De transformatie van Renée Zellweger in Judy Garland

Renée Zellweger's transformatie in Judy Garland voelt al als het spul van een Hollywood-legende. Na het winnen van een Oscar voor Koude berg en landingsnominaties voor Het dagboek van Bridget Jones en Chicago in de vroege jaren was Zellweger vooral afwezig in de Hollywood-schijnwerpers. Als je in de schoenen stapt van een van de meest iconische entertainers aller tijden, staat je op het punt een gedurfde en carrièrebepalende comeback te maken. Naast het maken van een voorstelling die eer betuigt zonder pijnlijke waarheden uit de weg te gaan, heeft de ster werkte nauw samen met de kostuum- en make-upontwerpers van de film om een ​​vervaagd portret van een legende te creëren in afwijzen.

de film, Judy, nu in de bioscoop, volgt De tovenaar van Oz ster tegen het einde van haar leven, toen financiële problemen haar ertoe brachten een optreden te accepteren in het chique cabaret Talk of the Town in Londen, waar haar ster helderder scheen dan in de VS. Tegen 1969 was de Gouden Eeuw die Garland ging definiëren voorbij en haar worsteling met middelenmisbruik werd snel ingehaald. Het optreden van Zellweger heeft al veel prijzen gewonnen, maar het kostuum, het haar en de make-up van de film zijn evenzeer de moeite van het bekijken waard.

Elke fitting was een samenwerking met de actrice, aldus kostuumontwerper Jany Temime, die haar onderzoek begon met een moodboard van toneellooks uit de laatste 10 jaar van Garland's leven (dat eindigde in een overdosis drugs maanden nadat de film zich afspeelde). Regisseur Rupert Goold, bekend van zijn werk in het Londense theater, was het meest geïnteresseerd om te beginnen met de looks die Zellweger zou dragen tijdens het optreden als Garland op het podium, zegt Temime. De emotionele kleur van elk muzieknummer en de plaats ervan in het verhaal inspireerden de showkostuums, die Temime ontwierp naar de looks die Garland zelf droeg.

“Judy Garland is eeuwig; elke jurk die ik koos als inspiratie voor haar kostuums kan nu ook gedragen worden”, zegt Temime. Garland stond bekend om haar onberispelijke stijl; ze hield van couture en ontwierp vaak haar eigen looks. Voor scènes buiten het podium van het privéleven van de ster, haar kinderen tussen hotels heen en weer brengen of met haar vijfde naar buiten gaan aanstaande echtgenoot Mickey Deans, Temime gebruikte vintage looks uit de late jaren zestig in plaats van items te maken van Kras. "Ik wilde er altijd voor zorgen dat haar kleren, zelfs als ze oud waren, of vies waren, of betere dagen hebben gekend, altijd heel stijlvol waren."

Het krappe budget van de film en haar verlangen naar stukken met een verhaal erachter vormden veel van Temime's werk. Van actrices is bijvoorbeeld vaak bekend dat ze kostuums houden nadat films zijn ingepakt, dus Temime stelde zich voor dat een bontjas of mooie kamerjas die Zellweger draagt ​​in Judy, Garland heeft misschien uit een van haar eigen films geknepen. Temime wendde zich ook tot een unieke persoonlijke bron: haar eigen overleden moeder. Een Chanel-tas, Hermès-sjaals en verschillende sieraden die de ontwerper heeft geërfd, verschijnen ook in de film. "Ik wilde dat mensen het gevoel kregen dat wat [het personage] droeg een leven achter zich had", zegt Temime. "Het was ooit van iemand."

De licht gebogen houding van Zellweger in de film komt ook opmerkelijk dicht in de buurt van die van Garland, een artistieke keuze die de kostuums heeft gevormd en vice versa. Temime legt uit dat ze kleding zo construeerde en veranderde dat ze alleen goed pasten als Zellweger voorovergebogen was (bijvoorbeeld kortere zomen aan de voorkant en langer aan de achterkant). Het werk van het opnieuw bedenken van de andere onderscheidende fysieke kenmerken van Garland ging naar haar- en make-upontwerper Jeremy Woodhead.

"Iedereen heeft zijn eigen echte of waargenomen beeld van de persoon die je probeert na te bootsen", zegt Woodhead over het herscheppen van beroemde sterren zoals Garland op het scherm. “Je moet dus trouw zijn aan dat beeld zonder er slaaf van te worden.” Voor Judy, dat betekende experimenteren met substantiële protheses voordat ze werden teruggebracht tot Garland's kenmerkende opwaartse neus en een bescheiden set valse tanden. ("Eigenlijk waren haar tanden aan het einde van haar leven behoorlijk slecht, maar we wilden niet echt dat mensen ernaar zouden staren," Woodhead zegt.) Chocoladebruine contactlenzen en gebogen wenkbrauwen hebben ook een lange weg afgelegd in de richting van het creëren van een sterke gelijkenis, zegt Woodhead.

Om een ​​look te krijgen die aansluit bij de dierbare herinneringen aan Garland in haar bloei, en tegelijkertijd haar achteruitgang te traceren, Woodhead putte uit een amalgaam van beelden uit de jaren '60 in plaats van volledig trouw te zijn aan hoe ze eruitzag einde van het decennium. "Judy had altijd plezier met haar uiterlijk, dus we vonden het een eerlijk spel om even liberaal te zijn met hoe we het benaderden", zegt de ontwerper. Van haar kenmerkende valse wimpers, eyeliner boven en onder en gewaagde rode lip, "ze zou zichzelf altijd op de beste manier aan de wereld presenteren misschien wel, ook al was dat beeld misschien een beetje onscherp', vanwege emotionele onrust of de invloed van drugs en alcohol.

GERELATEERD: Renée Zellweger heeft net bewezen dat deze sneakers van $ 80 er goed uitzien met alles

uiteindelijk, Judy is een film over een ster die in veel opzichten niet in haar element is. "Ik wilde dat haar make-up een beetje misplaatst leek, alsof ze op het verkeerde moment werd betrapt", zegt Woodhead. "Een terugkeer naar Hollywood-glamour, toen een vrouw nooit het huis uit zou gaan zonder een volledig gezicht", een tijdperk dat de swingende jaren '60 tot rust had gebracht. Temime herhaalt dat Garland ook een Amerikaanse ster in het buitenland was, die verschillende culturele mores vertegenwoordigde. “Ik wilde echt benadrukken dat ze een Amerikaanse pantalon droeg; in 1969 droegen in Engeland niet zo veel vrouwen een broek”, zegt de ontwerper.

Beide ontwerpers prijzen Zellweger als een briljante performer en medewerker, nauw betrokken bij zelfs kleine details. "Ze maakte deel uit van de reis naar waar we kwamen", zegt Woodhouse. "Haar optreden zorgt ervoor dat alles wat ik deed er zoveel beter uitzag dan het had kunnen zijn."