Ter ere van Black History Month, Macy's samen met Harlem Fashion Row en de oprichter, Brandic Daniël, voor een krachtig gesprek over de prestaties van Afro-Amerikanen in de mode-industrie met Dapper Dan, een legendarische ontwerper en zakenman. Als ik zeg krachtig, dat is een understatement.
Dapper Dan hield niets achter en sprak openhartig over de toe-eigening van de zwarte cultuur en hoe zwarte leiders voortdurend buiten het gesprek worden gelaten. Niet alleen in de mode, maar ook in muziek en op meerdere kunstplatforms. De gentrificatie van zwarte buurten kwam ook aan bod, en Dan opende zich emotioneel over zijn pogingen om zijn gemeenschap aan te moedigen om eigenaarschap te behouden.
Weet je nog die met logo versierde, wijde broek die Tom Ford voor Gucci maakte? Of wat dacht je van de verontwaardiging over de collecties die zijn ontworpen door Marc Jacobs in het verleden hebben veroorzaakt? Welnu, Dapper Dan gaf aan hoe hij zich echt voelt over zijn invloed op het gebruik door high-fashion van motieven die vaak in zijn ontwerpen worden gebruikt.
Krediet: Hoffelijkheid
En de onbewaakte boodschap van Dan legde ook uit dat hij Gucci wil, die onlangs werd opgeroepen voor een coltrui creëren die op blackface leek, om fouten te blijven maken. Het idee klinkt misschien erg controversieel. Maar Dan stelt dat dergelijke misstappen – en het feit dat iconische figuren zoals hij nodig zijn om in te grijpen en schadebeperking uit te voeren – zwarte mensen een machtspositie geven.
Dan nam ons letterlijk mee naar school, haalde een map tevoorschijn en legde de definitie en oorsprong van activisme grondig uit. Hij brak de strategieën van W.E.B Dubois en Booker T. Washington, en sprak over figuren als Jackie Robinson en Nathaniel Clifton die zoveel deuren voor zwarte mensen hebben geopend.
Het gesprek is te moeilijk om in een paar zinnen samen te vatten. Maar lees verder voor de hoogtepunten van Dapper Dan, hieronder.
"Dit gevecht dat ik nu vecht, het begon hier niet met Gucci."
“Dit begon niet met Gucci. Dit is een gevecht van 50 jaar. En ik heb er nog een te komen. Dus laat me je iets vertellen. Op dezelfde manier waarop we Harlem hebben weggegeven - ze hebben Harlem niet van ons afgenomen. We hebben het weggegeven. Je luistert naar de verkeerde mensen. Ze zeiden branden, schat, branden. Dat zeiden de Panthers toen. Ze liepen weg van [hun gemeenschap] in plaats van het op te knappen. Maar ik ging nergens heen. Ik repareerde mijn eigen brownstone en bleef in Harlem. Ik ben er mijn hele leven geweest.
"We moesten met elkaar opschieten."
“De gemeenschap waarmee ik ben opgegroeid is zo uniek. Ik ben opgegroeid met arme Ieren, arme Grieken, arme Italianen en arme Puerto Ricanen. Dus het was deze culturele pot waarin ik ben geboren en opgegroeid, en die diversiteit stelde me in staat om me te ontwikkelen zoals ik deed. Ik ben opgegroeid in een Afro-Latina gemeenschap. Ze waren bij bewustzijn. De eerste West-Indische parade was in Harlem. De eerste Puerto Ricaanse Day-parade was in Harlem. De eerste grote Italiaanse gemeenschap was in Harlem. We hadden een culturele pot waarin we met elkaar moesten opschieten. Maar het punt is dat veel van de Puerto Ricanen het hebben gered. De Italianen hebben het gered. De Ieren hebben het gehaald. De Grieken hebben het gered.
"Maar we zijn er nooit uitgekomen omdat we niet konden smelten in de grote pot."
“Ik ga niet liegen. Weet je dat ik een boef van de straat ben? Ik ga die leugen niet vertellen. Ik bedoel, ik kan niet eens sociale zekerheid innen. En dat is niet eens een toneelgrap. Nou, het antwoord daarop, want ik ben opgegroeid als een boef, mijn eerste held is Joe Jackson. Joe Jackson en Malcolm X toen ik keuzes moest maken, toch? Joe Jackson was de beste oplichter die Harlem ooit heeft gehad. En Malcolm X was voor mij de machtigste spirituele leider die Harlem ooit in mijn leven heeft gehad. Wat me opviel aan beide is dat ze allebei hetzelfde waren. En toen ik tot dat besef kwam, veranderde dat mijn hele leven. Omdat Joe Jackson, de beste oplichter van de straat, niet rookte, niet dronk, niet high werd, geen meiden achtervolgde. Maar hij was de belichaming van de duivel. En Malcolm was als een engel. Dus ik moest kiezen of ik als de duivel of een engel wilde zijn, dus koos ik voor Malcolm. Dat veranderde mijn leven.
"Het is niet wat iemand anders ons aandoet. Het is wat we onszelf aandoen."
