Zendaya gaat haar baasfase in

Hoewel Zendaya's carrière in honderden afbeeldingen kan worden geïllustreerd, heeft ze een griezelige manier om van de nieuwste het grootste moment te maken. Het vermogen om binnen te komen, naar adem te happen, lijkt iets waarmee ze is geboren; het is eerder iets waar ze in is gegroeid. Om haar - Emmy-winnaar, Instagram-centurion en mode-icoon (te veel gebruikt maar toepasselijk) - op een rode loper te zien, is de kersverse 25-jarige op de top van haar krachten, een invloed die Zendaya meer nonchalant uitoefent op een set, zichzelf drijft en opduikt in zweet en een wijd T-shirt. Er is een bepaald vertrouwen en kracht nodig om de mensen te geven wat ze willen - en hoe! - en dan opzettelijk terugtrekken in werk en een zeer privé-leven.

Laura Bruin: Toen ik je leerde kennen, heb ik gemerkt dat je van nature een verfijnd visueel gevoel hebt. Bij deze shoot vroeg je de crew om je een paar trappen op te volgen, en verdomme, er was de perfecte zon die je Valentino Haute Couture-jurk bedekte.

Zendaya:

POND: En toch plaats je op je Instagram drie epische foto's bij de BET Awards [in een Versace-jurk eerbetoon aan Beyoncé] in juni en daarna wekenlang verdwenen. [lacht] Dat was zo chic.

Z: Ik heb niet gepost, en mijn fans haten het waarschijnlijk, wat ik begrijp. Maar ik word te overweldigd door dingen te moeten posten, en als ik er te veel over nadenk, doe ik het niet. Het is het niet waard.

Z: We zullen zien wat de wereld denkt. Maar ik heb zo'n leuke tijd gehad. Ik denk dat [regisseur] Denis [Villeneuve] een van de meest buitengewone filmmakers is die we hebben — hij is gewoon zo consistent en attent. Ik vond het geweldig om met hem samen te werken, al duurde het niet lang.

Z: We zullen zien hoe de eerste gaat, maar ik ben klaar voor een tweede. Als ze bellen, ben ik hier. [Co-ster] Timothée [Chalamet] is een buitengewoon talent en gewoon een aardig persoon - hij is mijn familie geworden.

Z: Ja. Ik heb dat het afgelopen jaar niet zo vaak gedaan, maar ik keek ze altijd om het eerste seizoen van Euforie. Op sommige dagen wil ik gewoon naar huis, knuffelen met mijn hond en een beetje Harry Potter kijken. Ik hou ook van Shrek. Dat is een ander nietje in mijn huishouden als ik zware dagen op het werk heb.

Z: Als ik een scène overanalyseer voordat ik eraan toekom, word ik uiteindelijk geblokkeerd omdat ik mezelf veroordeel, zoals, "Je doet dit niet goed." Er is zo'n hoge verwachting dat ik uiteindelijk niets kan geven aan alle.

Z: Soms duurt het even, maar dat is per geval. Je kunt ook gebruiken wat je doormaakt in therapie. Ik laat dat een katalysator of uitlaatklep zijn voor mijn persoonlijke gevoelens of dingen waar ik doorheen ga. Vaak, met [mijn karakter] Rue, heb ik zo'n diepe liefde voor haar dat als ze iets meemaakt, het mijn hart breekt. En je lichaam weet niet dat de situatie niet echt is; het absorbeert die dingen en gaat er echt doorheen. Het kan even duren voordat je lichaam weer normaal wordt.

POND: Over zware dagen gesproken, je schoot een [september 2020] vorig jaar met ons dekken in de slechtste tijden. We zien nu een beetje licht, maar veel mensen voelen bijna een psychologische jetlag die eruit komt. Hoe heb je je gevoeld?

Z: Het is erg moeilijk voor mij om over deze tijd te klagen, als je bedenkt hoeveel geluk ik heb gehad om er doorheen te komen. Ik was gezond. Ik wist dat er een baan op me wachtte toen ik vrijkwam, wat voor veel mensen niet het geval was. Ik had mijn moeilijke momenten, en het was niet gemakkelijk - ik was mijn shit aan het uitzoeken, probeerde te begrijpen wie ik was zonder mijn baan en het vinden van een doel en betekenis.

