De nieuwe film Brooklyn is niet alleen een prachtig liefdesverhaal, het is ook een ode aan de schoonheid van de jaren 50-mode. De plot, aangepast van de roman van Colm Tóibín, volgt de jonge Ierse immigrant Eilis Lacey (Saoirse Ronan), die haar geboorteland en haar familie achterlaat om een beter leven op te bouwen in Amerika in de periode waarin Europese immigranten de beroemde New Yorkse wijk overspoelden. Ze heeft last van slopende heimwee wanneer ze voor het eerst aankomt, maar dan begint ze in haar eigen ritme te vallen en werkt ze als winkelmeisje overdag, 's avonds boekhoudlessen volgen aan Brooklyn College, en zelfs een ontmoeting met een zachtaardige Italiaans-Amerikaanse loodgieter genaamd Tony (Emory Cohen). Haar reis is een emotionele reis die zo perfect is vastgelegd door Ronan's optreden, evenals: altijd zo subtiel door de visuals van haar kostuums, gemaakt door Emmy-winnende ontwerper Odile Dicks-Mireaux.
"Eilis' uiterlijk hielp bij het vertellen van het verhaal van een jonge dame die groeit in zelfvertrouwen en een wereld omarmt waar ze zich net bij heeft aangesloten", vertelde Dicks-Mireaux.
In stijl. Daarom verschilt haar garderobe van Ierland tot New York. "Het zijn heel verschillende werelden", zei de kostuumontwerper, die echte vintage uit winkels in Londen en Montreal haalde voor Ronan om te dragen. “New York is niet geraakt door de Tweede Wereldoorlog, Europa wel. Daarom, toen ze in Amerika was, wilde ik dat ze er brutaler en sterker uit zou zien."VERWANT: Carol's Cate Blanchett en Rooney Mara zegt dat de film geen lesbisch liefdesverhaal is, het is gewoon een liefdesverhaal
De kostuums vertellen het verhaal net zo goed als Ronan, en ze wordt steeds gelukkiger naarmate het vordert. Plots verandert haar vertrapte garderobe uit Ierland in een levendig palet in Amerika. Ze koopt voor het eerst een zonnebril, wat een belangrijk keerpunt is. Er zijn zelfs een paar cruciale looks die er echt uitspringen, zegt Dicks-Mireaux - zes om precies te zijn. Scroll naar beneden om erachter te komen wat ze zijn en waarom Dicks-Mireaux ze zo ontzettend belangrijk vindt.
"We wisten dat ze Ierland verliet met een koffer, dus ik heb haar garderobe heel minimaal gehouden toen ze in Ierland was. Maar in Amerika wilde ik dingen introduceren waarvan ik dacht dat ze ze zou kopen, zoals een jas om de winter door te komen. Ze zou er maar één kopen, omdat ze er maar het geld voor had."
"Tegen de tijd dat ze de lente bereikte, was ze over de heimwee heen en ontmoette ze Tony. Daarom vond ik dat we wat meer kleur aan haar kleding konden toevoegen. Ik gebruikte kleur om haar verhaal te vertellen over opgroeien en steeds meer haar eigen persoon worden. Ik heb geprobeerd het heel voorzichtig te gebruiken, niet op een flitsende manier. Ik wilde dat de kleuren die ik vroeger natuurlijk was, zoals wat ze zou kiezen om uit te gaan en te kopen als ze meer zelfvertrouwen kreeg."
"Ik heb veel foto's uit die tijd bekeken om haar karakter te beïnvloeden, waaronder foto's van mijn eigen ouders. Maar ik verwees ook naar afbeeldingen van Grace Kelly. Ik hield van haar eenvoud, en dat paste bij het karakter. Ik denk dat je kunt zien dat ze meer Grace Kelly is als ze de hele film doorgaat."
"Ze was geen rijk meisje, dus ze zou niet veel kleren hebben gehad. Ik vond het belangrijk dat je haar nog steeds als een werkend meisje beschouwde. Daarom zou ze maar één zwempak hebben. Ze zou haar zwemkleding niet vaak dragen. In Brooklyn zou ze eigenlijk niet veel zijn gaan zwemmen. Toen ze met Tony naar Coney Island ging, leek het me iets bijzonders."
"Ze zou heel wat vesten hebben gehad, met de hand gebreid uit Ierland. Dan zou ze er een paar hebben die ze in Amerika had gekocht en die iets meer rekbaar en machinaal gebreid was, wat in Ierland niet zo veel beschikbaar was. Ik wilde laten zien dat er gewoon verschillende dingen in Amerika waren die je kon kopen."
"Vrouwen droegen ze toen niet. In plaats daarvan zou je je hoge hakken het beste voor zondag bewaren, omdat ze zo gemakkelijk verpest zouden worden en het repareren van de hakken erg duur zou zijn. Nu, dat is niet het geval. We haasten ons veel, nietwaar?"