Schoonheid volgens Janet Jackson

Bij een Janet Jackson-concert zijn de hits die je meteen, nou ja, de hits zelf. Het zijn er zoveel, dat ze gedwongen wordt meerdere medleys te doen. En de video's! Zo scherp en iconisch in hun esthetiek: "Love Will Never Do" (in al zijn glorie van Herb Ritts), "Runaway" (waar een Janet met grote ogen stuitert over de hele wereld), en "Scream" (de agressieve popklassieker met broer Michael) flitsen op enorme schermen en knallen terug in je bewustzijn.

Er zit zoveel in de canon van Janet, ze maakt er grappen over op het podium. En dat is voordat ze "Rhythm Nation" binnengaat en op "Say it if you want a better way of life” niet alleen pitch-perfect, maar met een resonantie die slechts 30 jaar na de release van het nummer kan leven breng.

Ik ontmoette Janet, nu 52, in 2009, een paar maanden na Michaels dood. Ik interviewde haar voor een verhaal, en om te zeggen dat het gesprek gevoelig was, is een understatement: Janet had nog niet in het openbaar over haar broer gesproken (behalve bij zijn uitvaartdienst), en voor een onverschrokken artiest is ze beroemd, voelbaar verlegen.

Ik ontmoette haar in een opnamestudio. Er waren tekenfilms op de tv en ze sprak bijna fluisterend. Ik moest naar voren leunen om elk woord te horen. En ik voelde me onmiddellijk beschermend over haar.

Om de een of andere reden - misschien was het de manier waarop we elkaar ontmoetten of hoe verschillend we waren - werden we vrienden. We hebben een paar jaar af en toe rondgehangen, maar langzaamaan verloren we het contact. Janet betrad een andere wereld – ze trouwde in 2012 met een Qatarese zakenman, Wissam Al Mana, en beviel in 2017 op 50-jarige leeftijd van een zoon, Eissa. Het huwelijk verslechterde en de twee gingen kort daarna uit elkaar.

VIDEO: Achter de schermen van Janet Jackson's covershoot

Toen, in november vorig jaar, kreeg ik een bericht op WhatsApp van een naam die ik niet herkende: "Laura ben jij dit? Mijn God!"

En daar was ze weer. Ik ben zo blij dat Janet terug is, om alle redenen. En waar kun je dat beter vieren dan op de cover van onze Schoonheid probleem? Janet neemt de plaats in in de herinneringen van vrouwen die ons in meisjes verandert, een plaats van loyaliteit en kwetsbaarheid (het zegt alles dat ze al twee decennia hetzelfde team om zich heen heeft). Maar na een traumatisch einde van een huwelijk en een nieuw leven als moeder, is ze terug.

LAURA BRUIN: Je was deze zomer op je State of the World-tour. Zo blij dat ik het heb kunnen zien.

JANET JACKSON: Het was geweldig. Alexander Wang deed deze ongelooflijke outfits voor mij. Sommigen ademden niet zo goed, dus ik had het warm, maar ik hou van de warmte. Ik hou van zweten - het was allemaal goed.

POND: Dus je stopte jezelf gewoon in een sauna en danste gewoon elke dag rond. En tijdens de voorbereidingen verloor je je vader, Joe. Het spijt me zeer.

JJ: Het is erg zwaar. Maar het was ook moeilijk om terug te komen omdat ik erg achterliep met de repetities.

POND: Als je ouder niet in orde is, is het vreemd om in dit vacuüm te gaan en dan weer de wereld in.

JJ: Ik wist niet of ik de tour wilde annuleren. Maar ik denk dat mijn vader zou hebben gewild dat ik door zou gaan.

POND: Heb je wat tijd met hem doorgebracht voordat hij stierf?

JJ: Ik heb zeker wat tijd gehad. Hij is op een betere plek. Ik heb dit al eerder gezegd, maar je zult [de pijn] nooit vergeten. De pijn is er altijd, maar je leert hoe je vooruit kunt komen.

POND: Was hij helder? Heb je kunnen praten?

