Tijd voor bekentenis: ik heb een steeds groeiende fascinatie voor de elitegroep van mensen die zichzelf 'Living Dolls' noemen. Combineer de uitgebreide Barbie verzameling die ik had toen ik opgroeide met hoe intrigerend ik voor en na foto's van plastische chirurgie vind, en je zult me rond middernacht achter mijn computer vinden, elke menselijke Barbie of Ken's Instagram stalken (er zijn er trouwens nogal wat, en om de een of andere reden waren er een heleboel in Rusland) totdat ik de 136 bereik weekteken.
Persoonlijk gesproken, ik ben altijd een van die mensen geweest die nooit helemaal tevreden was met de manier waarop ik eruitzag - mijn neus is enorm, ik heb een nog meer massief voorhoofd, en natuurlijk waren er momenten dat ik me zelfverzekerd voelde, maar voor het grootste deel liep ik de grens tussen alles zijn "wat dan ook, ik ben een slechte teef" en haten mezelf. Er is geen tussenweg. Dat gezegd hebbende, plastische chirurgie was een heel curieus domein voor mij. Ik heb niets laten doen vanwege financiën en angst dat ik mijn oude neus beter zou willen hebben (eerlijk, is er iemand
Rodrigo Alves, die kan worden gecrediteerd als een menselijke Ken, was onlangs in het nieuws toen hij zich aanmeldde voor de Guinness Book of World Records in de hoop onderscheidingen te ontvangen voor de meest cosmetische ingrepen ter wereld. Ik nam contact met hem op, en hij reageerde vrij snel, en was daar supervriendelijk in, sprak me in één e-mail aan als "Mooi" en ondertekende elke e-mail correspondentie als "Roddy." Ik vond het een beetje leuk dat we een bijnaam hadden voor ons eerste gesprek, en we spraken een tijd af om te praten de telefoon. 'Hallo schat,' snorde hij tegen de ontvanger, met een cadans die zo koninklijk was dat die van de koningin zelf uitdaagde. Hij was zo aangenaam als ik had verwacht dat hij zou zijn, zonder enig voorbehoud, aangezien we in elk onderwerp doken, van complicaties na een procedure tot wimperverbeterende serums, waarvan ik hem vertelde dat ik er een grote fan van was - zolang je eraan dacht om het serum elke avond aan te brengen, zouden je wimpers de afbetalen. "Je moet zo mooi zijn," antwoordde hij op de meest oprechte toon, wat ik eerlijk gezegd niet ben en het hangt af van de dag/mijn stemming, maar ik was erg blij om het compliment in ontvangst te nemen. Ik waardeerde hoe openhartig hij was toen hij in detail ging op elk van zijn 51 procedures, en hoewel het punt van dit stuk niet is om plastische chirurgie in het minst te verheerlijken, was ik het zeker eens met één ding - als mensen gewoon openlijk zouden praten over de dingen die schijnbaar als taboe zijn gecategoriseerd, en dit geldt voor onderwerpen buiten de esthetische wereld, zou misschien een deel van het stigma verloren gaan in de Verwerken.
Onze volledige Q&A staat hieronder. Lees verder om de details te krijgen over hoe zijn Human Ken-persona tot stand kwam, hoe Alves opgroeide en de procedure die hij als volgende zal ondergaan, exclusief onthuld aan In stijl.
GERELATEERD: 11 Beroemdheden Met Hun Eigen Pop Doppelgänger
MM: Ik ben geïnteresseerd in je verhaal. Hoe is de bijnaam Human Ken ontstaan?
RA: Mijn verhaal is eigenlijk best krachtig, want er komt veel bij kijken. Als je die mensen vergelijkt die eruit willen zien als poppen en in die realiteit willen leven, willen ze er eigenlijk uitzien als poppen, en ze kleden zich op een bepaalde manier, doen hun best verzinnen op een bepaalde manier, en ze gedragen zich als een pop. Het is niet mijn smaak. Ik wil er gewoon mooi uitzien en de beste zijn die ik kan zijn - mentaal, spiritueel en intellectueel - ik wil er gewoon zo uitzien, en als gevolg daarvan heb ik de bijnaam de Human Ken-pop gekregen. Ik heb deze bijnaam nu al vier jaar, en toen ik er eenmaal bekendheid mee verwierf, kwamen er een paar andere mensen achter me aan, die beweerden ook een Ken-pop te zijn. Het was nooit mijn bedoeling om dit voorbeeld te geven, het voorbeeld dat ik altijd al wilde was dat plastische chirurgie kan veranderen je leven alsof het mijn leven heeft veranderd, maar ter wille van het amusement, ga ik akkoord met het Human Ken-idee - ik heb plezier met het.
Kun je me iets vertellen over je jeugd? Hoe was het om op te groeien?
Ik ben geboren in Brazilië en mijn vader is Brits, en ik was dik, lelijk, misvormd, en ik paste niet in de Braziliaanse standaard van schoonheid. Ik werd er erg voor gepest en niemand deed toen iets om me te helpen of te steunen. Veel andere kinderen worden op school gepest en mijn ouders waren niet erg waakzaam om het te stoppen. Ik heb net gebeden, echt waar. Ik bad gewoon dat er een betere dag zou komen, en het was erg slecht, maar al mijn wensen kwamen uiteindelijk uit. Ik wist toen dat plastische chirurgie beschikbaar was, maar ik was te jong om mezelf er doorheen te worstelen. Dat gezegd hebbende, had ik op 17-jarige leeftijd mijn eerste operatie om mijn "mannenborsten" te verwijderen - ik had iets dat gynaecomastie wordt genoemd, een hormoondisfunctie die ervoor zorgt dat mannelijk borstweefsel zich ontwikkelt. Ik verhuisde toen op 19-jarige leeftijd naar Londen om naar de universiteit te gaan en een graad in public relations en communicatie te halen, en ik ging naar een zeer trendy universiteit. Iedereen was cool en trendy, en was erg opgewonden. Zo was ik niet, ik was nog steeds die dikke jongen met die brede neus. Gelukkig had ik een erfenis, veel geld van mijn grootouders en mijn belangrijkste inkomen komt uit onroerend goed. Op 19-jarige leeftijd begon ik mezelf opnieuw uit te vinden.