Z: Absoluut. Ik heb consequent gewerkt sinds ik 13 jaar oud was. Dus toen ik alleen maar vrije tijd had, dacht ik: "Wat moet ik hiermee? Wat zijn mijn hobby's?" Ik heb niet eens hobby's - ik doe mijn hobby voor de kost.

Z: Ik denk dat ik best goed ben. Ik schilderde een vrouwenfiguur en het was een van de eerste keren dat ik olieverf probeerde. [Euforie Co-ster] Jager [Schafer], die een van de meest bijzondere mensen in mijn leven is, is een fenomenaal kunstenaar. Ze nam me mee naar de kunstwinkel om het juiste gereedschap voor olieverf te halen. Af en toe pak ik mijn uitrusting en doe ik iets kleins. Ze inspireerde me ook om een ​​schetsboek bij te houden.

POND: Wilt u, gezien uw zelfbeschreven neigingen, dat uw werk perfect is? wat maakt je nerveus?

Z: Verpesten. Fouten maken. Omdat ik niet de beste ben, kan ik ergens in zijn. Mislukking. Nogmaals, dat is een Maagd-ding. Als iets niet perfect of het beste is, dan heb ik het gevoel dat ik het net zo goed niet had kunnen doen. Ik verander iets in het ergste, zelfs als het goed was. Maar het gaat niet goed met mij.

Z: Het is interessant omdat er met ons beroep geen echte blauwdruk is voor hoe het werkt. Als je meer een bedrijfsstructuur hebt, zijn er promoties en ga je omhoog in de gelederen. In deze straat is het zoiets als: "Ik weet niet wat ik nu aan het doen ben." Ik dring er bij veel mensen op aan om dit bedrijf te begrijpen, dat het ook een bedrijf is. Het is de entertainmentindustrie en het is belangrijk om te onthouden dat er geld en contracten bij betrokken zijn. Ik probeer daar ook op voorbereid te zijn en zoveel mogelijk te begrijpen.

Z: Ik vind het vak boeiend en belangrijk. Toen ik jonger was, was ik er niet zo mee bezig. Mijn ouders zouden me contracten moeten laten lezen. Maar als volwassene, die ups en downs had meegemaakt waarbij verschillende dingen niet werkten, begon ik contracten alleen te lezen.

Z: Ik weet niet of ik mezelf in veel situaties heb gebracht om nee te horen. Ik denk dat je bij veel dingen weerstand moet krijgen. Misschien is het dwaas om te geloven dat alles mogelijk is, maar ik geloof dat wel een beetje. Dat je iets nog niet eerder hebt gedaan, wil niet zeggen dat het niet kan.

Z: Ik was vrij jong. Ik denk dat mijn ouders me op zeer jonge leeftijd [het vermogen] hebben bijgebracht om voor mezelf op te komen. Als je iets niet leuk vindt, zeg je het. Als iets je ongemakkelijk maakt, vertel het dan aan iemand. Ik heb dat altijd goed in de hand.

Z: Behalve regisseur worden, is het mijn droom om mijn eigen dingen te creëren. Ik zou graag films maken die ruimte bieden aan jonge opkomende artiesten, schrijvers en filmmakers - want vooral met zwart talent is daar geen gebrek aan; het is een gebrek aan kansen. Ik zou die kansen willen geven: werk aan opkomende filmmakers met verschillende schrijvers en mentorschappen, breng ze in contact met de acteurs die ze in hun films willen zien en creëer die speciale band. En zorg ervoor dat ze betaald en verzorgd worden.

Z: Zelfs met fotoshoots ben ik nu op het punt waar ik fotografen kan vragen om mee samen te werken. Maar daarvoor had ik, als ik ze niet had gekozen, nooit de kans gehad om met zwarte fotografen te werken - en dat is een schande als je het mij vraagt. Ik heb het geluk dat ik nieuw talent kan vinden of kan werken met mensen zoals [In stijl fotografen] Ahmad [Barber] en Donté [Maurice], die zo getalenteerd zijn.

POND: Met al deze veranderingen in het afgelopen jaar, hoe groot is een B.S. radar heb je? Veel mensen zijn oneerlijk en maken deze veranderingen cosmetisch.

