Valentino's nieuwste samenwerking is een mode-bromance voor alle leeftijden

In een tijd waarin kruisbestuiving het nieuwste modewoord van disruptie is, zijn samenwerkingen dertien in een dozijn, maar de mash-up die plaatsvindt tussen Valentino's Pierpaolo Piccioli en Undercover's Jun Takahashi wees een mode bromance door de eeuwen heen.

Wat begon als louter een flirt, toen Takahashi een van de artiesten was die afgelopen november items maakte voor Valentino's prachtige pre-fallshow in Tokio, is uitgegroeid tot iets betekenisvoller, aangezien Piccioli een aanzienlijk aantal prenten van Takahashi in zowel zijn herfstcollecties voor mannen als vrouwen had, en Takahashi enkele ervan in zijn eigen mannenshow liet zien als goed. Hoewel het niet ongebruikelijk is voor een insider streetwear-label als Undercover om zich op een eigentijdse manier te verhouden tot een couturehuis als Valentino, de diepte van hun partnerschap leek een uitnodigende gelegenheid om te ontdekken hoe een dialoog tussen twee creatieve koks zou kunnen klinken Leuk vinden.

"Lange stilte, oogcontact, verlegen glimlach, dan tekenen", zegt Piccioli op zijn typisch bloemrijke Italiaanse manier. 'Het geluid komt uit het potlood, denk ik. We praten niet zo hard.”

Takahashi, raadselachtiger in de Japanse gewoonte, beschrijft het gesprek als "op zoek naar het gemeenschappelijke". schoonheid in elkaars werk.”

Hun verhaal begon met Valentino's show in Tokio, die samenviel met de heropening van het vlaggenschip Ginza. Naast Takahashi had Piccioli andere Japanse kunstenaars uitgenodigd, waaronder Izumi Miyazaki, die een grillig zelfportret maakt fotografie, en Ichiyu Terai, wiens cipressenhouten Noh-maskers zijn beschilderd met traditionele witwastechnieken - om ontwerpen bij te dragen voor de winkel. Ook vroeg hij streetwear-labels Undercover en Doublet om producten te maken. Takahashi, die naast zijn avant-garde Undercover verantwoordelijk is voor een populaire hardloopcollectie voor Nike collecties, aangeboden chique leren zakjes versierd met illustraties die wijzen op gewijzigde middeleeuwen en renaissance meesterwerken. Piccioli beschrijft hem als "een echte punk - ik hou hiervan!"

"Ik wilde een cultureel fenomeen vertellen dat betrekking heeft op onze perceptie van schoonheid en de manier waarop mensen tegenwoordig niet zo beperkt zijn door codes, stijlen en talen", zegt Piccioli. “Streetwear en couture kunnen prima samenleven.”

Takahashi zegt dat de aantrekkingskracht van samenwerking is om samen te werken met iemand die iets doet wat hij niet doet. Hij had Piccioli bewonderd en "hoe hij schoonheid nastreeft door middel van kleding", maar had hem niet ontmoet voorafgaand aan het evenement in Tokio. "Het was in zekere zin een onzichtbaar gesprek", zegt Takahashi. "Hij gaf me een onderwerp en ik antwoordde met ontwerpen." Toen Piccioli hem vroeg om aan de herfstshows te werken, begon het duo direct met elkaar te praten. "Pierpaolo gaf me wat poëzie en ik maakte de graphics op basis hiervan", zegt Takahashi. "Ik mailde hem toen ik klaar was om te controleren of de richting klopte en vroeg om zijn mening." Piccioli gaf Takahashi carte blanche.

En de resultaten waren opmerkelijk. Voor de mannenshow combineerde Takahashi afbeeldingen van UFO's en Edgar Allan Poe, die over de voorkant van Piccioli's op maat gemaakte bovenkleding, breisels en een hoodie werden gespoten. Voor de damescollectie, die deels is geïnspireerd op de streetart-beweging die anoniem poëzie als graffiti in stedelijke ruimtes, gebruikte Takahashi een afbeelding van een klassiek beeldhouwwerk van een paar dat rozen omhelsde en toevoegde, en, nogal onheilspellend, kettingen. "Rozen zijn mooi, maar ze hebben ook doornen", zegt Takahashi. "Ik voel me altijd aangetrokken tot dit soort dualiteit, en dit is in ieder geval waarom ik voor hen heb gekozen."

Een element dat Piccioli's visie voor Valentino definieert, is de inclusiviteit, die niet alleen blijkt uit zijn verlangen om andere perspectieven op zijn catwalks, maar ook door zijn diverse castings voor modellen, met name tijdens een baanbrekende lente-coutureshow in januari met een prominente zwarte Dames. Een ander voorbeeld is zijn toewijding aan romantiek, een eigenschap die hij ontdekte te delen met Takahashi, wiens denkbeeldige werelden een constante bron van fascinatie zijn.

“Wat mij het meest interesseert aan het samenwerken met een ontwerper als Jun is niet het technische creatieve proces op zich, maar de menselijke uitwisseling en, in ons geval, de culturele dialoog,” Piccioli zegt. “Zo leer en leer je continu.”

Nou, het is eerlijk om te zeggen dat ze een gemeenschappelijke schoonheid hebben gevonden, samen met een harmonie tussen high-end mode en de straat. Nog iets, heren?

"Anders dan dat," zegt Takahashi, "zijn we gewoon gewone vaders en mensen die op zoek zijn naar vrijheid."

Voor meer van dit soort verhalen, pak het juli-nummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 14 juni.