Hoe Monica Lewinsky omgaat met stress en publieke controle

Sociaal activist, spreker en schrijfster Monica Lewinsky heeft duizend levens geleefd sinds ze twee decennia geleden ongewild in de publieke belangstelling kwam. We weten allemaal waarom, en we weten allemaal wat er daarna gebeurde. Maar zoals Lewinsky ons eraan herinnerde in haar virale TED Talk in 2015, dankzij het ontluikende internet (het nieuws over de affaire van de toen 24-jarige met president Bill Clinton brak in januari 1998), was ze "patiënt nul van het verliezen van een persoonlijke reputatie op wereldwijde schaal bijna" ogenblikkelijk.”

Nu 45, heeft Lewinsky de tussenliggende jaren besteed aan het herbouwen van zichzelf en het gebruik van haar openbare ingewanden om anderen te helpen. Wat schrijnend aan haar is, is dat ze op geloofwaardige wijze kan zeggen: "Ik heb het gevoel dat ik nog maar net binnenkom in wie Ik ben als een vrouw en heb op veel manieren vertraging opgelopen.” Wat zo stoer aan haar is, is, nou ja, alles anders. Wanneer Lewinsky 's ochtends wakker wordt, waar ze ook is, kan ze nietsvermoedend opnieuw worden getroffen door de nieuwscyclus, zoals ze was met Clintons ongemakkelijke #MeToo-tijdperkinterview op de

Maar wat tegenwoordig anders is, is hoe ze zichzelf heeft uitgerust om de storm te doorstaan. Een filantropische uitnodiging voor een topuitnodiging wordt op Twitter begroet met een behendige vermelding van Emily Post en een vredesteken, terwijl Clintons antwoord op een vraag over haar resulteerde in een herpost van een Vanity Fair stuk schreef ze, “Ontstaan ​​uit het Huis van Gaslicht in het tijdperk van #MeToo.”

Dus hoewel het nieuws zichzelf keer op keer zal voeden, vond ik het interessanter om met Lewinsky te praten over zelfvertrouwen: wat ze heeft geleerd - en wat we ook kunnen leren.

Laura Bruin: Je vermogen om moeilijke situaties te metaboliseren en de hoge grond te veroveren is buitengewoon. Hoe doe je het?

Monica Lewinsky: Ik slaag niet altijd. Ik denk dat als mensen mijn conceptmappen in e-mail zouden vinden en de tweets die ik niet heb getweet, dat een heel ander verhaal zou kunnen vertellen [lacht]. Maar dit zijn meer uitdagende situaties waarin reactie van het publiek vereist is. Uiteindelijk gaat het om een ​​diep weten. Voelt dit voor mij waar? Of het nu een reactie is op een situatie of een stuk dat ik schrijf of een lezing, ik laat me leiden door het idee om het gesprek vooruit te helpen, zelfs als het in een richting is die ik misschien niet leuk vind. Soms is dat met humor, en soms gaat het over alles wat aanvoelt als pure waarheid.

POND: Wat gebeurt er als je onverwachts weer een klap krijgt van het nieuws?

ML: Het kan een scala aan emoties of ervaringen zijn. Ondanks de hoeveelheid traumawerk die ik de afgelopen 20 jaar heb gedaan, is er nog steeds een patroon dat wordt aangeboord of geactiveerd. Ik heb echt geluk dat ik tools heb die ik kan gebruiken. Als dat niet werkt, bel ik iemand of gebruik ik een van de helende modaliteiten die EFT of Emotional Freedom Technique worden genoemd. Het is als een tikkend ding. En in het slechtste geval: er is altijd Xanax [lacht]. Zolang je niet iemand bent die problemen heeft met dat soort dingen, denk ik dat dat ook een heel effectief hulpmiddel kan zijn.

POND: Hoe lang heb je erover gedaan om op dit punt te komen?

ML: Een hele lange tijd. Het was een heel langzaam proces en het resultaat van alle verschillende geneeswijzen die ik in de loop der jaren heb gebruikt. Nu weet ik dat ik bij mezelf moet inchecken om er zeker van te zijn dat ik me op één lijn voel met welke keuze ik ook maak.

GERELATEERD: Hoe Serena Williams zich voelt over het moederschap en de druk om te presteren

POND: Wat is uw relatie met vertrouwen gedurende uw hele leven geweest?