Z: Ik weet wanneer een moment eerlijk is. Het is een beetje zoals een "zet je geld waar je mond is" ding. Tenzij je echt bereid bent mensen te betalen en ze banen en kansen te geven, hoeven we je er niet over te blijven praten. Wat dacht je ervan om het gewoon te doen?

Z: Ik denk dat mijn grootste fout als baas is dat ik een uitsteller ben. Ik beantwoord niet graag e-mail of vragen; Ik wil gewoon de leuke, coole dingen doen. Ik ben ook erg detailgericht en laat niets los. Die twee dingen gaan niet echt hand in hand, dus ik leer hoe ik daar beter in kan worden.

Z: Hij staat op mijn schoorsteenmantel. Ik heb het niet gepolijst. Ik ken de juiste etiquette niet. Het woonde bij mijn moeder toen ik in Atlanta was [filmen Spider-Man: Geen weg naar huis]. Toen ik terugkwam, was het raar om te zeggen: "Hé, mam, mag ik mijn Emmy komen ophalen?" [lacht]

POND: Typisch moeder-dochter gesprek. Over dat gesproken Spider Man, had je ooit gedacht dat je er deel van zou uitmaken?

Z: Nee, zeker niet. Ik had geen idee dat dat eraan zat te komen. Ik ging eigenlijk kijken Spider Man op mijn eerste date toen ik 16 was. De versie met Andrew Garfield en Emma Stone.

POND: Er is een erg populaire meme waarin je in een winkel zit met [je mede-ster en geruchtenvriend] Tom Holland, die volledig in Spidey-kostuum is, en je kijkt een beetje geïrriteerd. Weet je nog wat er werd besproken?

Z: Ja. We waren aan het filmen in New York, en je kunt straten niet afzetten omdat het openbare ruimte is. Het is moeilijk voor Tom, die in het volledige Spidey-pak moet zijn; het is niet alsof hij incognito kan zijn. Hij moet zijn spinnenogen uittrekken om water te drinken. Ik kan me niet herinneren of hij water drinkt op die foto, maar ik denk dat zijn ogen uitpuilen.

Z: Ja. De paparazzi kunnen zijn waar ze willen. Zelfs onze bewaarruimte was een vitaminewinkel met overal glas, dus het was niet super privé. Ik neem aan dat iemand door het raam keek, om ons bang te maken of zoiets. Dus dat was mijn gezicht.

POND: Tom ziet er net zo niet onder de indruk uit als jij op die foto. Maar vertel eens, wat waardeer je aan hem als acteur en als kerel?

Z: Er zijn natuurlijk veel dingen die ik waardeer. Op een acteursmanier waardeer ik dat hij er echt van houdt om Spider-Man te zijn. Het is een grote druk - je neemt de rol van een superheld op je, waar je ook gaat. Voor het kleine kind dat langsloopt, ben jij Spider-Man. Ik vind dat hij dat zo goed heeft aangepakt. En om hem aan het werk te zien, ook al is hij geen Maagd [lacht], hij is een perfectionist.

Onze regisseur stond me toe om elke dag [van de opnames] binnen te komen, en het was cool om te zien hoe hij zoveel om zijn werk geeft en het goed maakt. Ik heb hem de hele dag een vechtscène zien doen, wat vermoeiend is. Hij deed een zet, kwam terug naar de monitoren, keek ernaar en zei: "Dat kan ik beter." Ik zou zeggen: "Kerel, je hebt het." Maar hij wil dat we perfect zijn, en dat waardeer ik enorm.

Z: Ja, hij is een leuke tijd. Zeer charismatisch, kan iedereen op zijn gemak stellen en goed lachen en een goed gesprek voeren. Een goed gesprek - ik klink zo Brits.

Z: Ik wist er niets van tot ik vijf maanden in Londen doorbracht om de tweede te fotograferen Spider Man. Ik dacht: "Wat is dit?" En ik was er ook zo tegen - ik dacht: "Jongens, dit is belachelijk. Je kunt hier niet elke dag naar kijken." Toen werd ik erin gezogen. Ik kan me niet herinneren dat het voor die zomer een enorme aanwezigheid in Amerika had, maar toen ik terugkwam, werd het seizoen dat ik zag uiteindelijk ook getoond in Euforie. Het was tijdens de depressie-aflevering van Rue en ze zat gewoon vast in haar kamer, aflevering na aflevering van te kijken Liefde Eiland. Nu is het overal.

