De grootste modemomenten van zondag waren niet bij de Oscars

Zondag was een grote dag voor mode, en dan heb ik het niet over de Oscars. Als je jezelf los kunt wrikken van de rode loper even waren er enkele grote shows in Parijs die ook uw aandacht verdienen. Givenchy, Balenciaga, en Valentino leverde een drietal geweldige collecties die eindelijk wat sap brachten in wat een redelijk energiearm seizoen was geweest, en Thom Browne heb het laatst gelachen.

Clare Waight Keller begon de dag met Givenchy en toonde haar tweede ready-to-wear collectie voor het huis, die werd verlevendigd door het stroomlijnen van de herenkleding, het tempo van de modellen opvoeren en een schok van verrassing toevoegen met een breed scala aan nepbont dat zag er zo echt uit dat sommige mensen, toen ze hoorden dat de ontwerpen alleen schapenvacht bevatten, teleurgesteld waren dat ze niet de kans hadden om het te zijn beledigd. Wat echter echt indrukwekkend is, is hoe snel Waight Keller Givenchy haar eigen heeft gemaakt, gezien het kenmerkende imago dat haar voorganger, Riccardo Tisci, daar in meer dan een decennium had gecreëerd. Haar eerste couturecollectie in januari was een groot succes, en ik vermoed dat je er vanavond iets van zult zien in Los Angeles, als je dat nog niet hebt gedaan. Givenchy lijkt niet langer dreigend of stenig, maar meer evenwichtig en elegant.

En nee, ik bedoel niet zwak. Niemand had kunnen denken dat wanneer Cate Blanchett, die een van Waight Keller's eerste ontwerpen voor de lente droeg tijdens de InStyle Awards afgelopen oktober, zei: "Alleen omdat vrouwen zich sexy kleden, wil nog niet zeggen dat we je willen neuken."

GERELATEERD: Bekijk de hele toespraak van Cate Blanchett

Voor haar herfstcollectie begon ze ergens een beetje donker, met een "Night Noir" -thema dat duidelijker naar voren kwam in de spookachtige verlichting en soundtrack dan in de kleding. Naast die speelbont - grote, instap-makende stukken die eruitzagen alsof ze niet goed waren - waren er prachtig op maat gemaakte jassen en een kameelkleurige trenchcape-hybride die er minder lastig uitzag dan het klinkt. De opvallende stukken waren jurken van metaalachtig geplooid materiaal dat in lagen om het lichaam was gewikkeld en losjes gewikkeld flikkerend naar een louche Berlijn-clubthema, maar niet zozeer dat je je deze kleding niet zou kunnen voorstellen ergens minder te wonen pervers.

De show van Balenciaga vond plaats aan de rand van Parijs in een enorme theaterstudio met een piramidaal decor ontworpen als een snowboardpark, bedekt met graffiti. Toen de show begon, klonk de kloppende bas van de soundtrack, uitgezonden op buitengewone professionele luidsprekers die ronddraaiden en wervelde van het plafond, was zo intens dat de tribunes rammelden en je ingewanden voelden alsof ze werden samengedrukt. De creatief directeur Demna Gvasalia is ambitieuzer geworden in het creëren van een visie voor Balenciaga die de. overstijgt goedkope kneepjes van de streetwear-cultuur, en deze show, waarin mannen en vrouwen op één catwalk werden gecombineerd, zag er verrassend uit verfijnd.

VIDEO: Bekijk de hoogtepunten van Dior's nieuwste show

Terwijl zijn handtekeningen aanwezig bleven in de tactiele bodysuits, verzadigde kleuren en meerlagige kledingstukken in buitenmaatse proporties, er waren meer op maat gemaakte stukken die er volledig uitzagen als een groot ontwerp ideeën. Er was namelijk een jasvorm met voorgevormde zandloperheupen, zeker verwijzend naar historische kleding, maar op een meer futuristische manier omdat er geen naden in hun constructie leken te zitten. Een tweede, meer casual verhaal werd verteld in bovenkleding bestaande uit jas op jas op jas, zodat modellen monsters werden, alsof ze de hele inhoud van een kledingkast droegen. De ideeën suggereerden dat de ontwerper zich zorgen had gemaakt over overconsumptie, de concurrerende behoeften aan werkkleding en vrijetijdskleding, en de neiging van de mode om silhouetten een seizoen of twee te fetisjen voordat ze worden gegoten opzij. Er werd ook gedacht aan de behoefte aan meer beschermende kleding in geval van extreem weer en klimaatverandering.

Tegelijkertijd kondigde Balenciaga een nieuw partnerschap aan met het Wereldvoedselprogramma, waarmee het zich aansluit bij zijn campagne ter bestrijding van honger in de wereld. Gvasalia verwerkte het logo en het motto van de organisatie (“Saving Lives, Changing Lives”) op bovenkleding en breisels, waarvan de opbrengst ten goede komt aan het goede doel. Mensen aanmoedigen om zeer dure kleding voor zichzelf te kopen om de kansarmen te helpen binnen te komen een twijfelachtig ethisch terrein, maar ik bewonder de bereidheid van Gvasalia om in de eerste plaats zo'n blik wormen te openen plaats. En ik zal dit zeggen, noch de ontwerpen, noch hun bedoelingen lezen als cynisch.

Valentino's Pierpaolo Piccioli, na zijn extravagante couturecollecties en gerevitaliseerde confectiekleding, koos voor een eenvoudiger, meestal monochromatisch motief voor de herfst, bijna een gehemeltereiniger van dat alles rijkdom. Wel, zijn jurken waren nog steeds machtig smaakvol, mooi, zij het iets minder ingewikkeld. De dunne, dunne modellen waren gehuld in lange mantels, sommige met capuchons, in zoete pastelkleurige wervelingen van stof met uitgesproken schulpen langs de randen, of meer sobere zwarte cijfers afgezet met wit leidingen. Rood, roze, wit, groen, geelbruin en blauw - de kleuren waren zo effen alsof ze allemaal met een enkel krijtje waren weergegeven. En voor romantiek waren er bloemen, weergegeven als grote applicaties die een beetje meer dimensie gaven aan de uiteindelijke looks.

Thom Browne sloot de avond af met een tour de force-collectie die er verrassend ontspannen uitzag, met zijn normaal gespannen grijze wollen pakken en jurken volledig ongedaan gemaakt. Madonna en Carly Simon zorgden voor de tracks, het soort muziek waarmee je zou kunnen meezingen als je je aankleedt en denkt dat niemand kijkt. Sommige looks onthulden niet alleen het vrouwelijke lichaam eronder, maar ook een beetje lingerie, of zelfs stoffen trossen en mallen ontworpen om de ondeugende delen te benadrukken. Misschien was mijn favoriete blik de laatste die ik zag, terwijl de modellen door de kamer draaiden en me een visioen achterlieten van een jonge vrouw in een grijs pak met de stof geëtst in rijen kleine parels. Het jasje was prachtig op maat gemaakt, maar werd gedragen over een bodysuit dat was gemaakt van voorgevormde borsten en een bolvormig achterwerk, terwijl de broek naar beneden was getrokken, als die van een rapper zonder riem, in een plas stof onder de knieën. Dit droeg ze terwijl ze op haar plaats voguede.