Ik heb het altijd leuk gevonden om sterke vrouwen te spelen. Ze zijn interessant. Ze inspireren mij. En een van de redenen waarom ik besloot terug te gaan acteren voor de film Het leven dat voor ons ligt was dat ik mijn karakter, Madame Rosa, zo bewonderde. Ze is sterk, maar ze is ook niet bang om haar kwetsbaarheden te tonen. En ze is een levensgenieter, net als ik.
Toen ik in dit bedrijf begon, wist ik niet waar ik heen wilde. Ik nam het een dag en een film tegelijk. Voor mij was het moeilijk, want toen ik Amerikaanse films begon te maken, sprak ik geen Engels. Maar ik werkte dag en nacht en leerde heel snel, want dat is natuurlijk nodig. Je moet in jezelf geloven. En als acteur moet je altijd geven en geven, ook al heb je soms het gevoel dat je het niet kunt. Als je hard genoeg werkt en niet opgeeft, komen je dromen uiteindelijk uit.
Toch zorgde ik ervoor dat niemand mij of mijn carrière definieerde. Als dingen niet goed voelden [met een project], deed ik het niet. Al vroeg kreeg ik de kans om samen te werken met de grote regisseur Vittorio De Sica
Het goud van Napels [in 1954], en hij leerde me dat het belangrijkste is je gevoel van eigenwaarde en je waardigheid. Al het andere komt op de tweede plaats.Mijn vertrouwen kwam voort uit het hebben van die duidelijkheid. Het kwam door geaard te zijn en te weten waar ik heen wilde met mijn leven. Het kwam ook door te weten wat mijn sterke en zwakke punten waren. Maar ik ben niet zwak. [lacht] Ik ben zo sterk dat ik, als ik een karakter heb, er altijd voor kan gaan. Maar zelfs na jaren en jaren acteren heb ik me nooit echt een filmster gevoeld. Zelfs nu. Nooit. Voor mij gaat het meer om mijn werk als actrice en het kiezen van projecten waarvan ik dacht dat ik er het beste in zou zijn.
Als er een film uitkwam, was ik altijd een beetje opgelucht als het afgelopen was. Ja, de rode loper is leuk, want als je naar een première gaat en je de jurken draagt, is dat omdat je de film die je hebt gemaakt leuk vindt en dat geluk met andere mensen wilt delen. Maar ik heb er nooit veel over nagedacht om een mode-icoon te zijn of iets dergelijks. Ik hou gewoon van mooie dingen. Ik hou van mode, en ik hou van dingen die er mooi uitzien en me een goed gevoel geven. Maar een goede stijl is iets waardoor mensen je kunnen zien, niet de kleding die je draagt.
Er werd veel gepraat over mijn uiterlijk, maar ik denk niet dat ik voor al mijn kanten werd gezien. Ik denk zelfs nooit aan dingen als schoonheid. Want je moet ook een brein hebben. En je zult nooit mooi zijn als je van binnen niet mooi bent. Voor mij is muziek het mooiste van de wereld, vooral een geweldige Braziliaanse bossa nova omdat ik dol ben op dansen. Ik word er wild van, als je het kunt geloven. [lacht]
GERELATEERD: Dionne Warwick is de originele koningin van couture
Ik denk dat mijn grootste prestatie is dat ik nu een heel oude dame ben - 86 jaar oud - en ik ben nog steeds net zo enthousiast over het maken van films als toen ik 26 was. Het is waar ik van hou. Mijn andere liefde is mijn familie. Ik heb twee zonen en vier kleinkinderen, en dankzij hen is mijn leven heel gelukkig. Ik wil herinnerd worden als een vrouw die kracht en betekenis heeft gevonden in haar passie voor zowel haar werk als haar gezin. Ik wil doorgaan met dit grote avontuur. Ik wil blijven acteren zolang er geweldige verhalen te vertellen zijn. Ik wil het leven blijven leiden dat ik heb gekozen.
Zoals verteld aan Jennifer Ferrise.
Het leven dat voor je ligt, geregisseerd door Loren's zoon Edoardo Ponti, wordt nu gestreamd op Netflix.
Voor meer van dit soort verhalen kunt u de uitgave van januari 2021 van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 18 dec.