Je hebt het gezicht van Alessandro Nivola eerder gezien, je weet misschien niet meer waar. De productieve acteur heeft de afgelopen 25 jaar in tientallen films gespeeld, altijd klaar voor een doorbraakmoment dat nooit leek te komen.
Hij springt op Zoom om met me te chatten tijdens Labor Day-weekend, hij begroet me met een grijns en een geniale "Hoe gaat het met je?" We praatten twee zomers geleden toen hij de 2019's promootte Duikresort aan de Rode Zee, net nadat het filmen was afgerond De vele heiligen van Newark. We wisten niet dat het bijna twee jaar zou duren voordat de vruchten van die arbeid op het grote scherm zouden verschijnen.
Ondanks zijn spetterende filmdebuut in John Woo's actieklassieker uit 1997 Gezicht/Uit als Nicolas Cage's gemene broertje, Pollux Troy, schopte Nivola twaalf jaar door Hollywood daarna - met een korte periode films maken in Engeland, waar hij zijn vrouw, actrice-filmmaker Emily, ontmoette Mortimer. Zijn carrière kwijnde echter weg met hoofdrollen in films die nooit leken door te breken.
Maar Nivola's traject als acteur veranderde ongeveer tien jaar geleden toen hij besloot een experiment uit te proberen. De in Boston geboren acteur besloot dat hij elke rol zou spelen - ongeacht de grootte - als hij dacht dat de regisseur een originele visie had.
Toen hij stopte met ruzie maken met regisseurs, merkte hij dat hij een betere tijd op het werk had, meer openstond voor samenwerking en vol positieve energie zat. Gedurende deze tijd werkte hij met een breed scala aan auteurs zoals Sally Potter, Ava DuVernay, Nicolas Winding Refn, Barry Levinson, Lynne Ramsay en Sebastián Lelio.
Het experiment heeft zijn vruchten afgeworpen toen The Sopranos maker David Chase, onder de indruk van Nivola's verbluffende ondersteunende werk in David O. Russell's Amerikaanse drukte en J.C. Chandor's Een meest gewelddadig jaar, wierp hem de hoofdrol in de prequel op groot scherm van de baanbrekende show, De vele heiligen van Newark.
"Het feit dat David me wilde casten vanwege twee vrij kleine rollen in goede films, is absoluut het bewijs in de pudding van het experiment", herinnert hij zich over Zoom met een terughoudende glimlach en schouderophalend.
Mede-geschreven door Chase met lange tijd Sopranen schrijver Lawrence Konner en geregisseerd door Alan Taylor, die een Emmy won voor zijn regie op de originele serie, De vele heiligen van Newark traceert de oorsprong van de misdaadfamilie patriarch Tony Soprano (wijlen James Gandolfini), van onstuimige tiener tot bloeddorstige gangster. Newark draait om Dickie Moltisanti (Nivola), wiens nalatenschap de hele serie rondwaart.
Omdat de dood van Dickie voorafgaat aan de show, benutte Nivola de vrijheid om een geheel eigen personage te creëren. Terwijl Nivola het innerlijk van Dickie opbouwde, zei Chase hem dat hij "alles wat over [Dickie] in de serie werd gezegd" - door welk personage dan ook - "omdat het allemaal leugenaars zijn" moest negeren.
Dickie is een idool voor de mensen om hem heen, vooral zijn neef Tony, gespeeld door de tweede helft van de film door Gandolfini's zoon Michael. Hij is goed gekleed, charmant en bruist van zelfvertrouwen - een perfecte match voor de minzame acteur, die snel lacht en zelf vol gemakkelijke charme is. Maar de uiterlijke presentatie van Dickie is een front dat "complete emotionele chaos verbergt", aldus Nivola de acteur om zijn spieren op het scherm te strekken, oscillerend van tedere momenten tot absolute woede, vaak binnen enkele seconden. Voor Nivola is deze tegenstrijdigheid - 'de liefde en de afgoderij, de woede en de walging, en deze schok van wat hij doet' - de centrale tragedie van zijn karakter.