POND: Het is grappig, want je bent nogal een rustige persoon, maar als je op deze rode lopers gaat, versterk je het echt. Is dat zodat je kunt zeggen: "Dank je, wereld, ik heb mijn moment gehad. Ga ik nu naar huis?"

Z: Ik denk dat rode lopers hun eigen personages en verhalen hebben. We bouwen een klein verhaal voor alle looks. Het is als een verlengstuk van mijn acteercarrière op een rare manier - je zet gewoon deze pruik op of wat het ook is. Kleding is soms erg emotioneel, dus ik kan deze verschillende facetten belichamen - misschien zijn ze van mezelf, of misschien zijn het alter ego's. Maar ik ontmoet deze verschillende vrouwen via kleding.

Z: Jeanne d'Arc [bij de 2018 Met Gala]. De roze Tom Ford borstplaat [bij de 2020 Critici'. Keuze Awards] was een van mijn favorieten. Niets kon me pijn doen - ik was als een krijger. Oh, en de vlinderjurk van Moschino [bij de Australische première van De grootste showman in 2017].

Z: Soms wel, eigenlijk. Als ik een outfit aantrek, kijk ik er af en toe in de spiegel naar om te zien welke poses bij het silhouet passen. Daar denk ik wel een beetje over na.

POND: Als je terugkijkt naar foto's van jezelf op je allereerste rode loper, wat zou je dat meisje dan vertellen?

Z: Blijf doen wat je doet. Toen ik 14 was en bij mijn eerste filmpremière, was mijn outfit een heleboel dingen die ik had van Target. En ik dacht dat ik een vlieg was. Ik voelde me koel. Tot op de dag van vandaag denk ik dat dat het enige is dat telt. Dan weet je dat je goed bezig bent.

Z: Cher. Dat allemaal aangepaste Bob Mackie die ze bezat, dat wil ik allemaal. Cher, als je me ooit wilt stylen, Law [Roach] en ik zou het geweldig vinden.

Z: [Houdt foto van oma omhoog] Kijk haar aan. Deze monochromatische broek en top met hoge taille. Haar haar zat in deze vlechten en ze heeft een pompje aan. Het is gewoon zo schattig. Ze had zeven kinderen en zag er altijd fenomenaal uit.

Z: Ik denk dat het mijn eerste keer in Parijs was voor mijn Disney-show [Opschudden], en ik kocht deze piepkleine Louis Vuitton-tas. Het is best schattig. Ik heb het nog ergens.

Z: [lacht] Ik zal je vertellen wat het coolste is. Als [Valentino creative director] Pierpaolo [Piccioli] deze prachtige silhouetten voor mij bedenkt, heeft hij mijn naam op een klein labeltje aan de binnenkant gestikt. Dus al mijn op maat gemaakte Valentino-stukken hebben een kleine "Zendaya" erop.

Z: Ja. Hij was geweldig om creatieve ruimte mee te delen. Hij zegt altijd: "Ik wil dat je bent wie je bent. Wat geeft jou een goed en zelfverzekerd gevoel? Ik wil dat je dat doet." Ik waardeer dat, want het is tenslotte Valentino. Het is geen kleinigheidje.

Z: Het voelt goed. Ik ben klaar voor 25, maar het is een beetje eng. Ik heb het gevoel alsof ik net in de twintig ben, dus dat is een beetje vreemd om mijn hoofd eromheen te wikkelen. Ik ben dichter bij de 30 dan bij de 19.

Fotografie door AB+DM/The Only Agency. Styling door Law Roach. Haar door Kim Kimble/A-Frame Agency. Make-up door Raoúl Alejandre/Opus Beauty. Manicure door Chaun Peth/The Only Agency. Decorontwerp door Taja Feistner. Productie door Kelsey Stevens Productions.

Voor meer van dit soort verhalen kunt u het novembernummer van 2021 downloaden van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download okt. 22e.