Waarschuwing: spoilers in het verschiet.
Terwijl de rest van Litchfield in opstand komt, ontmoeten we Brook Soso (gespeeld door Kimiko Glenn) voor het eerst in de première van seizoen 5 van Oranje is het nieuwe zwart, ze kijkt haar ogen uit in de bibliotheek, met een exemplaar van Rilke in haar hand. Dagen eerder was haar vriendin met een voorliefde voor Duitse literatuur, fan-favoriet Poussey Washington (accent à droite, b*tch), verstikt door een correctionele officier tijdens een protest in de hele gevangenis in wat zal worden beschouwd als een van de meest hartverscheurende scènes. Hier hebben we Glenn ingehaald om te bespreken hoe haar personage - en de rest van de gevangenis - omgaat met het leven na een onuitsprekelijke tragedie.
Was je verrast toen Poussey werd vermoord?
Ik had vorig seizoen letterlijk de gedachte: “Het gaat te goed. Ze gaan me van de show afschrijven. Ik word vrijgelaten. Er gaat iets dramatisch gebeuren.” Maar ik had in geen miljoen jaar gedacht dat Samira [Wiley] degene zou zijn die zou gaan, omdat ze zo geliefd is. Toen we dat script kregen, was het zo schokkend. Niemand van ons ging er goed mee om. Ik huilde veel. Misschien had ik dat niet moeten doen; misschien had ik wat meer kalm moeten blijven.
Hoe gaat Soso dit seizoen om?
Haar minnaar is net tragisch en plotseling overleden, dus daar gaat ze op haar eigen manier mee om. De manier waarop ze ermee omgaat is een beetje anders dan de manier waarop haar vrienden ermee omgaan. Poussey was alles wat ze had. Ze rouwt niet alleen, ze is weer helemaal alleen. Ze heeft het heel moeilijk.
Aangezien het in de loop van drie dagen plaatsvindt, is er niet echt tijd voor haar om de stadia van rouw goed te doorlopen.
Ik denk dat ze behoorlijk vastzit in ontkenning en woede. Maar de rel helpt haar eruit te komen. Het is pas drie dagen geleden, dus de wonden zijn nu echt open. Het was heel gemakkelijk voor mij om met die gevoelens in contact te komen, want het voelde echt als een enorm verlies - de show gaat duidelijk door zonder haar, maar de cast en crew houden van haar, en we hadden het helemaal niet verwacht. Ik was echt heel verdrietig, dus het was vrij gemakkelijk om daarheen te gaan.
GERELATEERD: De cast van OITNBVerspilt hun grootste geheimen achter de schermen
Krediet: JoJo Whilden / Netflix
En Jeneé helpt ook om Soso weer op de rails te krijgen.
Zij [Jeneé] is degene die me weer op gang brengt. Ze laat me mijn woede uiten door te rennen en op een kussen te slaan en dat soort dingen, omdat ze ook veel woede heeft - niet alleen over Poussey, maar gewoon in het algemeen [Lacht]. Ze laat veel van haar emoties los door fysieke activiteit, dus neemt ze me onder haar hoede. Het begint bij haar en groeit van daaruit verder. Mensen sympathiseerden uiteindelijk genoeg om haar [Soso] te helpen, waar ik dankbaar voor was. Ik zou het script krijgen en zeggen: "Oh! Iemand geeft om!”;
Klinkt fysiek zwaar.
Ik had waarschijnlijk wat techniek moeten gebruiken, want ik kon de volgende dag niet lopen. We hebben zoveel takes gedaan. Het was meer een emotioneel stoten van armen.
De boekherdenkingsscène voor Poussey was echt ontroerend.
Dat is een manier waarop ze [Soso] echt haar gevoelens kanaliseert: zij en Taystee creëren dit gedenkteken, en het is een prachtig gedenkboek voor boeken. Er is dus tijd om haar te rouwen en er is tijd om na te denken over haar en haar leven. Het is niet alleen maar woede en rellen en gerechtigheid. Het is een kleine kunstzinnige, creatieve gang met boeken.
GERELATEERD: Ontdek het laatste waar de cast van is Oranje is het nieuwe zwart Gekocht bij een drogist
Krediet: Jojo Whilden/Netflix
Poussey hield van lezen. Wat mist Soso nog meer aan haar?
Gezelschap, vooral. Ze hadden allebei iemand nodig die hen begreep. Er was een moment waarop Poussey zei: "Ik heb een vriendin nodig." En er was een moment dat ik zei: "Ik heb een vriend nodig." Er was niemand die naar haar luisterde; mensen ergerden zich aan haar. Ze raakte echt gefrustreerd en depressief - ze probeerde zelfmoord te plegen, slecht. Iemand laten zeggen: "Hé, ik snap je" en met haar lachen en naar haar luisteren, was een enorm baken van hoop voor haar, en het werd in een seconde weggenomen. Ze kon niet eens afscheid nemen; ze kreeg haar niet te zien. Ze werd weggehaald uit de kantine en hoorde er achteraf van. Het laat de gaten in het gevangenissysteem zien.
Wat denk je dat Soso zal doen nadat ze is vrijgelaten uit Litchfield?
Ik denk dat ze een meer volwassen activistische houding zou hebben en in de voetsporen van Piper Kerman zou treden - ze schreef het boek en is groot in de Women's Prison Association en rechten voor gevangenen.
Oranje is het nieuwe zwart is altijd een voorvechter van diversiteit geweest. Heeft het werken aan de show invloed gehad op de rollen die je in de toekomst gaat spelen?
Ik ben erg selectief. In de entertainmentindustrie is het zo belangrijk. We geven vorm aan hoe de samenleving denkt op een echt subliminale manier. Voor de langste tijd toen ik opgroeide, beschouwde ik mezelf altijd als secundair, omdat mijn verhalen nooit worden verteld. Het draait altijd om een blanke. Telkens wanneer een Aziaat wordt binnengehaald, wordt hun Aziatischheid genoemd als het mikpunt van de grap. Het vormt de manier waarop we denken op een grote manier. Ik ben echt een Amerikaan - ik ben duidelijk half Japans, maar ik hou er niet van als het in het middelpunt van de belangstelling staat, tenzij het een belangrijk verhaal is. Ik wil gezien worden als een mens, niet alleen als een Aziaat. Ik werd gezien voor zoveel prostituees en geaccentueerde rollen en zwaardzwaaiende ninja's voordat ik eindelijk financieel stabiel genoeg was om te zeggen: "Nee! Dat kan ik niet meer.” Ik wil de Aziatische Amerikaan vertegenwoordigen die in Amerika woont en niet het stereotype is. Er is zeker nog veel meer werk aan de winkel, maar het is gelukkig een stuk beter geworden.
VIDEO: De cast van Oranje is het nieuwe zwart Breekt uit in de beste jumpsuits van de zomer
Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.