ML: Zelfvertrouwen is niet iets dat me gemakkelijk is overkomen, en ik weet niet eens zeker of ik het nu heb. Ik heb veel vertrouwen gehad op sommige gebieden en soms zelfs te veel, maar tegelijkertijd heb ik ook een gebrek aan vertrouwen op andere gebieden. Het bleek ingewikkeld voor mij, niet alleen in mijn eigen persoonlijke ervaringen, maar ook toen ik ongewild een openbaar persoon werd. En dan was natuurlijk elk vertrouwen dat ik had op dat moment zeker versnipperd.

POND: Ik weet het zeker. Hoe is uw zelfvertrouwen door de jaren heen geëvolueerd?

ML: Ik draaide. De ochtend dat ik afstudeerde aan de London School of Economics met een master [in sociale psychologie in 2007], merkte ik dat ik niet enthousiast was over de dag en ik begreep niet echt waarom. Plots gleed dit idee door mijn hoofd. Als ik iemand anders tegenkwam en ik zei: "Oh, wat ben je aan het doen?" en ze zeiden: "Oh, ik ga eigenlijk afstuderen met mijn master van de London School of Economics', zou ik weggelopen zijn met de gedachte: 'Dat zou ik nooit kunnen!' Door mijn denken te herkaderen, kon ik me inleven in wat er gebeurde dag. Dat heeft te maken met vertrouwen. Zelfvertrouwen leeft niet op een eiland op zich. Het leeft naast moed. Het moet aanwezig zijn in bepaalde ervaringen. Het is trots zijn op jezelf, op je prestaties, en dat is niet iets waar vrouwen in het bijzonder voor zijn gesocialiseerd. Maar ik denk dat dat aan het veranderen is.

POND: Wie dacht je dat je zou worden toen je jonger was?

ML: Dat is een hele moeilijke vraag. Toen ik jonger was en aan de toekomst dacht, wilde ik heel graag trouwen en vier kinderen krijgen tegen de tijd dat ik 30 was. Maar ik was ook geïnteresseerd in een carrière. Mijn bachelordiploma was psychologie en ik was geïnteresseerd in forensische psychologie en de kruising van recht en psychologie. Dat was hoe ik de kost zou gaan verdienen en waar mijn pad lag.

POND: Je kreeg uiteindelijk de grootst mogelijke opleiding in rechten en psychologie.

ML: [droog] Ik heb een perspectief.

POND: [lacht] Dat is een heel elegante manier om het te zeggen. En wie denk je nu dat je bent geworden?

ML: Ik weet niet hoe ik dat moet beantwoorden. Ik ben heel dankbaar voor alle kansen die ik de afgelopen jaren heb gekregen. Ik identificeer me nu als een schrijver, een sociaal activist en iemand die een stem heeft over verschillende onderwerpen. Maar in veel opzichten heb ik het gevoel dat ik nog steeds net ben wie ik ben als een vrouw, omdat ik op veel manieren vertraging heb opgelopen.

POND: Wat geeft jou een gevoel van volheid, van zekerheid?

ML: Honderd procent mijn neef. Hij is de diepte van mijn hart. En ik voel me het meest vol nadat ik zinvolle tijd met een vriend heb doorgebracht. Ik zou zeggen dat het horen van mensen die contact hebben gehad met iets dat ik heb gezegd of geschreven, mijn tank echt vult. Het is een beetje oubollig, maar ik heb deze persoonlijke overtuiging dat wanneer mensen nu iets aardigs tegen me zeggen, het iets negatiefs uitwist dat in het verleden over mij is gezegd.

POND: Er is een vloedgolf van steun voor u geweest vanwege de opkomst van de #MeToo-beweging. Geeft dat geruststelling?

ML: Het doet. Ik ben er erg dankbaar voor. Ik gebruik dat woord te veel, maar het is waar. Het contrast van je alleen voelen of niet gezien worden als je ware zelf of verkeerd begrepen worden kan zo schadelijk zijn.

POND: Heb je tips of trucs voor het vergroten van je zelfvertrouwen geleerd?