Een afstammeling van de Italiaanse beeldhouwer Costantino Nivola, de kameleontische acteur groeide op in Boston en Vermont en studeerde aan de Phillips Exeter Academy en de Yale University. Zijn Broadway-debuut tegenover Helen Mirren in Een maand in het land leverde hem een Drama Desk Award-nominatie op en sindsdien heeft hij zijn werk in het theater in evenwicht gebracht met film en televisie. Hoewel het de uitdaging van theater is om elke keer een nieuwe voorstelling te maken, merkt hij op dat, ongeacht de... medium, "echt goede acteurs leven gewoon in het moment en voelen zich heel spontaan en onvoorspelbaar."
Dat wil echter niet zeggen dat hij het werk niet heeft gedaan. Ter voorbereiding op Newark, werkte Nivola een half jaar samen met een dialectcoach om een authentiek stempatroon te creëren. Hij bracht ook tijd door met mannen die waren opgegroeid in de misdaadwereld waarin de film zich afspeelt, en merkte op dat velen van hen amateur-boksers waren. Dit voegde "een ronding toe aan hun rug en schouders." Hij demonstreert deze lichamelijkheid als hij zich het vertalen herinnert deze scherpe observatie van hoe Dickie's houding verandert, afhankelijk van de machtsdynamiek die in een bepaalde scène speelt.
Nivola's kantoor is rommelig en huiselijk. Ingelijste foto's van zijn familie vullen het kader van zijn Zoom-vierkant. Hij gaat even van het scherm om de boeken die hij las van zijn plank te halen om in de psyche te komen van een complexe man als Dickie - Gay Talese's Eer uw vader, geïnspireerd door de gespannen relatie tussen vader en zoon in de misdaadfamilie Bonanno, en de memoires van Al DeMeo over zijn vader, Roy DeMeo, een berucht Gambino-misdaadfamilielid. Hij houdt vol dat dit onderzoek de sleutel was tot het ontsluiten van wat de kern is van: De vele heiligen van Newark.
Hij ontdekte dat 'in al deze vader-zoonrelaties een paradox lijkt te zitten'. Veel zonen opgevoed door vaders gezinnen die in de misdaad werkten, zaten klem tussen het verafgoden van de macht van hun vader en het verachten van hun voorliefde voor het fysieke misbruik maken van. Gevangen in dezelfde spanning met zijn eigen vader, probeert Dickie een einde te maken aan deze cyclus van misbruik door zijn relatie met Tony. Natuurlijk weten we allemaal wat ze zeggen over de beste plannen.
Dus hoe gaat het verder met Nivola? De in Brooklyn wonende acteur bracht de zomer door in Cleveland, waar zijn kinderen, Sam, 18 en 11 mei, hebben filmde samen met Adam Driver in de nieuwste film van Noah Baumbach, een bewerking van Don DeLillo's roman Witte ruis, voor Netflix. Het is een verandering van tempo voor Nivola en zijn vrouw Mortimer, die schreef, regisseerde en acteerde in Amazon's Het streven naar liefde die in de zomer debuteerde. "We zitten thuis in Cleveland te wachten tot onze kinderen thuiskomen van hun werk", grapt hij.
En zijn experiment? Ongeacht de grootte van de aangeboden rollen, is Nivola van plan om prioriteit te blijven geven aan visionaire regisseurs, en deelt hij mee dat hij er nog steeds van overtuigd is dat "dat het interessantere pad is". Met zijn formidabele beurt in De vele heiligen van Newark, is Nivola's breakout-moment eindelijk aangebroken, met de komende 25 jaar klaar om nog meer artistiek lonend te zijn dan de vorige.
Aan het einde van ons gesprek straalt Nivola nogmaals zijn warme glimlach uit, afmelden met een zwaai en een opgewekt "Tot de volgende keer!" Ik kan bijvoorbeeld niet wachten om te zien wat er gaat komen.
Lees verder voor de ophaallijn die hij leerde van Michael Gandolfini, zijn favoriete Hollywood Chris, en vooral zijn bagelbestelling.
Als u vandaag $ 1.000 zou moeten uitgeven, wat zou u dan kopen en waarom?