Kan mode feministisch zijn?

Het volgende is van In stijlfebruarinummer, op kiosken en beschikbaar voor digitale download nu. Het stuk van Eric Wilson maakt deel uit van een maandelijkse column met de titel Fashion Statement.

GERELATEERD: 11 chique feministische T-shirts om nu en voor altijd te dragen

Toen de lentecollecties afgelopen september voor het eerst werden getoond, waren enkele van de opvallende trends die moderedacteuren fascineerden mooi roze jurken, sportieve bandeau-topjes en enkele machtig korte rokjes voorgesteld door invloedrijke ontwerpers als Marc Jacobs en Miuccia Prada. De richting was er een van vrouwelijkheid, hoewel niet noodzakelijk die van de klassieke damesachtige variant. Integendeel, de shows weerspiegelden een onderliggende wens in de creatieve gemeenschap om steun te tonen voor de macht en rechten van vrouwen op een kritiek moment in de geschiedenis. Veel ontwerpers, geleid door Phoebe Philo van Céline, boden kleding aan die de complexiteit en chaos van het huidige vrouwenleven weerspiegelde.

Nergens kon deze vrouwvriendelijke boodschap luider en duidelijker (en letterlijk) worden gelezen dan bij Dior, waar een nieuwe creatieve directeur, Maria Grazia Chiuri, deed een duidelijke uitspraak toen ze de eerste vrouw was die die functie bekleedde in het 70-jarige bestaan ​​van het bedrijf. geschiedenis. Als eerbetoon aan de schrijver Chimamanda Ngozi Adichie, die aanwezig was op de show in Parijs, nam Chiuri T-shirts op in de collectie die waren bedrukt met een regel uit een van de toespraken van de auteur: "We moeten allemaal feministen zijn." De ontwerpen werden goed ontvangen, vooral zo in een industrie die over het algemeen ver naar links leunt en tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen in het algemeen de voorkeur had gegeven aan en campagne had gevoerd voor Hillary Clinton. Sterker nog, sinds de dagen van de suffragettes zijn ontwerpers en tijdschriftredacteuren niet zo expliciet geweest in het maken van hun politiek bekend, wat misschien een reactie was op hoe verontrustend het campagnediscours was geweest huis.

Hoewel de resultaten precies het tegenovergestelde waren van wat de meeste mensen in de media en de mode hadden gedacht, hebben we uiteindelijk gaan een seizoen in waarin kleding een onverwachte rol kan spelen in de manier waarop we onze standpunten communiceren naar de wereld. Het dragen van een broekpak of een blouse met een strikje wordt ineens een politieke daad, vatbaar voor interpretatie. En de T-shirts van Dior kunnen nu minder worden opgevat als boodschappen van inclusie dan als die van protest.

Maar de onderliggende bedoeling - om vrouwen op de een of andere manier te vieren - blijft hetzelfde, en hopelijk kunnen we het er allemaal over eens zijn dat het positief is. Tijdens haar show zei Chiuri: "Ik streef ernaar om attent te zijn en open te staan ​​voor de wereld en om mode te creëren die lijkt op de vrouwen van vandaag", wat tenslotte een van de belangrijkste functies van de mode is, om onze tijd en onze tijd weer te geven verlangens. Vooral de oorzaak van het feminisme profiteert wanneer mode de beelden van sterke vrouwen omarmt, net zoals Stella McCartney en Donatella Versace hebben dat in hun recente collecties gedaan, omdat kleding in zekere zin een universele taal. En het wordt minder een stigma voor slimme vrouwen om over mode te praten of vrouwelijke kleding op de werkplek te omarmen in plaats van zich als mannen te kleden om vooruit te komen.

GERELATEERD: 11 krachtige vrouwen die je zou volgen op Instagram

Toch waren veel mensen verrast toen Adichie, bekend van haar romans Americanah en Purple Hibiscus, afgelopen november werd aangenomen als het gezicht van het make-upmerk No7 van Boots. Maar, zoals ze opmerkt, haar betrokkenheid bij stijl is een goed voorbeeld van hoe percepties kunnen veranderen als je vraagt ​​of een man op dezelfde manier zou worden beoordeeld. "Als we een man zien die goed gekleed is, gaan we er niet vanuit dat hij oppervlakkig moet zijn of dat hij geen serieus persoon moet zijn", zei Adichie in een interview in The New York Times.

