"Het was de laatste goede tijd": beroemdheidsfotograaf Randall Slavin deelt openhartige foto's van Hollywood-hangouts uit de jaren 90

Door meer dan twintig jaar fotograferen van de populairste sterren van Tinseltown, is de 49-jarige inwoner van Los Angeles constant op de juiste plaats op het juiste moment geweest - met de juiste mensen.

Er was een keer dat hij een willekeurige oproep kreeg om verlovingsportretten te maken voor een vrouw die de redacteur bleek te zijn van de New York Times' 'Fashion of the Times', en belde een week later terug over een andere baan: het fotograferen van een zwierige jurk die een beginnende tienerontwerper net had gemaakt. "Ze zei: 'Iedereen heeft het over deze jurk en hij komt volgende week naar L.A. Zijn naam is Zac Posen. Kun jij erop schieten?'" vertelt Slavin In stijl. 'Dat was de eerste pers die Zac ooit kreeg.'

Toen was er de tijd, terwijl ze acteren, dat een vriend voorstelde om naar een casting-oproep en video-opname te gaan voor een 'hot new band'. Het bleek de iconische video te zijn voor "Mr. Jones" van Counting Crows, wiens frontman, Adam Duritz, een van zijn beste vrienden zou worden. Een tekst in "Mr. Jones" inspireerde zelfs de naam van Slavins nieuwe fotoboek, We willen allemaal iets moois.

Maar het krachtigste ongeplande optreden kwam toen Charlize Theron (een van de vele acteurs met wie hij bevriend was geraakt terwijl hij zijn eigen filmsterdromen najaagde, en hij verscheen in films als Legenden van de herfst en Grootse angst) nodigde Slavin uit om haar en een groep vrienden naar Zuid-Afrika te vergezellen en het bezoek voor een jaar vast te leggen In stijl functie. Zijn eerste betaalde redactionele opdracht, de reis, heeft een krachtig stempel gedrukt op Slavin, die tot dan toe vooral zijn fotografiedrukte had gebruikt om de rekeningen te betalen totdat zijn acteerwerk kon.

Sindsdien heeft Slavin iedereen van Jennifer Aniston, Eva Longoria, Sharon Stone en Ryan Gosling tot Nick Jonas en Lucy Hale, van wie veel ongeziene beelden in We willen allemaal iets moois, een verzameling snapshots en portretten in opdracht van de afgelopen twee decennia. Het is het hoogtepunt van een decennialange fotografiereis die begon met het maken van foto's van de band van zijn vriend toen hij 20 was, voordat hij een optreden kreeg met headshots in een kleine Hollywood-studio. Hij vertrok uiteindelijk alleen en maakte uiteindelijk headshots voor onder meer Hilary Swank. Hoewel het werk snel escaleerde, kreeg Slavin pas rond zijn 30e een bezoek aan een Peter Beard-tentoonstelling dat hij een openbaring kreeg.

"Ik zag iemands leven in foto's en het was zo krachtig", zegt hij. "Ik ging naar huis, ontsloeg mijn waarnemend agent en zei: 'Ik wil fotograaf worden. Dit is wat ik wil doen.'"

Binnen twee weken kwam het Zuid-Afrikaanse avontuur van Theron uit 2001, en zoals hij het zich herinnert, vroeg de actrice: In stijl om Slavin specifiek in te huren voor de shoot, zodat ze geen vreemde mee naar huis hoeft te nemen voor de klus.

"Dat was als een bevestiging van het universum dat ik op de goede weg was - toen ik betaald werd om naar Afrika te gaan, Nelson Mandela te ontmoeten, op safari te gaan en foto's te maken van mijn beste vriend," zei hij herinnert zich.

In de tussentijd had Slavin al een inmiddels iconische verzameling beroemdhedenfoto's verzameld, uit zijn tijd dat hij met een Olympus Stylus door de populairste clubs en feesten in Hollywood rende. Hij bezocht hotspots zoals Grand Ville, Viper Room, Opium Den en de Hollywood Roosevelt met zijn vrienden, van wie velen op het punt stonden om groots uit te pakken, hij was vaak de enige met een camera.

"Hollywood in de jaren negentig was de laatste goede tijd", blikt hij terug. "Je ging naar buiten en er zouden dingen gebeuren, en niemand zou ervan weten, wat een ongelooflijk gevoel van plezier en feeststemming bevorderde. Het was een ander tijdperk, omdat mensen konden loslaten en niemand wilde foto's maken … behalve ik een beetje! Nu heeft iedereen een high-definition camera op zak. Iedereen is paparazzi." Hij herhaalt zijn beste-van-time-sentiment en voegt eraan toe: "Het was de laatste goede tijd waarin je volledig kon loslaten, en ik had het geluk dat ik voor het grootste deel een ticket op de eerste rij had."

