Zondagmiddag begon ik aan mijn avontuur door de lente couture collecties van Parijs niet in een vergulde salon tussen 's werelds rijkste verzamelaars van mode, maar in de achterkamertjes van Chanel, kijkend naar de ontwerpen terwijl ze werden gemaakt. Door de hoogopgeleide vakvrouwen in actie te zien, krijg je een heel ander perspectief op de hele decadente couture-affaire, die, ondanks alle media-aandacht die de shows deze week krijgen, een beetje een mysterie blijft voor de meerderheid van de wereld.
Op de shows van legendarische Franse huizen zoals Chanel en Dior zijn er beroemdheden van de A-lijst en een kleine parade van klanten die zich deze kunnen veroorloven bijna onpeilbaar dure handgemaakte ontwerpen, maar om het werk achter de schermen te zien, moet je beter begrijpen wat ze maakt uitzonderlijk. In de rue Cambon, waar Gabrielle Chanel bijna een eeuw geleden een rij gebouwen verwierf om te huisvesten wat uitgegroeid tot haar iconische atelier en boetiek met zijn beroemde gespiegelde trap, er zijn tegenwoordig vier studio's constant aanwezig werk. Twee zijn gespecialiseerd in kleermakerij en twee in zachtere kleermakerstechnieken, flou genaamd. En ondanks de druk van de lente-coutureshow die slechts twee dagen verwijderd was, heerste er een rust die elk aspect van de ruimte en de ongeveer 40 mensen die daar werkten doordrong. Het model Lindsey Wixson stond beneden bij de deur te wachten.
Op de derde verdieping, in een fel verlicht atelier, stond een lange roze japon met een slabbetje en een versiering van weelderig spiegelborduurwerk op een tafel uitgespreid terwijl spelden werden geplaatst om het effect van een voltooid ontwerp te creëren, zodat het kon worden getoond aan Karl Lagerfeld, die het proces van "accessorisatie" op één verdieping begon bovenstaand. Dat is wanneer hij de tassen, schoenen, sieraden, hoeden en zelfs de volgorde selecteert waarin de voltooide looks worden getoond.
"Ze zijn te laat, wat goed is, want we zijn er nog niet klaar voor", zei een van de vrouwen die aan het werk was op de roze jurk, die al honderden uren had gelogd om van schets naar toile te vertalen naar gewaad. "We zullen drie of vier keer hetzelfde doen om er zeker van te zijn dat het perfect is."
Couture, ondanks al zijn uitspattingen, spreekt stil als je het van dichtbij ziet. De details en het handwerk, en de toewijding om tradities in stand te houden, zijn opmerkelijk in een modewereld die vandaag gedijt op snelheid en technologie, waarin zoveel is bedacht om voornamelijk in een digitale. te worden geconsumeerd formaat. Wie wil er nog naar een modeshow?
Krediet: Catwalking/Getty (2)
VIDEO: 21 onvergetelijke looks uit de Chanel Spring 2017 Couture Collection
Nou, dat doe ik, en ondanks het gevoel van somberheid in het licht van terrorismewaarschuwingen en politieke onrust, blijft het kunstenaarschap bestaan. Er waren deze week ongetwijfeld twee grote hoogtepunten: Lagerfelds glamoureuze en glinsterende vertoning voor Chanel, en Valentino, waar Pierpaolo Piccioli zijn eerste collectie als solo creative director toonde met fenomenale geplooide jurken en kapen. Lagerfeld herinnerde zich in feite het gespiegelde prisma-effect van de originele trap van Chanel in zijn decorontwerp, zij het op een nog grotere schaal. En zijn collectie glinsterende jurken, sommige gedetailleerd met duizenden individueel genaaide veren, andere met mogelijk miljarden spiegelkralen, was meer dan oogverblindend.
Krediet: Estrop/Getty
Valentino was ook overtuigend, zowel in termen van de individuele jurken, in tonen van zachte sorbet tot rood, sommige zo complex als een gecanneleerde kolom, en de algehele emotionele sensatie dat dit het resultaat was van ongelooflijk veel aandacht voor detail door tientallen petites netspanning.
Krediet: Peter White/Getty; Catwalking/Getty
GERELATEERD: Je spiekbriefje naar de Couture Fashion Week in het voorjaar van 2017
Het beste feest van de week was ondertussen van Piccioli's voormalige ontwerppartner, Maria Grazia Chiuri, die het terrein van de Rodin Museum van een sprookjestuin overdag voor haar eerste couturecollectie als artistiek directeur van Dior, tot een nachtelijk bacchanaal, compleet met paarden verkleed als eenhoorns, een binnen- en buitenlabyrint van buxushagen, tarotkaartlezers en natuurlijk knappe jongens champagne dragen. Het was het soort feest waar je, als je kon, een couture-jurk zou dragen, zoals Chiuri's gekke parade van pastelkleuren, nou, dat zou genoeg zijn.