VIDEO: Elizabeth Warren geïnterviewd over haar kinderboek, 'Pinkie Promises', en de vreugde van het gevecht

Tijdens dit minder-dan-hoopvolle tijd in de geschiedenis kan het verleidelijk zijn om in ons privéleven terug te trekken en te wentelen in plaats van in actie te komen. De pandemie veroorzaakte de ene tegenslag na de andere, speciaal voor vrouwen: record banenverlies, eindeloze kinderopvang frustraties, en de voortdurende terugdraaiing van reproductieve rechten. Er is zoveel om woedend over te zijn en te proberen op te lossen, en een even grote mate van uitputting die het een aantrekkelijker antwoord kan maken om onze handen op te geven in berusting. Maar diep van binnen weten we dat we het ons niet kunnen veroorloven.

Betreed consumentenadvocaat, voorstander van universele kinderopvang en Golden Retriever-liefhebber Sen. Elizabeth Warren, die schijnbaar nog nooit een probleem is tegengekomen dat ze niet met een plan kon oplossen. Sen. Warren weet dat we uitgeput zijn en weinig hoop hebben. Maar haar nieuwe project barst er zo van dat het op dit moment zowel incongruent als enorm noodzakelijk voelt. Ze heeft een kinderboek geschreven -

Wanneer we verbinding maken op Zoom voor de video hierboven, Sen. Warren deelt wat maakt Pinkie belooft anders dan haar andere werk, zoals Volharden, een essayboek dat in mei is uitgebracht. "Het gaat niet om grimmige vastberadenheid. Het gaat om de vreugde van het vechten", zegt ze. Het is een opmerkelijk vrolijk, bijna gek boek, dat op dit moment verfrissend aanvoelt. "Het gaat om de vreugde om het veld op te gaan. Het gaat over de vreugde om je hand op te steken en te zeggen: 'Ik kan dat.'" Het gaat over proberen en je goed voelen als je het geprobeerd hebt.

Polly's kijk verandert wanneer haar moeder haar meeneemt naar een bijeenkomst voor een presidentskandidaat genaamd Elizabeth, die haar vraagt ​​een 'pinkie-belofte' te doen om te onthouden dat meisjes alles kunnen. Hun speciale uitwisseling inspireert Polly om dapper te zijn op haar eerste dag op een nieuwe school, om een ​​cruciale trap op het voetbalveld te nemen en uiteindelijk om klassenpresident te worden - omdat dat is wat meisjes doen.

Haar laatste beslissing krijgt een beetje de urgentie achter dit boek. Nieuw onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Amerikaanse politicologie recensie laat zien dat jonge meisjes politiek nog steeds overwegend beschouwen als een door mannen gedomineerd veld. Hoewel het relatieve gebrek aan vrouwen in leidinggevende posities is verdwenen uit het reguliere discours te midden van de sterfte- en infectiecijfers en de economische verwoestingen van de coronaviruspandemie, het was net vorig jaar Dat een recordaantal vrouwen, waaronder Sen. Warren, liep voor president. En ze werden elk geconfronteerd met seksisme in het proces.

Toen ze op het campagnespoor was, sen. Warren had een ritueel om 'pinkie beloften' te doen met kinderen die ze zou ontmoeten. Ze herinnert zich dat ze zei: "Mijn naam is Elizabeth, en ik ben kandidaat voor het presidentschap, want dat is wat meisjes doen." Dit ritueel hielp inspireren Pinkie belooft.

"Het was voor mij een van de belangrijkste onderdelen van het presidentschap", zei Sen. zegt Warren. "Ik ging naar 28 verschillende staten en Puerto Rico en D.C. en hield veel evenementen, ontmoette heel veel kleine meisjes. Dus toen ik stopte met de race, was een van de dingen die ik het meest miste, al die kleine meisjes met wie ik pinkiebeloften had gedaan. Dus besloot ik dat ik gewoon een boek voor ze ging schrijven."

De pinkie-belofte begon eigenlijk al in 2012, toen Warren een poging deed om de eerste vrouwelijke Amerikaanse senator uit Massachusetts te worden. "Ik zei: 'Oh, mijn god. Ik heb nog nooit zoiets gedaan.' Ze zeiden: 'Je zult waarschijnlijk verliezen, maar je moet die strijd aangaan',' zei Sen. zegt Warren. Natuurlijk won ze.

Het thema van de uitbetaling van volharding is een rode draad door Sen. Warren's boeken en haar belangrijkste openbare toespraken. (Ze was de hoofdpersoon van een kinderboek in 2018 genaamd Toch hield ze vol, wat echter haar beroemde regel naar Mitch McConnell weergalmt Pinkie belooft is de eerste die ze heeft geschreven.) Doorzettingsvermogen is ook de sleutel tot haar werk in de Amerikaanse Senaat.

Sen. Warren heeft een belangrijke rol gespeeld bij het opbouwen van de ambitieuze COVID-herstel agenda, onderdeel van de grote budget-reconciliatie factuur dat vindt momenteel zijn weg door het Congres. Het wetsvoorstel is het onderwerp geweest van conflicten met zowel de Republikeinen als de onder democraten, en wetgevers zijn nog steeds aan het vechten over de grootte van het pakket, maar Sen. Warren is optimistisch over de vooruitzichten. Het pakket omvat uitbreidingen in het onderwijs, de zorg, de kinderopvang en heeft als doel de klimaatcrisis aan te pakken.