Vanuit mijn studie was de Renaissance een wedergeboorte van leren. Het was een periode van culturele zelfidentiteit via esthetiek en esthetische kanalen. Allemaal jonge mensen die hun geschiedenis moeten bestuderen. Ga helemaal terug. Ik zal met jullie allemaal praten over zwarte geschiedenis, over Afrikaanse geschiedenis, over revolutie omdat je niet weet hoe het is. Je was niet op het Panther-feest toen we het hadden over het vermoorden van drugsdealers.
"Jullie rennen allemaal rond, bezorgd over wat verdomde kleren en mensen vallen dood neer op straat. "
Ik wil gewoon een verschil maken, man. Een klein verschil. Kijk maar naar wat ik deed. Elke generatie heeft iemand nodig die langskomt en dingen in vraag stelt. Mijn kleinkinderen zijn hier. Ik vertel ze dat ze me elke dag moeten uitdagen. Ik zeg dat ze niets van wat ik zeg als vanzelfsprekend moeten beschouwen. Alles wat je op internet ziet, is niet waar. Je moet je eigen informatie krijgen. Dat vertel ik mijn kleinkinderen elke dag. Krijg uw eigen informatie. Als ik niet naar buiten zou gaan om mijn eigen informatie te krijgen, zou ik nu dom zijn als de hel. Ik zou bijna iemand volgen en al het andere dat op internet opduikt, mijn broer afsnijden. En daar ben ik niet mee.
Je ziet al die mensen die ik je net heb laten zien. Ze opende allemaal deuren voor meer van ons om doorheen te lopen. Laat me je vertellen hoe belangrijk dat is. Iedereen praat over mijn relatie met Gucci. Ik vertelde het aan Gucci - je zag het waarschijnlijk in mijn Instagram-commentaar. Ik vertelde Gucci en mijn zoon dat ik niet ben opgegroeid in een tijd waarin we in andere mensen geloofden. En ik ga deze keer andere mensen zeggen. Hij zei: "Maar pap, het is nu een andere wereld." Ik zei: "Ik ga er niet voor." Ik zei: "Als het echt is, vertel ze dan dat ze naar Harlem moeten komen." Ze kwamen naar Haarlem.
“Ik zei: ‘Ik wil geen samenwerking. Ik wil een partnerschap...'"
Ze gaven me een partnerschap. Ik zei: "Wel, hoe verdelen we het? Hoe gaan we dit doen?" Ze zeiden: "Nou Dapper Dan, we gaan een collectie maken op basis van alles wat je in de jaren '80 hebt gemaakt. En daar krijg je wereldwijd een percentage van. En alles wat je in die winkel doet, is van jou." Nu moeten jullie dat allemaal echt zien. Dit is mijn traject voor mij in dit spel. Waarom kan ik niet worden behandeld als iemand anders? Dit is hoe het zal moeten zijn. Ik ga voor een nationaal merk, een wereldwijd merk, ik zal naar de top stijgen en hetzelfde doen als Tom Ford en Marc Jacobs. Ze hebben me toch gekopieerd. Waarom kan ik dat traject niet hebben? Laat ze zien dat ik dit kan. En de hele wereld zal kopen van Dapper Dan. En dan ga ik uit met volle Dapper Dan. Maar voordat ik dat plan in gang zet, komen de luide monden. Weten jullie allemaal wat je stopt? Besef je wat je stopt? Ik breng je ergens anders heen. Ik ben aan het einde van het spel. Ik ben niet aan het begin van het spel. Ik ben hier om jonge mensen te laten zien hoe dit spel gaat. Blijf onwetende mensen niet volgen en eindig niet met niets.
"Laten we het nu over de fout hebben. Zijn jullie allemaal verbaasd dat ze een fout hebben gemaakt?"
Je moet gek zijn, want de dag dat ze stoppen met het maken van fouten, zit je in de problemen. Want de dag dat ze stoppen met het maken van fouten, betekent dat dat ze ons spel onder de knie hebben. Elke keer dat ze een fout maken, moet je zeggen: "Kom me iets geven. Kom open een andere deur." Van elke fout moeten we profiteren. Jullie hebben allemaal nog niet de kans gehad om verschillende generaties te zien. Ik ben opgegroeid met rock-'n-roll. Nu is rock-'n-roll van hen. Snap je wat ik zeg? Dus zodra ze iets onder de knie hebben, nemen ze de naam aan. Ze nemen het over. Wat we moeten doen, is ze blijven controleren. En als je ze betrapt, zeg je: "Uh-huh, wat ga je doen?" Hoe ga je weglopen van de prijs? Je legt de prijs daar neer en je loopt weg van de prijs? Hoeveel zin heeft dat? Ga je boos op ze worden? Dat is jongen, meisje, kleine tienerdingen. Ik ga niet boos op ze worden. Nee, wat ga je me geven? Je hebt me in verlegenheid gebracht. Wat ga je me geven? Het kan me niet schelen. Maakt niet uit dat alles. Ik verwacht niet dat ze onze cultuur begrijpen. De dag dat ze onze cultuur beheersen en als we niet mogen klagen, is het voorbij.