Om de lancering te vieren van We willen allemaal iets moois op 5 november deelt Slavin een exclusieve sneak peek van enkele van die 'eerste rij'-looks in Hollywood die in zijn boek voorkomen, evenals nooit eerder vertoonde outtakes. Zijn tijdcapsulefoto's, plus herinneringen aan de sterren in hun centrum, hieronder.

"In je twintiger jaren heb je dat huis waar iedereen rondhangt, dus voor een zomer was onze hangplek dit huis gedeeld door Samantha Mathis, een actrice die een oude vriend van Adam is, en Tracy Falco die toen een agent was," Slavin vertelt. ‘Ze waren misschien de enige vrienden van ons die een fatsoenlijk huis hadden! Jen en Adam waren vrienden geworden en ze hingen daar rond. Vrienden was net ontploft en was enorm, en Adam zat in de grootste band van het land en zijn plaat was aan het exploderen, dus ze waren het grootste powerkoppel. Het huis stond op Hillside, en Adam vereeuwigde het in het lied 'A Long December' als hij 'Drove up to Hillside Manor ergens na 2 uur' zingt. Hij verwees naar dat huis op Hillside, waar we allemaal tot in de kleine uurtjes op het achterterras zouden zitten, pratend over hoe iedereen de wereld gaat veranderen en geweldige dingen gaat maken kunst. Jennifer was precies zoals ze altijd is geweest - lief, benaderbaar en nam alles voor haar rekening. Als ik haar nu tegenkom, is ze nog steeds heel lief."

"We gingen allemaal naar het *NSYNC-concert in The Forum in LA", herinnert Slavin zich. "Ik had in mijn hele leven nog nooit zoiets luids gehoord als The Forum vol met 13-jarige meisjes. Het was op het hoogtepunt van hun Geen verplichtingen, 'Bye Bye Bye' tijdperk en het was te gek. We waren allemaal vrienden met die jongens, en Fergie en Justin waren oude vrienden. Fergie was net zangeres geworden van een band genaamd Wild Orchard en dit is een foto backstage, met James [Van der Beek] proberen laagdrempelig te zijn."

"Nee, dat is het niet", vult Van Der Beek aan. "Het is een foto van Fergie met een assistent op de achtergrond. Op dat moment verzette ik me nog steeds tegen het feit dat ik geen relatief anonieme theateracteur was, wat ik dacht dat ik zou worden. Ik wist niet wat ik moest doen met de energie en aandacht die met roem gepaard gingen, dus verstopte ik me in het volle zicht. Mijn vrienden beschuldigden me er toen van dat ik de cellen in mijn lichaam veranderde om onzichtbaar te worden. De baard, de bril, de pet, de houding, de neerwaartse blik - alles zegt: 'Let niet op de verwarde jongen in het te wijde jasje.' Ik liet deze foto net aan mijn vrouw zien, die me jaren nadat deze foto was genomen ontmoette, en ze geloofde niet dat ik het was."

"Er was daar in de jaren '90 een lang stuk dat een beetje wazig is", geeft Matchbox Twenty-frontman Rob. toe Thomas, kijkend naar de foto, die werd genomen in het Formosa Café rond de tijd dat zijn band begon... opblazen. "Ik herinner me deze keer en deze hangt liefdevol, maar niet met volledige duidelijkheid. Het begon rond deze tijd echt van de grond te komen voor mijn band, en rondhangen met Adam was echt een groot probleem voor mij. Ik keek echt naar hem op als songwriter. Nog steeds. We zijn goede vrienden geworden, maar op dat moment speelde ik het cool en fanboyte ik tegelijkertijd. Deze foto's zijn zo speciaal omdat we leefden in de momenten waarin we ons bevonden. We plaatsten het niet op onze socials en niemand maakte foto's om op die van hen te plaatsen. Dat is een van de redenen waarom Randalls foto's van deze tijd zo kostbaar zijn."

Duritz voegt eraan toe: "Het was een zeer vruchtbare, creatieve, wilde tijd. We werkten allemaal koortsachtig om iets van ons leven te maken en gingen toen elke avond uit en verloren ons verstand. Gekke, geweldige tijd om een ​​jonge idioot te zijn in Hollywood. Als ik nu door al deze foto's kijk, is het een ongelooflijk document van een waanzinnige en opwindende tijd die Randall heeft vastgelegd. Ze zijn allemaal zo natuurlijk en onbestudeerd. Je hebt het gevoel dat je erbij bent, want het gebeurt allemaal. Hij ving echt een moment in de tijd: Hollywood gevangen in barnsteen."