JJ: Tegen de tijd dat ik daar aankwam, niet zo veel, maar hij communiceerde nog steeds.

POND: En je ging meteen terug voor repetities. Hoe is dat gevoel als je voor het eerst het podium betreedt voor een nieuwe tour?

JJ: Het is mooi. Je voelt de liefde van de mensen, van het publiek. Je voelt hun energie, hun opwinding.

POND: En je gaat gewoon naar buiten en draait je haar om?

JJ: Ja, als het in mijn gezicht is. [lacht]

GERELATEERD: Na het verslaan van borstkanker, ondersteunt Julia Louis-Dreyfus andere overlevenden

POND: Vertel me je routine op een showdag vanaf het moment dat je 's ochtends wakker wordt.

JJ: Mijn zoon, Eissa, maakt me 's ochtends rond 7.30 of 8. Ik verschoon zijn luier. Het ontbijt staat klaar, en dat heeft hij. Ik ga terug naar mijn kamer. Dan beantwoord ik mijn mail. Want 's nachts krijg ik een hoop post.

POND: Heb je een miljoen e-mails als je wakker wordt?

JJ: Ik heb er een hekel aan.

POND: Je runt een imperium van jou, meid. En dan wat?

JJ: Ik zal mijn gezicht wassen, mijn tanden poetsen, weer in bed klimmen, meer post beantwoorden, mijn telefoontjes plegen, en rond 10 uur zal ik mijn ontbijt hebben, en mijn zoon heeft zijn tweede ontbijt met mij. Hij zit op mijn schoot en we eten samen mijn ontbijt. Meestal begin ik me om 11 uur klaar te maken. Dus tegen die tijd heb ik gedoucht en alles. Ik ga trainen of probeer te trainen op de locatie.

POND: Hoe belangrijk is het voor je geluk en mentale gezondheid om een ​​trainer te hebben en elke dag te sporten?

JJ: Het is zeer belangrijk. Ten eerste heeft het me geholpen met mijn zwangerschap. Toen ik in New York was, liep en trapte ik elke dag. De dokter zei zolang je geen pijn voelt of problemen hebt en het niet teveel voor je is, meer kracht voor jou. Het is een geweldige oefening, het maakt die endorfines vrij.

POND: Heb je het gedaan toen je gestrest was?

JJ: Ik had grote momenten van verslappen en momenten waarop ik ervoor ging. Het hangt dus af van waar ik ben of wat ik op dat moment in mijn leven doe. Echt, er zijn momenten dat ik er gewoon niet in kan komen. En ik zal zeggen: "Oké, je moet om 5 uur 's ochtends opstaan ​​om dit te doen." Maar als je om 2 uur naar bed gaat, is dat niet goed. Er zijn tijden geweest dat ik Paulette [Sybliss, haar trainer] heb gebeld en zei: "Ik ga de training niet halen."

POND: En wat doet ze?

JJ: Ze weet hoe gek mijn leven is, en ze begrijpt het. Soms heb ik een noodoproep en zeg ik: "Ik wil heel graag trainen, maar ik weet niet hoe lang dit duurt." Ze zal zeggen: "Als je... wil, zal ik op je wachten.” En andere keren dat ik zo mentaal uitgeput ben, zullen we gewoon een wandeling van 2 mijl maken en praten, en het voelt zo Goed.

POND: Je had een kind op je 50e! Dat is ongelooflijk - het zegt veel over wat je lichaam aankan.

JJ: Ik geef het aan Paulette. Ze is ongelooflijk. En ze gaf me nooit het gevoel dat ik mezelf iets moest ontzeggen. Ze zou zeggen: "Wat vind je leuk? OK, ik ga dat invullen. Wat vind je leuk? Oké, ik ga het invullen."

POND: Wat is jouw guilty-pleasure food?

JJ: Ik eet geen vlees meer, alleen af ​​en toe vis en groenten. Maar ik hou van meerval. Ik hou van een gebakken vis. Maar ik ben ook gek op gegrilde vis. Ik ben dol op Snickers.

