Gedurende 14 jaar werkte Stephanie Ruhle zich een weg omhoog op de investeringsbankladder om een ​​machtige executive bij Deutsche Bank te worden. Ze hield van haar werk, stond goed aangeschreven in haar vakgebied en voelde zich een rolmodel voor haar kinderen. Oh, en ze was aan het bankieren. “Een van de geweldige dingen aan de financiële sector is dat het Echt financieel lonend”, zegt Ruhle zonder aarzelen. "Dat helpt ons om onszelf te zijn, want je hebt meer opties in de wereld."

Maar toen trok ze een carrière 180. Ruhle stopte met haar hoge positie voor een kans op een on-air rapportage-optreden - iets dat ze voor de eerste dag op het werk nog nooit had geprobeerd.

Ironisch genoeg kwam haar cruciale moment toen ze een toespraak hield voor jonge vrouwen over waarom het geweldig is om in STEM-gebieden te werken, zoals financiën. Het blijkt dat Ruhle meer geïnteresseerd was in het reizen door het land om ondergerapporteerde informatie over STEM-industrieën te verspreiden dan om er daadwerkelijk in te werken. Kortom, ze wilde journalist worden. En toen ze werd voorgesteld aan Andy Lack, die destijds Bloomberg TV runde en nu NBC runt, was haar mediacarrière meteen geboren.

"Andy zei tegen me: 'In de nieuwe wereld van media zullen er geen tv-presentatoren meer zijn die een teleprompter lezen of een script afgaan. In de nieuwe wereld van media zul je mensen hebben die de inhoud kennen, die van de inhoud houden en er een passie voor hebben.'", herinnert Ruhle zich. "En ik zei: 'Nou, dat ben ik absoluut.'" Het probleem? Ruhle, toen 36, had absoluut geen tv-verankeringservaring. Maar ze vertelde Lack hoe graag ze een kans wilde en overtuigde hem om haar er een te geven. "Hij zei: 'We nemen een sprong als jij de sprong waagt.'"

Ze sprongen - en bleven op de overloop steken. Tot nu toe werkte Ruhle zich op van nieuwsanker en hoofdredacteur bij Bloomberg TV tot NBC News-correspondent en anker van MSNBC Live. Ze heeft zichzelf een begrip gemaakt in zakelijk en politiek commentaar met slimme, snelle en eerlijke rapportage. Ze wordt geprezen omdat ze zich aan de feiten houdt en misleidende of foutieve informatie roept die gasten op live-tv kunnen uitspugen. “Tot nu toe is het in de media gelukt. En ik denk dat het komt omdat we ons in een tijd bevinden waarin als je gewoon kunt bezitten wie je bent, ik denk dat mensen je ervoor accepteren."

GERELATEERD: Katie Couric over het stellen van moeilijke vragen - en de last van zo aardig zijn

Naar de bank brengen: Ruhle heeft het bankieren misschien achter zich gelaten, maar ze kan het niet genoeg aanbevelen voor vrouwen die aan hun carrière beginnen. “Ik vind het een geweldige branche voor vrouwen, omdat je het al op jonge leeftijd financieel heel goed kunt doen. Dus je zou mogelijk kunnen vertrekken, een andere carrière beginnen, [of] een gezin stichten", zegt Ruhle. Op het hoogtepunt van haar bankierdagen reisde ze naar conferenties en hogescholen om met jonge vrouwen te praten over het invoeren van financiële velden. "Ik heb nooit kunnen begrijpen waarom vrouwen alleen in bepaalde sectoren werkten en niet in andere", zegt ze. “En ik denk dat veel ervan te maken heeft met mensen die in industrieën belanden waar iemand die op hen lijkt dat eerder deed. Mijn man speelde bijvoorbeeld lacrosse op een ivy league-school, en als je een handelsvloer oploopt, staat het vol met jongens die speelden lacrosse op een ivy league-school - niet omdat er een verband is tussen handelaar zijn en lacrosse spelen, maar het is wat ze zijn blootgesteld."

Carrière 180: Terwijl Ruhle's openbare spreekbeurten opwarmden, nam ook haar passie voor journalistiek toe. “In veel opzichten denk ik niet dat journalistiek anders is dan bankieren. En ik denk niet dat bankieren iets anders is dan ouderschap”, legt Ruhle uit. Ze zag bankieren en financiën als relatiebedrijven die afhankelijk waren van menselijke verbinding. “In het bankwezen kwam ik erachter wat mijn klanten nodig hebben? En hoe bouw ik relaties op zodat ze me vertrouwen?” zegt Ruhl. “En zo probeer ik mijn kinderen te benaderen, en zo probeer ik de journalistiek te benaderen door te vragen waar mijn publiek naar op zoek is? Wat zijn de verhalen die we willen vertellen, en hoe doen we dat op de meest kickass manier?”