"Dit was Matthew met zijn ex-vriendin, René, genomen in een naamloze, vergeetbare club die waarschijnlijk is ontstaan ​​en vervolgens is verdwenen", zegt Slavin. "Het was een geweldige tijd voor Matthew. Hij zat nog op Friends en was erg blij. Ik herinner me eigenlijk dat ik eerder met Matthew in het Formosa Café was, dat onze ontmoetingsplaats was, en hij zei: 'Hé, mijn piloot is net opgehaald!' We hadden zoiets van: 'Gefeliciteerd! Hoe heet het?' Hij zei zoiets als: 'Het heet' Vrienden zoals deze. We gaan daarna in première Seinfeld.' We hadden zoiets van, 'Oh, dat is echt goed!'"

"Een vriendin van mij, Mary Weiland, die destijds getrouwd was met Scott Weiland, deed een jaren tachtig" 30ste verjaardagsfeestje met als thema het schoolfeest, omdat ze van school ging en nooit een eindfeest had", aldus Slavin. zegt. "Voordat hij een succesvolle acteur was, Jeremy gebruikt om haar en make-up te doen. Ik denk dat hij een van die mensen in het winkelcentrum was die vrouwen opmaakte, dus voor het feest, dat was... in de Sportsmen's Lodge, we ontmoetten elkaar allemaal bij een vriend thuis en hij deed al het haar van meisjes uit de jaren tachtig en verzinnen. Hij droeg een belachelijke limoengroene smoking, had pluizig haar en had net zijn drankje over zijn schoot gemorst, daarom lacht hij op deze foto."

"Wie houdt er niet van Orlando?" zegt Slavin. "Dit waren ik en Orlando die backgammon speelden in de achtertuin van het huis van een vriend in Malibu. Ik ben altijd opgegroeid met de gedachte dat backgammon een spel voor een etentje voor volwassenen was. Ik voelde me altijd heel volwassen om het te spelen! Ik zie Orlando nog steeds af en toe. We zullen elkaar tegenkomen en, net als iedereen, zeggen: 'We moeten samenkomen', dan doen we het niet."

"Dit was van mijn verjaardagsfeestje in Chateau Marmont in 2004", zegt Slavin. "Desperate Housewives was net begonnen en wat ik leuk vind aan deze foto is dat ze niet de Eva weten we nu, die erg in elkaar zit - een erg pittige Texaan! Ze is een behoorlijke kracht geworden en het zou me verbazen als ze op een gegeven moment geen burgemeester van San Antonio is en de politiek ingaat. Let op mijn woorden."

"Oh knappe Channing!' zegt Slavin. "Dit zijn Channing en mijn hond, Dickie, in een steegje achter een fotostudio, waar we een shoot aan het doen waren. Het was rond de tijd dat hij de film maakte, Een gids om uw heiligen te herkennen, dat was een van de eerste dingen die hem aandacht trok."

"We waren bezig met een fotoshoot op de set en dit was een spontane foto tussen de shoots door. We hadden een geweldige tijd en konden het goed met elkaar vinden, dus uiteindelijk nam ik foto's van haar en haar zoon en ze gaf me een cadeau met een mooie kleine Gucci-sleutelhanger die ik nog steeds heb," zegt Slavin, terwijl hij het aandenken uit zijn hand haalt zak. "Ze stuurde het naar mij om je te bedanken voor het maken van foto's van haar en haar zoon, en ik gebruik het tot op de dag van vandaag."

"Deze oude kiekjes maken me blij", zegt Fillion. "Ik ben blij dat we Randall om veel redenen hadden — zijn gave om te fotograferen is er maar één. Bonnie en ik hebben nog steeds contact, maar toch zou niemand haar kunnen vergeten. Ze is geweldig."

"Ik weet niet waar we zijn, maar ik herinner me die bril, die trui en dat kapsel - waardoor het midden eind 1997 is", zegt Fillion over de foto, die werd genomen terwijl hij de hoofdrol speelde op Een leven om te leven en beginnen terug te komen op Twee jongens, een meisje en een pizzeria, en voordat Somerville uitbrak met rollen op Vrienden en De O.C. "De jongen op deze foto had de wereld bij de staart. Al zijn dromen waren op dat moment uitgekomen. Eerlijk gezegd. Ik moest nieuwe dromen krijgen."

We All Want Something Beautiful is beschikbaar voor pre-order op Amazone, en wordt uitgebracht op 5 november 2019.