Tien jaar geleden was ik een zelfverklaarde Twihard. Dat is de naam die wordt gegeven aan hardcore fans van de Schemering saga door Stephenie Meyer, boeken-gedraaide-films over een vampier die verliefd wordt op een sterveling. Ik was geobsedeerd; Ik verslond de boeken, ik moest gewoon al die speciale kopen Schemering-thematijdschriften, en er kan al dan niet een vrij grote stapel personageposters ergens in een map in mijn kamer zijn weggestopt.
Ik kon er maar geen genoeg van krijgen Edward Cullen en Bella Swan.
November 2018 markeert de 10e verjaardag van de release van de eerste film. Ter ere van die mijlpaal ben ik onlangs gaan kijken. Ik verwachtte een lief klein wandelingetje door herinneringen - weet je, een leuke manier om de film opnieuw te beleven die ooit zoveel van mijn tijd en romantische verbeeldingskracht in beslag nam. Wat ik in plaats daarvan kreeg, was een broodnodige wake-up call: de film is geen mooi liefdesverhaal. In 2018 voelt het zelfs als een nachtmerrie - en niet alleen omdat er vampiers bij betrokken zijn.
Op het eerste gezicht klinkt het verhaal onschuldig genoeg, of zo onschuldig als een film over bloeddorstige humanoïde monsters kan zijn; Twee tieners (een, een vampier) uit tegenovergestelde werelden komen tegen alle verwachtingen in samen en smeden een liefdesverhaal voor de eeuwigheid. De samenvatting van één zin op IMDb - "Bella Swan verhuist naar Forks en ontmoet Edward Cullen, een prachtige jongen met een geheim" - het geheim is het hele vampierding.
Krediet: The Twilight Saga/Facebook
Tien jaar geleden interpreteerde ik Schemering als een verhaal over gepassioneerde, grensverleggende liefde. Nu zie ik het echter als een soort giftige onderlinge afhankelijkheid. Vanaf het moment dat Bella en Edward elkaar ontmoeten, zijn ze als twee magneten die niet bij elkaar vandaan kunnen blijven. Bella krijgt haar eerste glimp van Edward wanneer hij de schoolkantine binnenkomt met zijn vampierbroer of zus. Speel de film magische slow-mo als de tijd lijkt te stoppen voor Bella - haar hele focus verschuift naar hem. Later, wanneer ze aan elkaar worden gekoppeld voor een experiment in de wetenschapsles, wordt Edward zo overweldigd door bloeddorst voor Bella, dat hij de kamer moet verlaten. Dit alles is intense, obsessieve energie die wordt weergegeven voordat de twee personages zelfs maar spreken.
Het is ook niet alleen het bovennatuurlijke wezen dat geobsedeerd is. In de boeken is Bella's beschrijving van Edward vol overdrijving - ze beschrijft hem als 'te mooi om echt te zijn'. Haar obsessie met hem leidt haar naar gevaarlijk gedrag (zoals, weet je, een huis vol vampiers bezoeken, inclusief een die haar echt probeert te vermoorden) maar ze is niet bang voor een van het. In plaats daarvan heeft Bella nog een andere angst: ouder worden. Ze kan de gedachte niet verdragen een oude vrouw te worden terwijl Edward voor altijd zijn glinsterende, sprankelende 17-jarige zelf blijft. Het duurt niet lang voordat Bella besluit dat ze een vampier wil worden en het haar missie maakt om Edward haar te laten transformeren.
GERELATEERDE VIDEO: Jackson Rathbone haalt herinneringen op aan 10-jarig 'Twilight'-jubileum
Nu, misschien zou ik dit allemaal kunnen toeschrijven aan tienerhormonen en een heel slecht geval van lust als het niet zo was voor het feit dat Edward uitspeelt op Bella's obsessie voor haar en zich bezighoudt met herhaalde roofzuchtige gedrag. Ja, hij is een vampier - roofzuchtig zijn maakt deel uit van hun DNA (als vampiers zelfs DNA hebben, heb ik geen idee).
Toch gaat Edward tot het uiterste. Wordt Bella bijna aangereden door een auto? Maar goed dat Edward haar de school uit volgde, zodat hij met zijn vampiersnelheid naar binnen kon duiken en haar kon redden. Bella praat met andere mensen, in het bijzonder haar weerwolfvriend Jacob? Edward kan zijn jaloezie nauwelijks bedwingen. Slaapt Bella in haar bed? Daar is Edward, die naar binnen sluipt om naar haar te kijken. De onbalans van macht in hun relatie is alarmerend - Bella wordt geponeerd als een fragiele, verliefde figuur die behoefte heeft aan constante bescherming, ondanks het feit dat haar leven met Edward haar leven in het begin gevaarlijk maakt plaats.