Huilen op live TV: Ruhle runt een segment op haar MSNBC Live genaamd 'Monumental Americans', waarin ze mensen laat zien die door de geschiedenis over het hoofd zijn gezien. Het is een emotionele serie geworden voor Ruhle - en daarvoor heeft ze luchtafweergeschut gekregen. "De meeste dagen als we het over deze monumentale werken hebben, moet ik uiteindelijk een beetje huilen op tv", zegt ze. "Ik denk dat je op een ander moment, of zelfs nu ik kritiek krijg op [huilen], gelijk hebt. Het is niet wat een tv-presentator zou doen, maar of je het leuk vindt of niet, dat is het beste dat je van mij krijgt. Het enige wat ik kan doen is mezelf zijn.”

over het moederschap: Ruhle zegt dat haar kinderen net beginnen op te merken wat ze op tv doet. "Ik ben het meest trots als ik mijn kinderen hoor zeggen: 'Mijn moeder heeft een tv-show en ze wil de wereld beter maken. Ze wil de wereld slimmer maken. Ze wil dat scholen beter worden', zegt Ruhle. Het is voor haar een bevestiging om te horen dat de nieuwe carrière die ze heeft gekozen daadwerkelijk een impact heeft, op haar publiek en haar kinderen.

politieke verschuiving: Ruhle geeft toe dat politiek niet altijd centraal op haar radar stond. "Maar op dit moment vind ik het zo belangrijk omdat het om fatsoen gaat", zegt ze, en ze legt uit dat het haar hoop is om de groeiende kloof tussen extreemrechts en extreemlinks te dichten. “Laten we onze weg terug vinden naar het midden, want jij en ik kunnen het over veel dingen oneens zijn, maar in het echte leven als je bij mij thuis komt eten, en we het niet eens was over welk onderwerp dan ook, je zou niet boos weggaan en ik zou niet weggaan als: 'Ik heb het haar verteld.' In het midden zijn er geweldige mensen die elke dag geweldige dingen doen dag. En die mensen kunnen wij zijn.”

Volg door: “Een stoere vrouw hoeft geen supervrouw te zijn die een auto over straat gooit. Het gaat om integriteit", zegt Ruhle. "Mensen verwarren integriteit met het idee van een hoge morele status. Ik denk dat integriteit is zeggen dat je iets gaat doen en het ook doen.” Dat soort vervolg is wat liet Ruhle zo succesvol zijn in haar carrière - en dat is wat ze zoekt in mensen, collega's en vooral oorzaken. "Wat de vrouwenagenda echt schaadt, zijn junky vrouweninitiatieven, de halfslachtige die vrouwengroepen beginnen omwille van het." In plaats daarvan steunt Ruhle liever initiatieven met betrekking tot zaken, financiën en loopbaanontwikkeling voor vrouwen, waaronder The White House Project, het Corporate Investment Bank (CIB) Women's Network (waarvan zij medeoprichter was), en de Women on Wall Street (WOWS)-sturing Commissie.

GERELATEERD: Christiane Amanpour over het bestrijden van nepnieuws en het opnieuw in evenwicht brengen van de weegschaal op de werkplek

Omgaan met Twitter-trollen: Als publiek figuur heeft Ruhle te maken gehad met haar aandeel sociale media-trollen, die haar neerhalen omdat ze emotioneel werd op tv of controversiële opmerkingen maakte. Maar dat weerhoudt haar er niet van om met haar gasten in discussie te gaan. Als ze wat veren rimpelt, geeft ze er de voorkeur aan om zich ronduit te verontschuldigen en verder te gaan. "Sociale media zijn geweldig omdat het een platform heeft geopend voor zoveel mensen om een ​​stem te hebben - maar die stem kan in je hoofd komen en het kan echt met je rotzooien", zegt ze. “De enige manier om dat te vermijden, is door een sterk zelfgevoel te hebben. Ik kan niet zeggen dat ik er een heb, maar ik kan je vertellen dat ik er heel hard aan werk.”

Beste advies: Vind je ondersteuningssysteem - zelfs als dat betekent dat je niet altijd de ster van de show bent. “Eén ding dat ik gaandeweg heb geleerd, is dat als je alleen wint, ja, dat is geweldig om solokampioen te zijn. Maar als je alleen verliest, is er niets ergers', zegt Ruhle. "Ik denk dat veel ambitieuze vrouwen het idee hebben: 'Ik moet scherpe ellebogen hebben. Het is ik versus de wereld.' Nu ik 42 ben, wil ik niet ik versus de wereld zijn. ik wil mezelf zijn met de wereld."