Hoewel je je nauwelijks kunt voorstellen hoe het feminisme de komende jaren zal vergaan, vormt de hernieuwde steun van de mode een goed bijvoorbeeld, vooral als je kijkt naar alle negatieve aspecten van deze industrie die een averechts effect hebben gehad op: tientallen jaren. Advertenties en modelleringsnormen, evenals hoe maten in winkels worden weergegeven, spelen een enorme rol in hoe vrouwen schoonheidsidealen waarnemen. En dit is een verantwoordelijkheid die zelden serieus wordt genomen door ontwerpers van dameskleding.

Toch is het hartverwarmend om te zien hoeveel van hen daadwerkelijk geïnteresseerd zijn geraakt in het leven van vrouwen. Prabal Gurung was bijvoorbeeld zo ontroerd door de verkiezingen dat hij in zijn collectie hulde bracht aan baanbrekende vrouwen als Emily Dickinson en Gloria Steinem. Een zwart T-shirt in zijn show was geborduurd met de woorden van Susan B. Anthony: "Ze gooiden dingen naar me, maar het waren geen rozen."

Tijdens een recent interview met Jonathan Anderson van Loewe voor het februarinummer van InStyle, werd ik gekieteld toen hij zei dat hij geïnspireerd was door Christine Lagarde, de directeur van het Internationaal Monetair Fonds, die bekend staat als een van de machtigste en meest stijlvolle vrouwen ter wereld de wereld. Anderson, die in Londen woont, is uitgesproken in zijn kritiek op het populistische tij in Europa dat leidde tot Brexit, onder andere veranderingen in de politieke orde, maar hij ziet ook een zilveren randje.

"We leven in dit moment waarop vrouwen een nieuw soort vrijheid hebben aangewend", zegt hij. "Hoezeer het politiek ook erg verwarrend is, er is ook iets inspirerends in vrouwen die op de voorgrond treden, wat honderden jaren geleden had moeten gebeuren."

GERELATEERD: Een middag met de badass-vrouwen achter de vrouwenmars

Met aan de horizon opdoemende cultuuroorlogen die zeker veel problemen zullen omvatten waarmee vrouwen over de hele wereld worden geconfronteerd, zal mode steeds meer een middel van expressie worden. Een voorbeeld waar de ontwerper Gaby Basora graag aan denkt, is een familievriend die als succesvol opvoeder met een voorliefde voor onberispelijke kleding, maakte er een punt van om elke dag met de bus naar het werk te gaan, zodat jonge vrouwen haar zouden kunnen zien en zich zouden kunnen voorstellen dat ze belangrijke banen van hun eigen.

Als oprichter en creatief directeur van Tucker, overweegt Basora vaak hoe specifieke kledingstukken empowerment kunnen zijn, zelfs als het gevoel van kracht alleen is wat we eraan toeschrijven in onze gedachten. "Uiteindelijk kan mode een manier zijn om dingen over jezelf uit te drukken die betekenisvoller zijn dan alleen een blouse", zegt ze. "Het is fascinerend hoe we illusies creëren."

Telkens wanneer ze zich afvraagt ​​wat het nut van dit alles is, herinnert Basora zichzelf aan dit grotere doel. "Het is niet alleen de vrouw die de kleding draagt ​​die het verschil maakt", zegt ze. "Het zijn de vrouwen die de kleding naaien, de patroonmakers en de vrouwen die gaan werken om hun gezin te onderhouden. Het is een zinvol ecosysteem om deel van uit te maken."

Modellen en tijdschriften stimuleerden de opkomst afgelopen herfst met campagnes zoals deze van de Independent Journal Review en Rock the Vote, waarin Kendall Jenner werd voorgesteld als Rosie the Riveter.