GERELATEERD: Trek je leven samen met dit motiverende advies van Mary J. Blige

POND: Van welke lekkernijen hield je als kind?

JJ: Er waren veel snoepjes die ik alleen als volwassene heb geprobeerd. Reese's Peanut Butter Cups. Is dat de kleine ronde? Dat heb ik vorig jaar voor het eerst geprobeerd. Het is zeer goed. Ik heb een paar jaar geleden eindelijk een KitKat geprobeerd.

POND: Als je een vrije dag zou hebben, wat zou je dan doen?

JJ: Het gaat om mijn baby. Ik zou hem naar het museum brengen, hem naar het park brengen, of we zouden wat tijd hebben om met de familie Jackson te spelen met zijn neven en nichten.

POND: Kun je ongehinderd rondkomen, of niet?

JJ: Ik word lastig gevallen en herkend, maar ik doe het toch. Ik probeer gewoon hartelijk te zijn en te glimlachen. En hou het gewoon in beweging, echt.

POND: Hoe heb je je zo jong aan roem aangepast?

JJ: Vanaf het begin. Het is zo grappig - mijn broers praten er tot op de dag van vandaag over. We speelden voor een publiek van 20.000 mensen en de volgende dag waren we thuis. Mijn ouders zouden ons om 7 uur 's ochtends laten opstaan. Waarom? We moesten de hele tuin harken. Nu hebben we het over 3 hectare. Elk blad moest de tuin uit. Je moest alle dierenkooien schoonmaken en alle dieren wassen. We hadden een huishoudster en koks die opgroeiden. En de huishoudster was er om te zien hoe we onze kamers verzorgden. Onze bedden opmaken, de vloer stofzuigen, de keuken dweilen. Ze was er om ervoor te zorgen dat we deden wat onze ouders wilden dat we deden.

POND: Dus je zweefde nooit weg in een ander universum.

JJ: Nooit dat gevoel, of waarom zou ik dit of dat moeten doen. [Die klusjes] hielden ons geaard. Het vuilnis 's avonds laat buiten zetten. We deden het allemaal [al] zingend. We zouden liedjes verzinnen. Ik moest op een draaistoel gaan staan ​​om de afwas te doen omdat ik zo klein was. Zo jong was ik. Iemand anders zou de balies en keukentafels schoonmaken. Iemand anders zou de vloer vegen en we zongen een drie- of vierstemmige harmonie.

POND: Ik hou van het onderscheid tussen de grappige banaliteiten van het huiselijk leven en de legende van de buitenwereld. Welke lessen uit je opvoeding zou je Eissa willen meegeven?

JJ: De basis van geaard zijn en ook van een hogere macht. Weten wie hij is en dat we allemaal gelijk zijn, ongeacht ras of geslacht. En dat hij respectvol moet zijn naar anderen toe, maar ook dat anderen respectvol naar hem moeten zijn.

POND: Hebben jij en Michael het ooit over zelfbeeld gehad?

JJ: Ik herinner me dat ik opgroeide en in dit vak altijd zo belangrijk was. Omdat het het ding was. En je moest een bepaalde maat hebben, je moest dun zijn om een ​​entertainer te zijn. Dat soort stomme onzin. Dat is gewoon deze business waar ik in zit. Ik denk dat het veranderd is, godzijdank. Mensen accepteren anderen meer. Dat is de manier waarop het had moeten zijn vanaf de sprong. Dat kan je behoorlijk schelen.

POND: Wat zou je nu tegen tieners in de industrie zeggen?

JJ: Het is zwaar. Ze moeten weten wie ze moeten zijn en wie ze zijn. Niet wat iemand anders wil dat ze zijn, niet wat ze denken dat ze zouden moeten zijn door naar iemand anders te kijken. Individualiteit is mooi. God heeft je gemaakt zoals je bent, en dat is mooi. Jij bent uniek, speciaal. Je wilt niet op iemand anders lijken of die andere persoon zijn.

POND: Zou je ooit iemand begeleiden? Je verandert volwassen vrouwen in 8-jarigen. Dat is een geweldige kracht.

