δάσκαλος μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας.
Η Blunt πιστώνει τη McHale για το δώρο που της έκανε, λέγοντας: «Ήταν ένας πολύ διαισθητικός και καταπληκτικός δάσκαλος. Και για κάποιον που δεν έχει υποφέρει ποτέ από τραυλισμό, ήταν αξιοσημείωτο ότι το έπιασε αυτό... Άλλαξε τη ζωή μου και μου επέτρεψε να μιλάω άπταιστα μια από τις πρώτες φορές».
Getty Images
Ενώ θα χρειαζόταν μερικά ακόμη χρόνια για να συνειδητοποιήσει ότι η υποκριτική ήταν το κάλεσμα της, η Blunt ανακάλυψε ότι δεν την καθόριζε ο τραυλισμός και ότι είχε περισσότερη λαβή από ό, τι πίστευε.
«Ένας σπουδαίος δάσκαλος μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου», λέει ο Μπλαντ. «Και σαφώς είχε τεράστιο αντίκτυπο στο δικό μου».
Πληρώνοντάς το με μεγάλο τρόπο, ο Blunt συνεχίζει να έχει τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές όσων τραυλίζουν και στις οικογένειές τους. Για περισσότερα από 15 χρόνια, έχει αφοσιωθεί με πάθος στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Τραυλισμού (AIS). Η Blunt είναι περήφανο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του μη κερδοσκοπικού οργανισμού, ο οποίος παρέχει λογοθεραπεία και υποστήριξη σε άτομα όλων των ηλικιών που τραυλίζουν. Μόλις αυτή την εβδομάδα, φιλοξένησε το 17ο ετήσιο γκαλά του Αμερικανικού Ινστιτούτου για τον Τραυλισμό στο 583 Park Avenue της Νέας Υόρκης.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Τραυλισμού είναι ιδιαίτερα αφιερωμένο σε παιδιά και ενήλικες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και τους προσφέρει δωρεάν ή με μειωμένο κόστος θεραπεία.
«Χωρίς αυτή την οικονομική βοήθεια, πολλά από αυτά τα άτομα δεν θα είχαν ποτέ πρόσβαση σε θεραπεία ή βοήθεια», λέει ο Blunt. «Είναι η θέση του AIS ότι κανείς δεν πρέπει να φέρει μόνος του το βάρος της ταλαιπωρίας. Όλοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν ελεύθερα και να ακουστεί η φωνή τους».
Το AIS ελπίζει να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους για το πώς να προσεγγίσουν τη θεραπεία τραυλισμού. Η ιδέα είναι να κλίνεις στον τραυλισμό, αντί να προσπαθείς να τον καμουφλάρεις.
«Η θεραπεία τραυλισμού είναι ασαφής και πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν πολύ κακή θεραπεία», εξηγεί η Εκτελεστική Διευθύντρια του AIS, Δρ. Heather Grossman, PhD. «Τους κάνει να πιστεύουν ότι ο ρόλος τους ως ομιλητής είναι να προσπαθήσουν να εξαλείψουν τον τραυλισμό. Αλλά είναι ένα κομμάτι του ποιος είσαι. Γιατί προσπαθείς να κρύψεις κάτι που είναι κομμάτι σου;»
Η ειλικρινής βραδιά περιλάμβανε την ανταλλαγή ιστοριών από όσους τραυλίζουν, όπως ο ηθοποιός και συνήγορος Marc Winski και η 11χρονη Ailyn Wood. «Η εκδήλωση είναι τόσο συγκινητική γιατί οι άνθρωποι νιώθουν ότι ακούγονται», λέει ο Blunt. «Εκατομμύρια και εκατομμύρια και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο τραυλίζουν. Αλλά δεν μιλούν αρκετοί άνθρωποι για τραυλισμό. Δεν υπάρχει αρκετή λάμψη πάνω του».
