Bella Hadid ziet er misschien uit alsof ze zich nergens zorgen over hoeft te maken, maar het Instagram-liefhebbende supermodel, dat een gezicht is van Dior Schoonheid (ze is frontman van de Backstage-collectie van het merk, die in juli uitkomt), heeft zeker genoeg momenten van twijfel aan zichzelf gehad.

"Mensen denken dat ik veel zelfvertrouwen heb, maar ik moest echt leren hoe ik moest zijn", zegt Hadid, die toegeeft zich ongemakkelijk te hebben gevoeld over haar "grote heupen" en "rare gezicht" toen ze jonger was. Nu, op 21-jarige leeftijd, heeft ze niet alleen geleerd om haar onderscheidende kenmerken te omarmen, maar ze wil ook knuffels aanbieden aan de tegenstanders die negatieve opmerkingen achterlaten op haar feeds op sociale media. "Mensen denken dat ik al deze operaties heb ondergaan of dit of dat heb gedaan. En weet je wat? We kunnen een scan van mijn gezicht doen, schat. Ik ben bang om fillers in mijn lippen te doen. Ik zou mijn gezicht niet willen verknoeien."

Hier vertelt Hadid over haar schoonheidsroutine, die keer dat ze haar haar regenboog verfde, en de enige behandeling die ze zou doen

click fraud protection
nooit proberen.

Heeft iemand je iets over schoonheid geleerd toen je opgroeide? Ik leerde over schoonheid van mijn moeder, maar vooral in termen van huidverzorging. Ze heeft altijd gezegd dat een goede huid zoveel belangrijker is dan de spullen die je erop legt. Mijn vader, ondertussen, wilde nooit dat we droegen verzinnen, dus dat deden we niet. Ik reed paard en mijn zus [mede-supermodel Gigi] speelde volleybal. In mijn familie ging het niet om hoe je eruitzag; het ging erom hoe je concurreerde.

Vond je jezelf een tomboy? Ik was zeker meer tomboy dan girlie, maar ik had ook een girlie kant. Ik zou Dr. Martens met mijn geruite rokjes en panty's naar school dragen. Ik herinner me dat ik een van mijn vrienden een make-over gaf omdat ze zo'n tomboy was, zelfs meer dan ik. Ik zou haar kleren brengen in de zesde klas, en zo werden we beste vrienden. Ik heb geleerd dat je het leven van mensen op school kunt veranderen [lacht]! Daar vond ik mijn liefde voor mode.

VIDEO: Voor Bella en Yolanda Hadid zijn moeder-dochter bikini's een ding

Wat was jouw gekste beautymoment? Ik heb veel fasen doorlopen. Toen ik 16 was, wilde ik echt een punt maken van wat ik ook probeerde te doen, dus ik had grills voordat het cool was - ik was absoluut niet cool - en ik verfde mijn haar blauw met roze eronder. En ik had op een gegeven moment ook regenbooghaar. Het was hysterisch. Wat make-up betreft, wist ik echt niet hoe ik iets op mijn gezicht moest doen totdat ik begon te werken met Dior en Peter Philips. Ik had geen idee hoe ik moest blenden of hoe ik mijn wenkbrauwen moest doen. Ik kijk terug als: "Wauw meid, je hebt echt geleerd."

Moest je als tiener bepaalde gevoelens van ontoereikendheid overwinnen? Ja. Ik had een kleine taille en grote heupen en was nogal mollig. Ik hou nu van ze, maar ik was me altijd bewust van mijn heupen, terwijl mijn zus een sixpack had en erg atletisch was. En ik dacht dat ik zo'n raar gezicht had. Ik herinner me heel duidelijk dat ik werd gepest vanwege mijn gelaatstrekken.

GERELATEERD: Bella Hadid zegt dat haar niet-glimlachende tijdperk voorbij is

Hoe ga je er nu mee om als mensen opmerkingen maken of negatieve dingen zeggen? Het heeft me veel tijd gekost om te leren niet te luisteren. Ik zet mijn telefoon uit en bedenk dat de mensen om me heen de enige zijn wiens mening ik echt belangrijk vind. Waarom zou ik die reacties lezen? Ze komen meestal meer voor mijn karakter dan voor mijn gezicht, wat pijnlijker is.

Reageer je wel eens? Ik niet. Ik heb geleerd dat mensen je gaan haten en dat je er niets aan kunt doen, behalve jezelf zijn en van jezelf houden. Maar ik voel de energie van mensen heel intens. Vaak denk ik: "Ik wil je gewoon ontmoeten en je vertellen dat ik geen slecht persoon ben. Je hoeft niet gemeen tegen me te zijn."

Juist, want het gaat om hen, niet om jou. Ik wil ze schrijven: "Als je iets meemaakt, wil ik er voor je zijn." Er is duidelijk iets diepers aan de hand. Ik weet dat het niet om mij persoonlijk gaat. We hebben allemaal onze dingen te overwinnen, en dat is wat ik tegenwoordig tot de kinderen wil prediken. Ik heb vorig jaar een ernstige depressie gehad, en ik denk dat het voortkwam uit de tijd dat ik jonger was en [gepest werd door] de kinderen op school. En nu denk ik dat ik niet zo zelfbewust zou moeten zijn - mensen vertellen me dat elke dag - maar het is iets persoonlijks. We gaan er allemaal doorheen omdat we mensen zijn.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het juli-nummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 8 juni