Voormalig first lady Nancy Reagan, de stijlvolle en wilskrachtige weduwe van de 40e president van de Verenigde Staten, Ronald Reagan, is overleden aan congestief hartfalen, bevestigt haar woordvoerder. Ze was 94.
"Mvr. Reagan zal naast haar worden begraven in de Ronald Reagan Presidential Library in Simi Valley, Californië echtgenoot, Ronald Wilson Reagan, die op 5 juni 2004 stierf", zei haar woordvoerder in een verklaring verkregen door MENSEN. "Voorafgaand aan de uitvaartdienst is er gelegenheid voor het publiek om hun eer te bewijzen in de bibliotheek."
Reagan, die lang trots was op haar slanke figuur - ze beweerde dat ze zich zorgen maakte over het gewicht - liep in 2008 een bekkenbreuk op en, die er extreem fragiel uitzag, was gestruikeld en gevallen tijdens een augustus. 23 december 2011, ceremonie in de Ronald Reagan Presidential Library in Simi, Californië, hoewel er werd gezegd dat ze niet gewond was. In april 2012 liep ze gebroken ribben op bij een val in haar huis in Los Angeles en zou langzaam herstellen. Toch is er één ding dat in de loop der jaren nooit minder is geworden: haar onbuigzame liefde voor haar knappe en charismatische echtgenoot. Hun relatie werd beschouwd als een van de grote liefdesverhalen van de 20e eeuw. "Soms", schreef Ronald Reagan ooit, "denk ik dat mijn leven echt begon toen ik Nancy ontmoette."
VERWANT: 10 aankleedtips van First Lady Style
''Leuk en knap'
Nancy Davis, geboren in New York City, werd opgevoed door een oom en tante in Maryland toen haar ouders kort na haar geboorte scheidden. Haar moeder was een actrice die Edith Luckett heette, en vrienden van Edith, waaronder Spencer Tracy, hielpen Nancy ook met acteren. Na te zijn verschenen in de Broadway-musical Lute Song uit 1946 met Mary Martin en Yul Brynner, werd ze op het scherm getest en ingehuurd door MGM.
Als 26-jarige starlet in Hollywood in 1949, was de ingénue verontrust toen ze de naam Nancy Davis op een lijst van vermoedelijke communistische sympathisanten zag. Hoewel MGM prompt een item in een roddelkolom plaatste en opmerkte dat ze niet die Nancy Davis was, zag de toekomstige vrouw van de Republikeinse politicus kansen in de verwarring. Ze wist dat Ronald Reagan, 38, de president van de Screen Actors Guild, een fervent anti-communist was die zeker met haar hachelijke situatie zou sympathiseren. Ze wist ook dat Reagan onlangs gescheiden was van actrice Jane Wyman, met wie hij twee kinderen had, Michael en Maureen. "Hij leek aardig en knap - iemand die ik dacht te ontmoeten," zou Nancy later schrijven.
Nancy haalde een bevriende regisseur over om Reagan te bellen en hem zover te krijgen haar uit te nodigen voor een etentje, zogenaamd om haar situatie te bespreken. Reagan stemde in met de opzet, maar om zichzelf te beschermen tegen een slechte blind date, vertelde hij Nancy dat hij de volgende dag een predawn-oproep had en dat het een vroege avond zou moeten zijn. ’ ‘Prima,’ zei ik. 'Ik heb ook een vroege oproep,'' zou Nancy zich herinneren. 'Ik niet, maar een meisje heeft haar trots.' Om drie uur 's nachts hadden ze niet alleen toegegeven dat ze niet vroeg waren gebeld, ze hadden ook plannen gemaakt voor het avondeten voor de volgende avond. "Ik weet niet of het echt liefde op het eerste gezicht was, maar het kwam aardig in de buurt", zei Nancy.
Krediet: Ron Galella, Ltd.
