Twee weken geleden las ik een kop waarin stond dat: Denzel Washington verslaat Casey Affleck om de uitstekende prestatie van de SAG door een mannelijke acteur in een hoofdrol te winnen was de grootste verrassing van de avond.

Gevloerd door de insinuatie dat Washington – die kan bogen op een carrière van meer dan drie decennia en al twee Oscars heeft gewonnen – een verrassende keuze voor de felbegeerde prijs, ik probeerde me voor te stellen dat dezelfde kop zou lopen als het Viggo Mortensen of Ryan Gosling was geweest over de omstreden tegenstander (volgens rapporten, Affleck heeft naar verluidt een geschiedenis van seksuele intimidatie en misbruik in zijn eigen carrière).

Ik kon het niet. Het diende alleen als een herinnering aan wat ik al wist: van blanke instellingen wordt nooit verwacht dat ze erkennen Zwarte uitmuntendheid, en die momenten die bedoeld zijn om zwarte genialiteit in de schijnwerpers te zetten, worden te vaak toegeëigend om te prijzen witheid.

Tijdens het kijken naar de Grammy's

click fraud protection
gisteravond kreeg ik dezelfde herinnering. Na het mislopen van eerdere nominaties voor Album van het Jaar voor Ik ben Sasha Fierce en Beyonce, ik was er zeker van dat zelfs met zijn Racistische geschiedenis van het negeren van zwarte artiesten, de Grammy's konden Beyoncé haar niet ontzeggen, gewoon vanwege Limonade. Maar na het afleveren van een adembenemende prestaties, die hulde bracht aan de Yoruba godheid Oshun, Beyoncé verloor van Adele's 25 voor Album van het Jaar.

VIDEO: 15 beroemdheden uit de Grammy's van 2017

Het podium betreden om haar prijs in ontvangst te nemen, Adele hield een toespraak waarin ze Beyoncé prees zeggend dat hoewel ze "zeer dankbaar en hoffelijk" was voor de prijs, Limonadewas "was gewoon zo monumentaal." De Britse superster ging verder met te zeggen dat Limonade inspireerde haar 'zwarte vrienden' om 'voor zichzelf op te komen'. Toen de camera's stopten met draaien, brak Adele naar verluidt haar Grammy doormidden, wat symbool stond voor haar verlangen om het te splitsen met Beyoncé. Toen Adele de Grammy letterlijk verdeelde, prezen Twitter-gebruikers haar omdat ze haar moment gebruikte om Beyoncé in de schijnwerpers te zetten.

Voor oren en ogen die niet vertrouwd zijn met lege uitingen van solidariteit, lijken de acties van Adele misschien onbaatzuchtig. Maar voor zwarte vrouwen die langer en harder hebben gewerkt dan onze blanke tegenhangers, alleen om ze gepromoot en erkend te krijgen boven ons, kennen we dit script maar al te goed.

Adele had de prijs zeker in ontvangst kunnen nemen zonder de absoluut innovatieve en ontzagwekkende Limonade of Beyoncé's onmiskenbare stempel op muziek. Echter, net genoeg zeggend om aan te geven dat ze zich ervan bewust is dat Beyoncé is beroofd, terwijl ze niet openhartig en rechtstreeks sprak tegen de racistische praktijken op de wortel van het probleem is een typisch voorbeeld van het soort blanke feministische ontwijking van zwarte vrouwen die de afgelopen eeuw hebben gevochten en een voor de helft.

Ik twijfel er niet aan dat de zwarte vrienden van Adele ervan hielden Limonade. Maar vertrouwend op haar nabijheid tot zwarte vrouwen om geloof te hechten aan haar lof van het meesterwerk, terwijl ze weigerde dat te doen de Grammy's uitroepen voor hun herhaalde schachting van de première-entertainer van onze tijd is allesbehalve opmerkelijk.

GERELATEERD: Zie Alle Celebrity Looks van de 2017 Grammy Awards Red Carpet

Beyoncé klimt al bijna 20 jaar gestaag naar de top van de entertainmentberg. Haar optredens bij prijsuitreikingen zoals de Grammy's stuwen de kijkcijfers omhoog. Haar liedjes invloed Engels lexicon. Verdorie, ik typte haar naam in een tekst en Apple corrigeerde het om het accent toe te voegen. Haar contributie is teveel betaald.

Ik had graag gezien dat Adele voor miljoenen op dat podium had gestaan ​​en de Grammy's had uitgescholden omdat ze maar al te graag wilde profiteren van de inkomsten die Beyoncé's optredens opleveren, terwijl ze weigert haar onbetwistbare betekenis als pop te erkennen cultuur icoon. Het zou opmerkelijk zijn geweest als ze had erkend hoe zwarte artiesten zijn genegeerd door prijzen toe te kennen instellingen, aangezien blanke artiesten zijn erkend voor het toe-eigenen van de muziek Zwarte artiesten creëren. Ik zou onder de indruk zijn geweest als ze had geweigerd het podium te betreden uit protest, echt erkennend dat de vrouw die... zat gracieus in het publiek nadat hij de prijs voor de derde keer had verloren, had degene moeten zijn die bij de stond? podium. Ik had haar het liefste horen toegeven dat alle populaire muziek is beïnvloed door en gekopieerd van zwarte muziek.

Het splitsen van de Grammy was niet nederig of onbaatzuchtig - het centreert Adele nog steeds als de held, terwijl Beyoncé de katalysator blijft.

Meer nog, Adele's aanbod om de Grammy te splitsen onthult dat ze, in tegenstelling tot haar aanvankelijke verklaring dat ze de prijs niet in ontvangst kon nemen, van plan was precies dat te doen. Ze was niet echt bereid om uit de schijnwerpers te treden en een stap opzij te doen omdat ze wist dat de meer verdienstelijke persoon daar zou moeten staan. Ze was hoogstens bereid haar licht te delen en ons eraan te herinneren dat zij ook geweldig is.

Op deze manier raakte Adele de trifecta. Ze is de gedocumenteerde winnaar van de Grammy. Ze haalt de krantenkoppen voor haar waargenomen welwillendheid en gratie. En ze was in staat om aan te geven dat ze een van de goede blanke bondgenoten is.

Al die tijd zat de zwarte vrouw wiens kunstenaarschap heeft doorstaan, toe te kijken. Beyoncé Giselle Knowles-Carter zat terwijl ze Adele zag erkennen dat ze de prijs niet verdiende. Ze zat te kijken, zoals zwarte vrouwen te vaak worden gedwongen, terwijl een blanke vrouw die toegaf dat ze van haar had geleerd, kreeg wat een zwarte vrouw rechtmatig toekwam.