In het Olympisch dorp zijn condooms onbeperkt en geeft het Zwitserse huis de beste feesten

Van nature zijn Olympische atleten toegewijd, onwrikbaar en meer dan lasergericht. Maar zelfs gouden medaillewinnaars hebben wat rust nodig. En daar is het Olympisch Dorp voor.

Op dit moment verhuizen meer dan 2.900 deelnemers uit 90 landen naar de atletenspeeltuin van Pyeongchang, in de hoop een beetje plezier te hebben als ze niet, weet je, geschiedenis schrijven. Dus we konden het niet helpen, maar vroegen ons af: wat voor soort actie? Echt gebeurt in het dorp zelf?

"Het Olympisch dorp is als zijn eigen stad", zegt Danielle Scott, vijfvoudig Olympisch indoorvolleyballer en tweevoudig zilveren medaillewinnaar. "Van mijn vijf optredens verbleven we meestal in appartementen in condo-stijl, met uitzondering van de wedstrijden van 2004 in Sydney, waar we in een onderverdeling van huizen met twee atleten naar een slaapkamer verbleven."

GERELATEERD: Dit is hoeveel calorieën Olympische atleten op een dag eten

Scott zegt dat, afhankelijk van de grootte van de delegatie van een land, grote teams, zoals de VS, kunnen duren een heel stadsblok beslaan, terwijl kleinere landen soms ruimte moeten delen met anderen concurrenten. Toch is het altijd duidelijk wie waar verblijft. "Je kunt het zien aan de vlaggen die aan de ramen hangen", zegt ze.

Buiten de individuele woonruimtes hebben teams vrijwel alles tot hun beschikking, van een fitnesscentrum tot dineren hal, naar buurtwinkels, bloemenwinkels en zelfs een kapsalon en spa waar ze een snelle, stressverlichtende massage.

Er is meestal ook een danszaal, wat een van de meest populaire plekken blijkt te zijn voor teams om te mixen en te mengen. "Het was altijd een groot feest in de danszaal, vooral op de laatste avond", zegt Scott. En die aansluitingscultuur voor atleten die zo wijdverspreid is? “Wat in het dorp gebeurt, blijft in het dorp”, zegt ze. "Dat gerucht kan enige geldigheid hebben."

GERELATEERD: Hier is een voorproefje van de beste Olympische Winteruniformen van 2018 van over de hele wereld

Net vorige week, CNN meldde: dat de organisatoren van de Zuid-Koreaanse Spelen van dit jaar het Olympisch Dorp zullen bevoorraden met meer dan 110.000 condooms. Als je de wiskunde doet, komt dat neer op ongeveer 37 condooms per atleet - een royale voorraad voor een periode van twee weken.

Domenico Ciarallo, die als gast van het Canadese dameshockeyteam de Olympische Winterspelen van 2014 in Sochi bijwoonde, zegt dat toen sportevenementen voor vandaag voorbij zijn, is het gebruikelijk voor atleten om langs de Olympische huizen van andere landen te slingeren om elkaar te leren kennen ander. "Het Canadian Olympic House was voor ons het middelpunt van het universum, maar na 23.00 uur draaide alles om het Swiss Olympic House", zegt hij. "Ze hadden elke avond een feest tot 2 uur 's nachts met geweldige muziek, eten, drinken en veel medaillewinnaars."

VIDEO: 3 Olympische hoopvolken om naar uit te kijken

Maar niet iedereen is op zoek naar een flirt. Gouden medaillewinnaar kunstschaatsster Kristi Yamaguchi ontmoette haar man, Bret Hadican, op de Winterspelen van 1992. "Hij zat in het Olympisch hockeyteam van de VS en... Nancy Kerrigan en ik besloot rond te lopen en enkele van de andere atleten te ontmoeten”, zegt Yamaguchi. “Ze kende al een deel van het hockeyteam, dus we eindigden allemaal met praten en foto’s maken. Het was echter pas een paar jaar later dat ik hem weer tegenkwam op een evenement in Vancouver en het klikte. Ik moest terug naar mijn Olympische fotoalbum en zeggen: 'Oh, ja, daar zijn we!'"

Toen ze niet met andere atleten aan het kletsen was, zei Yamaguchi dat ze in de eetzaal was, een van de andere hotspots in het dorp. "Ik heb daar zoveel herinneringen gemaakt", zegt ze. “Het was geweldig om naar de eetzaal te gaan en elke atleet waar je ooit naar hebt opgekeken te zien zitten en rondhangen. Ik zou zeggen: 'Oh, daar is Dan Jensen! En daar is Bonnie Blair!'"

GERELATEERD: Dit schattige broer-en-zus-ijsdansduo staat op het punt de Olympische Spelen stormenderhand te veroveren

Het enige dat niet zo geweldig was aan de eetervaring? Het eten zelf. Althans in de jaren '90. "Eerlijk gezegd? Het eten was verschrikkelijk”, zegt Yamaguchi. "Al het voedsel werd verscheept en we leefden eigenlijk van doorweekte noedels, sperziebonen en andere groenten. Dat was mijn enige klacht!”

Gelukkig lijkt het menu de afgelopen decennia verbeterd te zijn. Bij de Spelen van 2014 in Sotsji zegt Ciarallo dat het eten een van de beste momenten van zijn tijd in het dorp was. "Ontbijt, lunch en diner werden verzonden vanuit Canada", herinnert hij zich. “Alberta beef, zalm uit de Pacific en andere Canadese specialiteiten werden geserveerd. We waren zo verwend!”

De andere grote bonus over het leven in het dorp? Je weet nooit wie je tegenkomt. En het zijn niet alleen beroemde atleten. "In het Amerikaanse huis weet je nooit welke Olympische legendes er kunnen opduiken", zegt Scott. “Voor mijn allereerste wedstrijden in 1996 in Atlanta was er elke avond een soort entertainment. Ik heb iedereen ontmoet, van Tracy Chapman tot George Clinton tot Montell Jordan.”

Ciarallo had ook een verrassende waarneming in Sochi, toen de Russische president Vladimir Poetin stopte bij het Canadese huis. "Ik ging met hem op de foto, omringd door KGB-lijfwachten", herinnert hij zich. #OnlyInTheOlympicsVillage.