GERELATEERD: Zie de Obama's een eerbetoon brengen aan Ray Charles
Reagan was echter voorzichtiger. Nog steeds pijnlijk van zijn scheiding, zei hij dat hij niet klaar was voor een exclusieve relatie. In de komende twee jaar gingen beiden met anderen uit naarmate hun romance vorderde. Toen, in het voorjaar van 1952, waagde Reagan de sprong. "Op een avond tijdens het eten zei ik: 'Laten we gaan trouwen'", herinnert hij zich in zijn autobiografie An American Life. "Ze verdiende een romantischer voorstel dan dat, maar - zegen haar - ze legde haar hand op de mijne, keek me in de ogen en zei: 'Laten we.' "
Om media-aandacht te vermijden, trouwden de twee in het geheim op 4 maart 1952 in de Little Brown Church net buiten L.A., met acteur William Holden en zijn vrouw, Ardis, als hun enige getuigen. Zeven maanden later beviel Nancy van dochter Patti (Ron Jr. zou in 1958 arriveren). "Mijn ouders hebben ongeveer net zo'n hechte relatie als ik ooit iemand heb zien hebben", zei Patti Davis ooit. "Ze vullen elkaar echt een beetje aan."
Ze werden het ultieme politieke koppel en trokken in 1980 Washington binnen met een kliek van glamoureuze vrienden, mooie kleding en de drive om ervoor te zorgen dat een Witte Huis het populairste ticket in de stad uitnodigt. "Ronald en Nancy zagen er altijd zo goddelijk uit samen", zei genootschap Betsy Bloomingdale. "Het was een ander tijdperk, en zij vertegenwoordigden het."
GERELATEERD: Zie president Obama een Valentijnsdaggedicht reciteren aan de First Lady
Verontrustende tekens
Toen hij in 1989 zijn ambt verliet, vertrokken Reagan en Nancy naar het westen, naar hun geliefde Californië, om daar een glorieus pensioen na te leven. Maar al snel waren er tekenen, aanvankelijk rustig, dat niet alles goed was. "Reagan leek er een beetje uit", merkte David Hume Kennerly, de voormalige Witte Huis-fotograaf van Gerald Ford, op. Ronalds dood in juni 2005, voorafgegaan door zijn tien jaar durende strijd met de ziekte van Alzheimer, zorgde ervoor dat Nancy emotioneel uitgeput en fysiek zwak was. Toch waren de herinneringen aan haar 52-jarige huwelijk met Ronald Reagan nooit ver weg.
Hoewel haar openbare optredens zeldzaam werden, bracht ze een groot deel van haar tijd door met het maken van frequente reizen naar de Reagan Library, zowel om het graf van Ronald te bezoeken als om de activiteiten van de bibliotheek uit te breiden en invloed hebben. Tot verbazing van velen werd Nancy Reagan in de tachtig ook een politieke activist – en een fervente voorstander van embryo-stamcelonderzoek, waarvan ze dacht dat het de Alzheimer van Ronald Reagan had kunnen helpen voorwaarde.
In 2009 bracht ze een verklaring uit waarin ze President Barack Obama kort nadat hij de limieten op het onderzoek had teruggedraaid die waren opgelegd door de George W. regering-Bush. "Nancy Reagan heeft de naam Reagan gebruikt om de oorzaak van embryo-stamcelonderzoek te promoten", zei Nigel Cameron, voorzitter van het Institute on Biotechnology and the Human Future, destijds. "Iedereen weet dat president Reagan dat nooit zou hebben gesteund."
GERELATEERD: Bekijk de beste foto's van het Witte Huis van 2015
In haar verklaring besloot Reagan door te zeggen: "Talloze mensen, die aan veel verschillende ziekten lijden, hebben baat bij de antwoorden die stamcelonderzoek kan bieden. We zijn het aan onszelf en aan onze kinderen verplicht om alles te doen wat in onze macht ligt om genezing voor deze ziekten te vinden - en weldra. Zoals ik al eerder zei, de tijd is kort en het leven is kostbaar."
Een passend grafschrift voor een verrassende en opmerkelijke vrouw.