Brandon Maxwell voorjaar 2019 recensie

Ik heb veel leuks gezien catwalkshows sinds vrijdag van ontwerpers die hun gedachten lieten afdwalen naar ver weg en lang geleden.

Tory Burch dacht aan haar ouders, Buddy en Reva Robinson, tijdens hun zeiltochten langs de Middellandse Zee, hun reizen inspireren zwevende kaftans afgezet met gouden munten en een mooie zijde Wikkeljurk. Marina Moscone, een nieuwe ontwerpster, keek naar de jaren 60-stijl van Penelope Tree en Natalie-hout om opvallende jurken te creëren die druipen van kleurrijke geborduurde draden. Het was glamour uit de jaren 70, "de Californische geest en een gedurfd gevoel van Parijse elegantie" voor Sophie Delafontaine, de creative director van Longchamp, die grote indruk maakte met een show in New York met de middelen om te tekenen Kate Moss, Kendall Jenner, Priyanka Chopra, Isabelle Huppert en Awkwafina. (Ik was onder de indruk van Delafontaine's goed gemaakte, franje-gelukkige prêt-à-porter voor Longchamp, een label dat vooral bekend staat om zijn accessoires - de vederlichte jurken hier waren uitgebalanceerd met leren versieringen en riemen in een slimme knipoog naar de handtekening van het huis Tassen.)

Kun je echt verbaasd zijn dat ontwerpers een gevoel van escapisme zouden omarmen, gezien de stemming van de wereld van vandaag? Nauwelijks. Dit maakt de beslissing van Brandon Maxwell om zich in zijn voorjaarscollectie te concentreren op zowel het verleden als het heden des te moediger, in een strakke collectie gewijd aan de thuisstaat van de ontwerper, Texas. Het waren meestal hoogglans roze of rode of roze-en-rode bodycon-jurken gedragen door een cast van glamourmodellen die veel leven in zijn ontwerpen brachten. De set bevatte Kia-pick-ups met de achterkleppen naar beneden en Yeti-koelers die als stoelen werden gebruikt, en het overwicht van rood deed me denken aan het publiek bij een A&M-voetbalwedstrijd in Texas. Veel van de modellen droegen doorzichtige tassen of hoedendozen met daarin flessen roze champagne of rode cowboyhoeden (een samenwerking met de hoedenmaker Gigi Burris), die veel leek op degene die zijn overleden grootmoeder Dot in Longview droeg met bijpassende cowboylaarzen.

Het was duidelijk dat er veel nostalgische noten waren voor de jeugd van Texas van Maxwell hier - zelfs de laarzen die werden verzonden naar de redactie omdat de uitnodigingen uit Lucchese kwamen, gemaakt door Italiaanse immigranten in San Antonio, lang geleden in de jaren 1880. Maar er was ook, belangrijker nog, een gevoel van vandaag. Maxwell en zijn team ontwierpen de collectie in Marfa, een deel van Texas dat velen van ons in de mode wereld associëren met fantastische kunsttentoonstellingen, zoals het beeldhouwwerk van een nep Prada-winkel gemaakt door Elmgreen en Dragset in 2005. Terwijl hij daar werkte, ontdekte Maxwell dat er een groot verschil was tussen de kunstzoekende pelgrims die Marfa. bezoeken en zijn bewoners, en dus ging hij partnerschappen aan om geld in te zamelen voor zijn schoolsysteem en andere goede doelen. Maxwell maakte een slimme 30 minuten durende documentaire over Marfa die te zien is op brandonmaxwellstudio.com die veel vertelt over de gemeenschap, met boeiende interviews met lokale artiesten en bewoners. Wat ik leuk vond aan de video, evenals aan de collectie, was dat Maxwell overkwam als volkomen oprecht in zijn bedoelingen om beter te doen dan escapisme, als ontwerper en als persoon, in beide.

VIDEO: Dit is wat alle sterren in New York dragen Mode week

Dat verklaart deels wat er aan het einde van de show gebeurde, toen Maxwell naast zijn andere grootmoeder, Louise Johnson, boog terwijl de modellen met tranen in hun ogen vanaf de zijlijn toekeken. Grace Elizabeth, een 21-jarige schoonheid uit Lake City, Florida, viel me op toen ik het afveegde. 'Ik huil ook,' mompelde ze.

Eerlijk gezegd moet het een beetje stof zijn geweest.