Αυτή τη νύχτα, ένα φως δείχθηκε στον επίτιμο Philip O. Ozuah, MD, PhD, ο οποίος είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του νοσοκομείου Montefiore Einstein. Μίλησε για έντονο τραυλισμό, μετανάστευση από τη Νιγηρία και αντιμέτωπο με σκληρή κοροϊδία και διακρίσεις. Τώρα, είναι ένας εθνικά αναγνωρισμένος γιατρός, δάσκαλος και συγγραφέας που ηγείται ενός κορυφαίου νοσοκομείου με 10.000 γιατρούς που εξυπηρετεί εκατομμύρια διαφορετικούς ασθενείς.
Η τραγουδίστρια Amanda Mammana, που ξεσήκωσε το κοινό, τους κριτές και εκατομμύρια Η ΑΜΕΡΙΚΗ εχει ταλεντο με τα τραγούδια της για την επιμονή (και της κέρδισε μια θέση στους ημιτελικούς του σόου), ερμήνευσε δύο από τα πρωτότυπα τραγούδια της.
Ένα βασικό συστατικό του AIS είναι η αυτοσυμπόνια. Και αυτή είναι επίσης μια ισχυρή αξία που πρεσβεύει η Μπλαντ με τα δύο της παιδιά, με τα οποία μοιράζεται σύζυγος John Krasinski. (Στη μέση του μοντάζ μιας ταινίας, ο Μπλαντ εξήγησε ότι δεν μπορούσε να παρευρεθεί.)
«Το μάντρα στο σπίτι μου είναι να είσαι γενναίος και ευγενικός», μοιράστηκε. «Δεν μου αρέσουν οι κακές σερί στους ανθρώπους. Τους διδάσκω επίσης να μην τους αρέσει αυτό. Τα παιδιά μου είναι πραγματικά ευγενικά και με συμπόνια. Και είμαι περήφανος για αυτό το κομμάτι τους».
Όσο κι αν ο Blunt αγαπά το AIS και λατρεύει να μιλάει με γονείς και παιδιά, το συναίσθημα είναι αμοιβαίο. «Η Έμιλυ είναι μια από τις λίγες διασημότητες που δεν μιλάει για τραυλισμό σε παρελθόντα χρόνο. Είναι πρόθυμη να πει: «Το ότι δεν με βλέπετε πια να τραυλίζω, δεν σημαίνει ότι δεν είναι μέρος της πραγματικότητάς μου», λέει ο Γκρόσμαν. «Το κατέχει ως μέρος αυτού που είναι και νιώθει ότι είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είναι περήφανη».
Η Blunt εξηγεί ότι στις μέρες μας, έχει εργαλεία που ανέπτυξε για να ξεπεράσει τον τραυλισμό. «Αντί να σκέφτομαι τη λέξη που ξέρω ότι θα με σκοντάψει, σκέφτομαι τη λέξη που ακολουθεί. Αυτό με κάνει να το ξεπεράσω», λέει. Και το να πεις το όνομά της είναι ακόμα ένας αγώνας. «Αν πρέπει να κάνω ένα τηλεφώνημα και κάποιος μου πει: «Ποιος τηλεφωνεί;» φτιάχνω τον εαυτό μου για αυτό, γιατί δεν υπάρχει υποκατάστατο για το όνομά σου και δεν μπορείς να το πηδήξεις. Πρέπει να το δηλώσεις. Αλλά εσύ σκέφτεσαι «Αυτός είμαι εγώ».
Αυτό το μήνυμα του να μπεις μέσα σου ήταν διαδεδομένο όλη τη νύχτα. Οπως και Amanda Mammana τραγούδησε τους συγκινητικούς στίχους στο τραγούδι της, "Broken is Beautiful": "Η δύναμη γεννιέται από αυτές τις ουλές / Άσκοπος είναι σκοπός / Και η ντροπή δεν είναι αυτό που είσαι / Επειδή το σπασμένο είναι όμορφο."
