Mijn leven is nu zo anders dan in de jaren '90.
Als officier van justitie stond ik elke ochtend op en ging naar de rechtbank. Dat is wat ik gedaan heb. Ik dacht dat ik dat werk voor altijd zou blijven doen, maar de dag dat de jury haar uitspraak deed in het O.J. Simpson-proces, liep ik het kantoor van de D.A. uit en ging nooit meer terug. Ik kon het gewoon niet meer.
In de nasleep van het proces wilde ik alleen maar in een gat kruipen en er nooit meer uitkomen. Maar ik kon het me niet veroorloven om dat te doen. Ik had een gezin te onderhouden. En ik wilde nog steeds een doelbewust leven leiden en op de een of andere manier bijdragen. Ik zei tegen mezelf: "Misschien heb je nu geen zin om op te staan, maar je moet de wielen in beweging zetten." De vraag was welke wielen?
GERELATEERD: Van bankier tot anker: hoe Stephanie Ruhle van MSNBC een grote carrièreverandering doormaakte
Ik begon met de eerste kans die zich voordeed: een boek schrijven over het proces. Ik had altijd al van het idee om te schrijven gehouden, maar had tot dan toe nooit het lef gehad om ervoor te gaan. Daarna volgden spreekbeurten, tv-commentaar en het hosten van talkshows voor kabelnieuws. Het was allemaal zo vreemd voor mij. Het voelde alsof ik elke dag van een klif in het onbekende stapte. Hoewel het spannend was om nieuwe kansen te ontdekken, was het soms ook eng. Maar ik wist dat als ik een nieuw leven wilde, ik mijn angst moest overwinnen en de uitdaging van iets anders moest aangaan.
Ik vond het leuk om te hosten en commentaar te leveren voor talkshows via de kabel, maar wat ik echt wilde doen, was romans en scriptprogramma's voor televisie schrijven. Toch was er een deel van mij dat de wet miste. Dus begon ik strafrechtelijk beroepswerk te doen - door de rechtbank aangewezen zaken voor veroordeelde misdadigers die zich geen advocaat konden veroorloven. Het is voornamelijk het onderzoeken en schrijven van korte stukken met heel weinig rechtbankverschijningen, dus het gaf me het flexibele schema dat ik nodig had om aan mijn andere schrijven te werken.
Uiteindelijk, in 2002, ben ik begonnen met het schrijven van scripts, en in 2010 publiceerde ik mijn eerste reeks romans, met - wat nog meer? — een vrouwelijke aanklager genaamd Rachel Knight. Ze zeggen dat je moet schrijven wat je weet. Maar het was meer dan dat. Onder het mom van fictie kun je veel waarheid vertellen. En dat is wat ik probeerde te doen in mijn romans. Ik heb geschreven over vrouwen die strafrechtadvocaten, aanklagers en rechercheurs zijn, en in al die gevallen probeerde ik aan te tonen waar vrouwen in die beroepen mee te maken hebben – het seksistische gedrag, de vrouwenhaat, de ongelijkheden – maar ik doe het met een glimlach.
VIDEO: Alyssa Milano verdedigt haar controversiële nieuwe Netflix-show
Gevoel voor humor is belangrijk, zeker nu we gebombardeerd worden met nieuws op meerdere platformen. Ik veronderstel dat de Simpson-proef het begin was van dit soort 24-uurs nieuwscyclus, die zowel goed als slecht is. Het is goed dat we de mogelijkheid hebben om op de hoogte te blijven en op de hoogte te blijven, maar slecht omdat nieuwsteams constant onder druk staan om inhoud te vinden. Dat kan leiden tot onzorgvuldige berichtgeving om de leegte op te vullen.
Dat gebeurde veel tijdens het Simpson-proces. In de race om de 'schep' te krijgen, zouden de media verhalen verspreiden zonder rekening te houden met de betrouwbaarheid van hun bronnen. Dat is mijn grootste zorg met wat er vandaag aan de hand is. Ik lees nieuws van verschillende verkooppunten om te horen van een reeks stemmen, niet slechts één. Ik denk dat de waarheid meestal in de balans ligt.
VERWANTE: Melanie Griffith stelt een vraag voor de leeftijden: "Waarom zelfs trouwen?"
Maar ik zal er ook even tussenuit, de computer uitzetten, naar de lucht kijken, de lucht inademen en onthouden dat ik dankbaar moet zijn voor alle goede dingen in het leven. Het nieuws gaat steevast over wat er mis is gegaan, hoe mensen gewond zijn geraakt of hoe ze elkaar pijn hebben gedaan. Het is belangrijk om te onthouden dat dingen goed gaan en dat mensen vaak het juiste doen. Die herinnering helpt me door de moeilijke tijden heen.
Niet elke dag zal zonnig zijn, maar het is ook noodzakelijk om te weten wanneer je verder moet gaan en dingen moet laten gaan. Pijn is onvermijdelijk, maar ellende is een keuze. Als ik door een moeilijke periode ga, probeer ik die niet te vermijden. Ik herinner mezelf er alleen aan dat ook dit voorbij zal gaan. En waar mogelijk probeer ik een manier te vinden om te lachen.
Clark is momenteel te zien op CBS's Pink Collar Misdadenen fungeert als uitvoerend producent bij de aankomende show van ABC De oplossing.
Lees voor meer van dit soort verhalen het septembernummer van InStyle, verkrijgbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download nu.