JJ: Bedankt. Ik wil gewoon het juiste doen met wat God mij heeft gegeven. Je kunt gemakkelijk het verkeerde pad inslaan, die verkeerde afslag nemen, en er zijn mensen die naar je opkijken en je volgen. Ik wil gewoon liefde verspreiden. En niets wegen op mijn geest, mijn hart, mijn ziel, zodat ik 's nachts goed kan slapen. Wetende dat ik niemand vies heb gemaakt.

POND: Wanneer voel je je het meest jezelf?

JJ: Als ik bij mijn vrienden en familie ben. Vroeger hadden we een familiedag waarop iemand een dag van de maand vrij nam om te hosten en iedereen zou komen. Het zou de ene maand mijn huis zijn, de volgende maand het huis van een ander familielid. En niet per se hun huis - je moet kiezen wat je wilde doen. Ga kamperen, barbecueën... Mijn moeder is degene die nu normaal iedereen bij elkaar brengt.

GERELATEERD: Maak kennis met de 70-jarige CoverGirl Maye Musk

POND: Je moeder beheerde elke iteratie, elke uitdaging van een grote familie. Kun je je voorstellen? Je hebt maar één baby!

JJ: Ja, ze deed het echt 10 keer. Een van ons is overleden, een tweeling. Maar ja, ook geen oppas. Het was alleen de hulp van haar moeder en mijn oudere zus, die 16 jaar ouder is dan ik.

POND: Weet je nog de eerste keer dat je droeg? verzinnen en hoe voelde je je daarbij?

JJ: Nou, de eerste keer dat ik make-up droeg, was ik denk ik 8 of 9 jaar oud, omdat ik aan het werk was. Dus moesten ze me voor sommige shows opmaken, maar ik schonk er niet veel aandacht aan tot ik 13 werd.

POND: Want toen dacht je: "Oh, hier is iets mee - er is een valuta."

JJ: En het was te veel. Te veel makeup. Ik had teveel blush op.

POND: Had je kleine clownswangetjes?

JJ: Ja, ik zag eruit alsof ik een zonnebrand had! [lacht]

POND: Weet je nog dat je in je tienerjaren op date ging?

JJ: Ik herinner me dat ik met iemand op date ging en niet wilde gaan. Mijn familie wilde dat ik ging. Hij was lief, maar veel ouder dan ik. Ik was niet in de man ding op dat moment.

POND: Wanneer voelde je je voor het eerst sexy?

JJ: Ik zou zeggen niet tot ik ver in de 30 was. Ik kwam uit een funky relatie en kwam eindelijk bij me terug. Ik ging naar therapie, waar het allemaal om ging om datgene te vinden wat je leuk vindt aan jezelf. Het besef dat, weet je wat, je toch zo slecht nog niet bent. Ik zeg niet dat je geweldig bent of dat je de beste bent, maar het is niet zo erg als je het gevoel kreeg dat het was.

GERELATEERD: Kant, Vintage Tees, Biker Shorts: Zo ziet sexy eruit in 2018

POND: Dus je bevond je in een situatie waarin je werd verweten en je compromitteerde jezelf.

JJ: Als je van die persoon houdt en die persoon vertrouwt, geloof je die persoon wanneer ze je [dingen] vertellen. Je denkt dat ze net zo eerlijk tegen je zijn als jij tegen hen. Het was allemaal om de hersenen te beheersen. Dat was rond de tijd van Allemaal voor jou.

POND: Hoe sexy waren je jaren veertig dan?

JJ: Er waren tijden dat ik het voelde, en er waren tijden dat ik het niet voelde.

POND: Ik denk dat je nu in je botten zit. Je bent lichter.

JJ: Godzijdank. Dat komt omdat er een hoop stenen van mijn schouders is gevallen.

POND: Waar was je vroeger onzeker over waar je nu meer zeker over bent?

JJ: Ik zou mijn lichaam moeten zeggen. Veel heeft te maken met ervaring, ouder worden. Begrijpen, beseffen dat er niet één ding is dat als mooi wordt beschouwd. Mooi is er in alle soorten, maten en kleuren.