GERELATEERD: Robert Pattinson is "nieuwsgierig" over het verkennen van een Schemering Opnieuw opstarten
"De relatie tussen Bella en Edward is 100 procent giftig, ongezond en beledigend", zegt Rachel Wright, een in New York gevestigde gediplomeerde psychotherapeut en relatiecoach. "De Schemering films promoten het idee dat vrouwen beter zijn als ze saai en onderdanig zijn. Bella heeft een laag zelfbeeld en herinnert zichzelf eraan dat ze niet aantrekkelijk en asociaal is. Bovendien blijkt haar personage het geweld en het gevaar opwindend en zelfs opwindend te vinden.
Alles bij elkaar genomen, is het misschien geen verrassing dat Schemering voelt problematisch in 2018, vooral gezien door de lens van de #MeToo-beweging en wat we nu begrijp over giftige mannelijkheid - Bella voelt zich aangetrokken tot Edward (en Jacob) op basis van hun kracht, agressie, en stand.
Ik was ook niet de enige die dit oppikte. Diana Whitney, een freelance schrijver en yoga-instructeur uit Vermont, keek onlangs naar Schemering met haar 13-jarige dochter, die had gevraagd om het te zien. Whitney herinnert zich de films jaren geleden te hebben gezien en ervan te genieten als "een fantastische, sexy thriller met prachtige cinematografie", maar het opnieuw zien met haar dochter gaf haar een ander perspectief.
"Plotseling, terwijl ik met mijn kind keek, zag ik al deze verontrustende donkere onderstromen. De relatie tussen Bella en Edward verontrustte me,' zei ze. “Het was gebaseerd op haar zwakte en kwetsbaarheid en zijn kracht en macht. Vanaf het moment dat hij haar uit het busje redde, speelde het recht op traditionele genderrollen. De jonkvrouw in nood en de romantische broeierige held.”
"Ik was dol op deze serie toen ik op de middelbare school zat en ze voor het eerst uitkwamen, maar nu ik volwassen ben, kan ik ze niet uitstaan", zegt Hannah Paul, een fotograaf uit Illinois. “Jongvolwassenen hebben tegenwoordig geen behoefte aan iemand die ongezonde relaties en onveilig gedrag romantiseert en normaliseert. Het geeft jonge volwassenen, vooral jonge meisjes, gewoon het verkeerde idee over hoe een relatie zou moeten zijn. Niemand in die serie is een rolmodel of een positieve invloed op jonge lezers.”
Hoewel de auteur is geciteerd door te zeggen dat de Schemering serie gaat helemaal over vrouwen die keuzes hebben (de auteur noemt zichzelf ook een feministe), het verhaal vermengt eigenlijk gewoon een giftige machtsdynamiek met ware liefde.
“Machtsmisbruik staat niet gelijk aan liefde. Het staat gelijk aan misbruik”, zegt Wright.
Het is echter niet allemaal slecht nieuws - een reeks films zoals Schemering daadwerkelijk kan dienen als vehikel voor een leermoment. Wright raadt zelfs aan om de film te gebruiken als een manier om een open dialoog te creëren
"In plaats van dat ouders en leraren dingen zeggen als: 'Oh, ik wil die film niet met mijn kind kijken', misschien kunnen ze 90 minuten van hun dag nemen om ernaar te kijken en een gesprek te voeren over de thema's, " ze zegt.
Ik ben in ieder geval blij dat het idee om zulke gesprekken te voeren anno 2018 op tafel ligt – als het gaat om Schemering deze gesprekken hebben lang op zich laten wachten. Ik heb geprobeerd de andere vier films in de. opnieuw te bekijken Schemering serie, maar tot nu toe ben ik er alleen doorgekomen Nieuwe maan en de helft van Verduistering. Misschien is mijn hart nog niet helemaal hersteld van de woede en woede die ik voelde na de eerste. Een deel van mij had het gevoel dat ik mijn feministische waarden had verraden door ooit van de serie te houden. Ik hoop ergens, in een alternatief Schemering universum, is Bella tot bezinning gekomen.