Ze legt het universele pre-K-voorstel uit: "[Als] je inkomen laag is, is kinderopvang gratis. Aan de bovenkant zou u nooit meer dan 7% moeten betalen, en de federale overheid zal de rest oppikken. Dat is een enorme opluchting voor ouders en zegt tegen ouders dat als je wilt werken, dat kan." Een ander belangrijk onderdeel is om de lonen van kinderverzorgsters en kleuterleidsters te verhogen, voornamelijk vrouwen en gekleurde vrouwen. "40 jaar geleden hebben we infrastructuur gebruikt om goede bouwbanen voor mannen te creëren … Laten we goede kinderopvang en pre-K-banen creëren, grotendeels voor vrouwen", zegt ze.

GERELATEERD: Hallie Jackson van NBC News wordt persoonlijk over de strijd van pandemisch ouderschap

"Op dit moment kunnen we niet weten dat we 100% krijgen van waar we voor vechten", zei Sen. zegt Warren. "Schiet op, we hebben op dit moment geen enkele Republikeinse stem, geen enkele die een van die veranderingen ondersteunt, maar we hebben wel veel democraten aan boord. We hebben een meerderheid in het Huis en in de Senaat. We proberen dit ding vooruit te helpen, en dat stemt me echt hoopvol." Ten slotte voegt ze eraan toe: "We hebben nu echt een kans om grote structurele veranderingen door te voeren, en daar heb ik goede hoop over." 

Het realiseren van zo'n ambitieus plan is natuurlijk een hele klim. De pandemie heeft de toch al precaire banen in de zorg in een neerwaartse spiraal gebracht en veel ouders in onmogelijke situaties van dubbel werk geduwd. Het heeft ook miljoenen vrouwen uit de beroepsbevolking geduwd en een crisis in de kinderopvang veroorzaakt. Maar Sen. Warren en haar collega's hebben geen andere keuze dan te vechten, en ze zegt dat ze al licht aan het einde van de tunnel ziet.

"Letterlijk vandaag, terwijl jij en ik praten, was ik aan de telefoon. We onderhandelen, proberen de middelen te krijgen, proberen dit te laten gebeuren. We hebben een echte kans om dit te doen", zei Sen. zegt Warren. Ze wijst op het enorme reddingspakket dat in de lente is aangenomen als een baken van hoop en een teken van betere dingen die komen gaan.

“Het is daar slecht voor het klimaat, voor COVID, voor abortusrechten, maar we hebben ook ongeëvenaarde mogelijkheden om onze stem te laten horen, om terug te vechten. En die strijd is niet alleen maar tegen de wind in slaan, en je hebt het gevoel dat het nooit verandert." Ze voegt eraan toe: "We staan ​​op het spel om grote wetgeving door te voeren." Klinkt duur? Haar plan omvat "ervoor betalen door degenen aan de top te vragen iets meer te betalen", zegt ze, verwijzend naar de... echte vennootschapsbelasting ze heeft voorgesteld om gigantische bedrijven zoals Amazon hun belastingen te laten betalen.

Als Sen. Warren vertelt het vaak graag, de verzoeningsrekening is persoonlijk voor haar: ze stopte bijna met haar eerste grote baan in het onderwijs na haar rechtenstudie omdat ze geen kinderopvang had. "Ik heb mijn staart kapot gemaakt", zei Sen. zegt Warren. "Man, ik werk 80 miljard uur per week. Ik serveer laat eten en veel macaroni in dozen en doe een bad om 9.30 uur 's avonds en was om 11 uur en begin om middernacht met mijn lesvoorbereidingen. Ik kan dat allemaal. Maar het deel dat me bijna zinkt - kinderopvang." Binnen komt haar tante Bee, een 78-jarige weduwe die op haar stoep stond "met zeven koffers en een pekinees genaamd Buddy en bleef 16 jaar." Natuurlijk heeft niet iedereen een tante Bee, daarom is deze wetgeving zo belangrijk. En daarvoor hebben we allemaal toegang tot wat Warren de vreugde van het gevecht noemt.

In Pinkie belooft, die vreugde komt tot uiting in de illustraties van Charlene Chua. Toen het tijd werd om een ​​illustrator voor het boek te kiezen, nam Sen. Warren zegt dat ze werd aangetrokken door Chua's "levendige", "nieuwsgierige", "grappige" en "betrokken" meisjespersonages, zoals Amy in Amy Wu en de perfecte Bao. Chua vulde de pagina's met prachtige visuele details die je misschien pas bij een tweede of derde lezing opmerkt, wat is net zo boeiend voor kinderen als een gunst voor de ouders die het boek keer op keer zullen lezen opnieuw. We zullen ze niet allemaal voor je bederven, maar weet dat Bailey, Sen. Warren's burrito-stelende Golden Retriever, heeft een slim parallel verhaal helemaal voor hemzelf, en dat een zeer beroemde vrouwelijke voetbalster opduikt als Polly's coach. Sen. Warren zegt dat Chua heeft geholpen haar woorden tot leven te brengen.

Aan het einde van het boek stopt Polly's moeder haar in bed, buigt zich naar haar toe om haar te kussen en fluistert 'Droom groot' in het oor van haar dochter. Polly glimlacht en zegt: "Ja, ik zal groot dromen. Want dat is wat meisjes doen." Dan doen ze een pinkiebelofte. De boodschap is uitdagend en lijkt op dit moment misschien zelfs overmoedig. Maar Sen. Warren dringt erop aan dat dit een moment van hoop kan zijn en dat degenen die daartoe in staat zijn, naar buiten moeten gaan en... blijf proberen, zoals Polly belooft aan haar voetbalcoach - om haar beste kick te geven, zelfs als ze misschien geen doel.

"Als je in de war bent, kun je hoopvol zijn", voegt de senator toe. "Ga niet zitten, sta op en vecht."