POND: Hoe ga je om met gefotografeerd worden?

JJ: Ik ben er beter in, zeker. Het is niet meer wat het was. En als die momenten zich voordoen, kijk ik niet. Therapie heeft daar heel goed bij geholpen. Ik moest iets in mijn lichaam vinden waar ik van hield, en dat was moeilijk voor mij om te doen.

POND: Wat is het?

JJ: In eerste instantie kon ik niets vinden. Ik keek in de spiegel en begon te huilen. Ik vond het niet leuk dat ik niet aantrekkelijk was. Ik vond niets aan mij. Maar ik werd uiteindelijk verliefd op mijn kleine rug. En van daaruit vond ik meer dingen. En dan eindelijk beseffen dat mijn glimlach zo slecht nog niet is. Ik dacht dat ik op de Joker leek omdat hij zo groot was.

POND: Dacht je dat je glimlach slecht was? De beste glimlach ter wereld is van jou en Julia Roberts!

JJ: Dat is lief, maar voor mij leek ik op de Joker!

POND: Wat maakt volgens jou een vrouw mooi?

JJ: Veel verschillende dingen. Het is kwetsbaarheid. Het is kracht. Het is vertrouwen. Het is geluk. Het is de goedheid in de ziel zien. Het is spiritualiteit. Het is onbaatzuchtig zijn en wat je voor anderen doet voordat je het voor jezelf doet.

POND: Wanneer voel je je het mooist?

JJ: Ik heb het gevoel dat ik hier oubollig ben, maar het is gewoon de eerlijke waarheid: ik voel me het mooist als ik bij mijn zoon ben, vanwege het geschenk dat God me heeft gegeven en dat hij me dat op die leeftijd heeft toegestaan. Mijn baby is zo lief en zo gezond, zo blij en zo vol liefde.

POND: Maak je gemakkelijk nieuwe vrienden?

JJ: Nee, want ik zet altijd een schild op. Je weet niet waar mensen vandaan komen. Misschien vind je iemand heel leuk, maar toch. Ik heb het afgelopen jaar misschien twee nieuwe vrienden gemaakt, als dat zo is.

POND: Ik sta er altijd versteld van dat je je niet terugtrekt. Je hebt veel geld en zou je ding kunnen doen. Wat maakt je nieuwsgierig om in de wereld te zijn?

JJ: De wereld draait nog steeds door en er zijn nog steeds dingen te doen. Ik ben nog jong. Er zijn dingen te beleven.

POND: Waar wil je zijn als je 80 bent?

JJ: Ik zou graag oma zijn. Ik zou graag, hopelijk, nog steeds mensen inspireren met mijn werk, wat het ook is. En bovenal weet ik dat ik mensen ga helpen en anderen zal inspireren hetzelfde te doen. Ik heb het gevoel dat ik daarvoor op deze aarde ben gezet. Ik wil vrouwen helpen die worden misbruikt en lijden aan relaties waarin mannen hen de mond gesnoerd hebben, hun handen vastgebonden hebben. Geen enkele vrouw zou dat moeten meemaken.

POND: Nee natuurlijk niet.

JJ: Het is genoeg dat we dat hebben meegemaakt. We moeten die problemen herkennen, waardoor dat gebeurt, en het omkeren. We moeten die dingen kunnen herkennen voordat we een relatie aangaan. Zelfs in jezelf, wat is het aan jou dat zich daartoe aangetrokken voelt? Ik sta aan die kant van het hek, weet je. Er is veel werk dat ik voor mezelf moet doen. Genoeg van iedereen die me probeert te manipuleren. Je verdient het niet eens om in mijn aanwezigheid te zijn. Ik sta je toe om [hier te zijn].

Fotograaf: Robbie Fimmano. Styling: Julia von Boehm/Streeters. Haar: Cassidy Blaine. Make-up: Preston Meneses. Manicure: Marcela Mejias. Decorontwerp: Cooper Vasquez/The Magnet Agency. Productie: Eerste lichte productie.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het oktobernummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download sept. 14.