Alan komt klaar over de projecten en relaties die hem hebben gemaakt tot wie hij is

Met een openhartige nieuwe memoires, Bagage: verhalen uit een volgepakt leven, op 26 oktober viert de productieve acteur alles - goed en slecht - dat tot dit moment heeft geleid.

Ik ben altijd door het leven gestruikeld. In plaats van in mijn veiligheidszone te blijven, stond ik open voor nieuwe kansen en zei ja tegen degenen die goed voelden. Ik ben op die manier impulsief; Ik luister naar mijn verlangens. Een paar jaar geleden was ik de serie aan het opnemen Briarpatch in New Mexico en bleef de tumbleweeds voorbij zien komen. Ik dacht: "Oh mijn god, dat ben ik!" Ik denk dat het een goede manier is om te zijn, zolang je een tumbleweed bent in een veilige en vriendelijke omgeving.

Naarmate ik ouder word, creëer ik structuur om me veilig te voelen - er zijn meer verantwoordelijkheden, grenzen en schema's. Maar net zoals ik me op mijn werk concentreer, richt ik me ook op loslaten. De beste rollen die ik heb gehad, zijn de rollen die ik met plezier deed. [De West End-productie uit 1993 van]

Maar [de film uit 1998] Spice World was de belichaming van totaal plezier. Ik was in Londen aan het filmen met de Spice Girls op het hoogtepunt van hun fenomeen, en net als ik konden ze niet geloven dat dit hun leven was. Ik was net klaar met de film van Stanley Kubrick [Ogen wijd dicht], wat intens was maar mijn interesse in acteren hernieuwde, daarna werkte ik onmiddellijk met de meisjes, die me danspasjes leerden en me herinnerden aan het plezier in acteren. Die back-to-back combo verjongde me.

GERELATEERD: De wildste kostuumongelukken uit de set van Spice World

Een van de geweldige dingen van werken in de showbizz is dat je korte, intense relaties hebt met mensen die je je hele leven zult zien. Maar ik heb ook geleerd van het feit dat ik in de publieke belangstelling sta dat mensen net zo - zo niet meer - geïnteresseerd raken in je persoonlijke leven als je werk. Het is moeilijk te manoeuvreren, en terughoudend of minder openhartig zijn nodigt uit tot speculatie. Als jij het verhaal niet onder controle hebt, zullen andere mensen dat wel doen, en dat kan stressvol zijn.

Het is het beste voor mij, psychologisch, om eerlijk te zijn. Nadat ik in mijn eerste memoires had geschreven over moeilijke dingen zoals het misbruik in mijn verleden, Niet de zoon van mijn vader, mensen vertelden me dat ze geïnspireerd waren om met hun eigen soortgelijke problemen om te gaan. Dat was onverwachts. Maar schrijven is therapeutisch: het is alsof je je leven voor een spiegel houdt en de lezer er ook in kijkt. Door gebeurtenissen in mijn leven op afstand te analyseren, kan ik de lessen die ik heb geleerd beter verwerken. Voor mijn nieuwste boek, Bagage: verhalen uit een volgepakt leven, Ik heb zelf veel onderzocht. Ik was wat dingen vergeten, dus ik bekeek mezelf als een vreemde. Gelukkig staat het internet vol met oude interviews en logs van waar je was, met wie je was en wat je droeg.

Als ik terugkijk, heb ik een beetje medelijden met mijn jongere zelf. Ik was niet volledig gevormd en stond andere mensen toe om mij te controleren, want dat was vertrouwd. Maar ik heb geleerd mezelf wat speling te geven. Ik beschouw mijn scheiding [van vrouw Hilary Lyon in 1995] of andere beëindigde relaties niet als mislukkingen. Ik deed mijn best om ze allemaal te laten werken en dacht: "Dit is het." Het was duidelijk niet zo. Er waren veel zelfontdekking na mijn scheiding - je begint patronen op te merken. Wijsheid is eigenlijk gewoon lang genoeg leven om te zien dat je gedrag herhaalt en besluit om de volgende keer andere beslissingen te nemen.

GERELATEERD: Waarom het uiteenvallen van de Spice Girls zo persoonlijk aanvoelde voor fans zoals ik

Alles wat er is gebeurd, heeft me op de gelukkige plek gebracht waar ik nu ben. Ik neem niets als vanzelfsprekend aan en waardeer de relatie die ik heb [met echtgenoot Grant Shaffer] elke dag. Ik voel me begrepen en gezien. Ik verwacht niet dat iedereen alles leuk vindt wat ik doe, maar ik doe het niet voor hen; Ik doe het voor mij. Daarom geloof ik niet in spijt hebben. Ik zie het leven als een spelletje Jenga: als je een van de stukken weg zou trekken en zou zeggen: "Ik wou dat dat niet was gebeurd", dan zou alles omvallen. Alle slechte dingen zijn de basis voor wie je bent. Een mooi en vol leven leiden betekent dat je alles uit je verleden, het goede en het slechte, omarmt. In plaats van de uitdagende dingen te ontkennen, sluit je er vrede mee en groei je ervan. Het is maar één ingrediënt dat de hele jou vormt.

Voor meer van dit soort verhalen kunt u het oktobernummer van 2021 downloaden van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download sept. 17e.