De films van Whit Stillman hebben lang een wetende blik geworpen op het gedrag van de 1 procent, of zelfs een fractie van die bevolking die bekend staat als de ultra-geldige elite. Metropolitaans, de onafhankelijke film die zijn eerste grote hit werd toen hij in 1990 in première ging, opende een Upper East Side-venster op de wereld, een van zijn personages genaamd UHB, of 'Upper Haute Borgeoisie', die wat er toen overbleef van het debuutseizoen van Manhattan met zo'n realisme weergeven dat de satijnen jurken, gedragen met zwarte panty's en een enkele parelsnoer, nu dienen als visueel archief van socialite mode uit de punt uit. (Je kunt de trailer bekijken voor Metropolitaans bovenstaand.)

In feite, de films van Stillman - Metrololitan en De laatste dagen van disco onder hen – blijven een toetssteen voor modeontwerpers die met nostalgie terugkijken op dit vroegere tijdperk van Manhattan. Het was eenvoudiger, onschuldiger. Of misschien is het beter om te zeggen dat zijn decadentie net iets minder vanzelfsprekend was, zonder het voordeel van sociale media.

Metropolitaans behoudt zo'n weerklank dat Rialto Pictures de film deze week opnieuw uitbrengt in New York en Los Angeles voor zijn 25-jarig jubileum, en als je de kans hebt om het te zien, let dan goed op de mode.

GERELATEERD: De rol van kleding in het leven van een vrouw vandaag

"De kleding is erg beperkend", zegt Carolyn Farina, die de rol van Audrey Rouget speelde (afgebeeld, hieronder), hoe naïever en betrouwbaarder de debs, een personage dat wordt gegrepen door de komst van potentiële escorte, Tom Townsend. "Ik heb in de loop der jaren opmerkingen gehoord dat de personages een beetje stijf lijken, maar in die kringen waren mensen een beetje stijf. De kleding zorgt voor een bepaald gedrag.”

Krediet: ©New Line Cinema/Courtesy Everett Collection

Metropolitaans was Farina's eerste professionele rol, en het succes ervan was voor haar net als iedereen een verrassing. Afkomstig uit Queens, waar ze opgroeide in een arbeidersgezin met een alleenstaande moeder, werd haar eerste kennismaking met die zeldzame world of deb balls - wanneer de dochters van rijke families worden voorgesteld aan potentiële vrijers - was tijdens de opnames. "Ik zou niet verder kunnen zijn voor een debutant dan een kakkerlak tot een hengst is", zegt Farina. "Hoewel ik mezelf niet vergelijk met een kakkerlak."

GERELATEERD: Van KISS's Paul Stanley tot Melissa McCarthy, maak kennis met het onverwachte gezicht van nieuwe kledinglijnen

Farina, die nu als schoolpsycholoog werkt, herinnert zich die scènes en merkt op hoe de personages deels werden bepaald door hun kleding. De jurken die ze droeg, met grote pluizige schouders, waren bijvoorbeeld minder verfijnd dan die van haar vriendin Cynthia McLean. "Het heeft ons geholpen onze eigen manier te vinden om het verhaal te vertellen", zegt Farina. Cynthia's jurken waren provocerend en volwassener, en weerspiegelden haar ervaring en ook haar gedrag.

Krediet: Hoffelijkheid

Hoewel de tijden tegenwoordig misschien minder onschuldig zijn, merkt Farina op, zijn die archetypen niet echt veranderd in karakters van Roddelster tot Gemene meiden.

"De menselijke natuur blijft hetzelfde", zegt ze. "Dat is waarom Metropolitaans heeft nog zoveel aantrekkingskracht. Ondanks dat het welvarende debutanten zijn, kan iedereen zich met hen identificeren.”

GERELATEERD: De kracht van uniforme kleding door de vrouwen die het hebben geperfectioneerd