Toen ik begon in entertainment, was ik een puinhoop van een 23-jarige zonder idee wat ik wilde doen. Goedbedoelende volwassenen zeiden dat ik mijn "gelukzaligheid" moest volgen. Dit bracht me in verwarring. Waar moet ik beginnen? Het idee van "gelukzaligheid" voelde zo euh, zo overweldigend, ik wilde wegkruipen en reality-tv kijken tot het leven aan me voorbij was.
Een bezorgde vriend stelde me voor om te solliciteren voor een stage bij De dagelijkse show met Jon Stewart,en door een daad van God kreeg ik het. Ik had nog nooit voor televisie gewerkt en ik wist niet zeker of ik er wel bij zou passen totdat we onze stagiaire lunch met Jon hadden. Iemand vroeg hem wat zijn grote doorbraak was, en hij antwoordde resoluut: "Er zijn geen grote doorbraken. Er zijn slechts een reeks kleine pauzes. De sleutel is om je uiterste best te doen en je best te doen bij elke kleine pauze.” Jon Stewart is/was/zal voor altijd mijn held zijn, en dus slikte ik zijn woorden in en probeerde ze een deel van mij te maken.
Ik was niet de grappigste stagiaire, en ik was verschrikkelijk in het bijhouden van het kleine geld, maar toen en... daar besloot ik dat mijn enige taak was om te stoppen met me zorgen te maken, een kleine pauze te vinden en alles uit de kast te halen ervan. Op een dag merkte ik dat het koffiezetapparaat waar Jon na elke repetitie een drankje voor maakte, vaak geen water meer had of - erger nog - kapot was. Ik stelde me voor hoe geïrriteerd ik me zou voelen als l waren de hardst werkende persoon op kantoor. Hier was Jon, die probeerde een show in de lucht te krijgen, en hij kon niet eens een middelmatige capsulekoffie krijgen? Niet op mijn horloge! Ik zag mijn eerste kleine pauze.
GERELATEERD: Aidy Bryant is op een missie om de modewereld te laten zien wat het mist
Je zou er misschien van schrikken, maar de koffiemachine schoonmaken was niet het meest sexy klusje van De dagelijkse show. Er was nul concurrentie voor mijn rol. Toch behandelde ik die machine als een kostbaar object, maakte hem schoon, vulde hem opnieuw en zette hem weer in elkaar. Ik las online hoe ik het kon repareren en kocht zelfs een soortgelijk model en oefende er thuis op. Ik bracht een groot deel van elke dag door om ervoor te zorgen dat niemand zonder koffie zou gaan. Ik begon te doen wat ik kon, in plaats van te focussen op wat ik kon niet. Natuurlijk, ik was een nederige stagiaire. Maar ik was de nederige stagiair die het belangrijkste item in elke creatieve omgeving kon repareren: de koffiemachine.
Krediet: Hoffelijkheid
Mijn beslissing om de vreemde, over het hoofd geziene kans te vinden en er mijn bitch van te maken, heeft me geholpen bij mijn huidige baan, die, zo blijkt, behoorlijk gelukzalig is! Ben ik VP geworden bij Comedy Central omdat ik een koffiezetapparaat heb schoongemaakt? Euh, niet precies. Maar het schoonmaken van die machine heeft me geleerd dat om iets groots te bereiken, je het in kleine stappen moet opsplitsen en je volledig moet inzetten. Ik probeer nu dezelfde volharding en zorg toe te passen op alle facetten van mijn leven. Ik weet dat ik moet komen opdagen, uitzoeken wat er mis is met de watertank en als een gek werken om het te repareren. Ik moet geduld hebben, begrijpend dat er soms zonder reden een storing zal zijn en ik met stomheid geslagen zal blijven met een onheilspellend rood licht dat me in het gezicht staart. Maar dan zal ik het hele ding gewoon ontmantelen en opnieuw beginnen.
GERELATEERD: SNL-producent Lindsay Shookus over "Fucking Hard" werken en overdreven mannelijke industrieën opschudden
Sinds ik de beste ben in het slechtste geval, ben ik mijn carrière begonnen, nu help ik vrijwel iedereen binnen gehoorsafstand van mijn kantoor om hun eigen kleine pauzes te vinden. Of het nu gaat om een beginnende schrijver die advies zoekt, een gevestigde komiek als Keegan-Michael Key, Jordan Peele of Nikki Glaser die hun eigen show wil maken, of een stagiaire die op zoek is naar hun eigen koffiemachine-situatie, zeg ik tegen hen: "Grijp elke rare kleine kans die je kunt vinden en bezit het." In het gunstigste geval? Iemand die cool is, zal het merken. In het slechtste geval? Je zult merken en trots zijn dat je het goed doet, zelfs als de taak niet goed is. Simpel gezegd: begin waar je bent, waar je ook bent, zonder je zorgen te maken over hoe ver je moet gaan. Plots kijk je omhoog en zijn je grootste dromen een stuk dichterbij dan je denkt.
Schuster is vice-president talent en ontwikkeling bij Comedy Central, waar ze de leiding heeft gehad over shows als Licht uit met David Spade en Sleutel & Peele. Haar nieuwe boek, Koop jezelf de verdomde lelies, is nu uit.
Voor meer van dit soort verhalen, pak het aprilnummer van In stijl beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 20 maart.