ML: Ja. Ze zijn over het hele spectrum van normaal tot gek. Mijn nieuwste ding is dat ik mantra's tegen mezelf mompel. Soms mompel ik ze hardop. Het zijn dingen als: "Ik heb dit" en "Dit is belangrijk." In de film We hebben een dierentuin gekocht, Het personage van Matt Damon zegt zoiets als: "Het kost maar 20 seconden moed om een ​​moment door te drukken." Ik vind het nuttig. Ik geloof ook in de effectiviteit van kristallen en kleurenergie. Ik heb een heel mooi diep fuchsia fluwelen lint dat ik in mijn portemonnee draag. Als ik een boost van zelfvertrouwen nodig heb, stop ik het in een zak of mijn beha en die kleur geeft me een energie, die me vertrouwen zal geven. En ik heb nu kristallen voor me.

GERELATEERD: 50 Badass-vrouwen die de wereld veranderen

POND: Ben je ze aan het jongleren?

ML: [lacht] Nee, maar ze zijn geselecteerd om deel uit te maken van dit gesprek. Dan is de enige andere gedachte gewoon voorbereiding. Ik heb het meeste vertrouwen als ik weet dat ik de expert ben over een onderwerp, dus ik doe mijn huiswerk.

POND: Ik noem dat 'je stront bezitten'. Wat vindt u, in overeenstemming met het thema vertrouwen, van de kracht van sociale media?

ML: Ik worstel veel met de kloof tussen hoe mijn leven er van binnen uitziet en hoe ik het leven van anderen zie op sociale media. We kunnen onszelf vaak projecteren als mooier, gelukkiger, spannender, grappiger, al deze dingen. Deze poging om een ​​betere, gecureerde versie van ons leven te creëren, creëert uiteindelijk een pool van andere versies van ikken, en dat baart mij grote zorgen. Anderson Cooper maakte een paar jaar geleden deze geweldige documentaire genaamd #Dertien zijn, en er was een statistiek die me verblufte: dertienjarigen maakten 150 selfies om één foto te plaatsen. Denk aan de negatieve zelfpraat in de andere 149! Dat baart mij veel zorgen. Maar ik denk ook dat er een prachtige kracht zit in sociale media. Het is een manier voor mensen om zich minder alleen te voelen, om hun stam te vinden, om hun stem te vinden, om hun kracht te vinden om hun waarheid te spreken. We ervaren ook zoveel andere culturen. Dat is iets wat we niet konden doen tenzij we het voorrecht hadden van geld en tijd om te reizen.

POND: Ja, en je hebt controle over wat je communiceert.

ML: Juist, en het wordt niet gemedieerd door de lens van iemand anders, wat erg belangrijk is. Er is veel werk dat we moeten doen rond wat mensen drijft - in het licht van anonimiteit - om wreed te zijn in plaats van vriendelijk. Ik stel me voor dat we over vijf, tien of vijftien jaar platforms zullen hebben die zijn geëvolueerd. Hopelijk hebben we geleerd van deze eerste iteraties.

POND: Het zal zelfs uitkomen. Oké, wat zijn de meest stoere dingen die je hebt gedaan, Lewinsky?

ML: Ik heb er drie: een daarvan is bungeejumpen van een brug in de staat Washington, de dag na mijn afstuderen. Twee is toen ik in 2015 het TED-podium betrad [om haar toespraak "The Price of Shame" te houden] - dat was het moment voor mij. En drie, weigeren om een ​​draad te dragen en mensen in de val te laten lopen toen ik 24 jaar oud was en doodsbang in een hotelkamer zat nadat ik met gevangenisstraf was bedreigd door FBI-agenten en advocaten van onafhankelijke advocaten.

POND: Dat is een mooie drie, mijn meisje. En tot slot, welke vrouwen in deze tijd zijn volgens jou badasses?

ML: Elke vrouw heeft een zekere mate van badass in zich. Nilofer Merchant schreef een boek genaamd enige, en zijn stelling is dat we allemaal iets hebben dat uniek is voor ons, dat alleen wij naar de wereld brengen.

POND: Wat wil je nu de wereld in brengen?

ML: Als mensen enige verlichting of genezing kunnen vinden door mijn ervaringen te delen, is dat het grootste voorrecht. Om deel uit te maken van het helpen van een ander.

Fotograaf: David Schulze. Mode redacteur: Ryan Young. Haar: Roberto Di Cuia. Make-up: Linda Gradin. Manicure: Geraldine Holford.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het augustusnummer van In stijl, op kiosken en voor digitale download 6 juli