Ik heb tot nu toe 51 operaties gehad - ik moest mezelf aan het eind van de dag tellen, omdat de... Guinness Boek heeft overal een onderzoek naar nodig. Volgens al mijn artsen weet ik dat ik 51 operaties heb gehad, maar met esthetische procedures zouden het er 103 zijn. Ik zou zeggen dat het gewoon constant onderhoud werd. Het is als een auto die een paar reparaties moet ondergaan. Ik accepteer het natuurlijke verouderingsproces niet. Ik ben 33 – wordt in juli 34 – en als je me vraagt waarom, zeg ik dat mijn leven te laat is begonnen. Ik heb geen jeugd gehad, dus ik begon plezier te maken toen ik er beter uitzag en verwelkomd werd door mijn collega's op de universiteit. Ik was de coole, populaire man die ik wilde zijn, en ik kon mezelf uitdrukken via mode. Dankzij plastische chirurgie ben ik de man geworden die ik nu ben. Ik moet je uit de grond van mijn hart zeggen, ik ben zo blij. Echt, dat ben ik. Ik ben populair, ik ben de man die ik altijd al wilde zijn.
Ik heb nooit naar een beroemdheid opgekeken voor mijn inspiratie. Ik lijk niet echt op de Ken-pop. Ik zie er wel uit als een pop, maar mijn eigen versie van een pop omdat ik heel kunstmatige trekken heb. Mensen kijken naar me en staren en ze raken gebiologeerd, zowel op een goede als op een slechte manier, maar dat doen ze. Dat vind ik leuk. Ik hou ervan om op te vallen, uniek te zijn en een individu te zijn. Ik geloof altijd dat mijn ziel nooit overeenkwam met mijn lichaam. Ik ben zo'n beetje in het verkeerde lichaam geboren. We keken allemaal naar Disney-films toen we opgroeiden en voelden ons erg geïnspireerd door de fantasie en de schoonheid die werd geportretteerd. Ik ga nog steeds graag naar Disneyland en ik heb het gevoel dat het mijn territorium is wanneer ik ga. Ik wil eruit zien als een Disney-prins. Ik wilde eruitzien als een prins met blauwe ogen, een grote glimlach en een volle bos haar.
VIDEO: Bekijk Moschino Ken & Barbie-poppen
Heb je nog steeds een van de functies die je eerder had?
Ik denk het niet, nee. Zelfs mijn foto's op mijn ID's, ik moet ze veranderen omdat ik er niet meer zo uitzie. Soms heb ik problemen op de luchthaven, vooral als ik naar Amerika kom omdat de foto op mijn Amerikaanse visum niet overeenkomt met mijn paspoort. Maar mijn hele gezicht is veranderd. Ik heb elke centimeter van mijn lichaam veranderd en het kostte me veel moed en moed. Dat is waarvoor ik erkend wil worden - voor mijn kracht, wilskracht en moed. Ik druk mezelf uit via mode. Ik draag mooie outfits en herhaal zelden dezelfde. Ik heb een enorme inloopkast en als ik naar mijn kleding kijk, denk ik: wow, ik zie er zo cool uit. Dankzij lipo kan ik dit allemaal dragen en zelfverzekerd zijn, van mezelf houden en ook van anderen houden. Want als ik niet van mezelf hou, hoe kan ik dan ook van anderen houden? Ik vind het leuk om er anders uit te zien, het geeft me het gevoel dat ik een individu ben, en ik hou ook van het statement en de impact die mijn imago op mensen heeft. Persoonlijk is het heel positief. Ik ben hier in L.A. en er zijn overal paparazzi. Alle foto's worden gepubliceerd, dan zijn de reacties op de artikelen erg negatief, maar persoonlijk en face-to-face is iedereen erg gastvrij. Ze willen selfies maken, een knuffel willen, ze vragen mijn advies over plastische chirurgie, haarimplantaten en stamcellen. Jongens en meisjes, en ik praat er graag over. Ik geef graag informatie en help ook graag anderen.
Krediet: Hoffelijkheid
GERELATEERD: Wacht maar tot je deze real-life Rapunzel ziet
Ik denk dat dat iets was waarvan ik dacht dat het interessant was - je bent heel open over behandelingen die je hebt gedaan, en niets is echt verboden voor jou, terwijl veel mensen proberen te ontkennen dat ze iets hebben laten doen.
Absoluut. Als je vraagt wat mijn doel is, is het om mensen te informeren over mijn ervaringen met plastische chirurgie. Ik wil graag het taboe doorbreken van wat plastische chirurgie is. Hier aan de westkust en Miami vieren mensen plastische chirurgie en praten ze er vrijuit over, maar in Engeland, waar ik woon, wordt het afgekeurd en zijn mensen nog steeds een beetje ouderwets. Als mensen vrijer zouden praten, zou er niet zoveel stigma rond zijn. Je moet doen waar je blij van wordt, wat dat ook voor je betekent.
We leven in een samenleving waar schoonheid een prijs is. Sociale netwerken, vooral Instagram en het delen van afbeeldingen, het groeit in de samenleving en er kan een druk zijn om er op een bepaalde manier uit te zien. Ik heb niet de druk om er op een bepaalde manier uit te zien, maar daarom wil ik er anders uitzien. Zelfs sportscholen nemen toe in lidmaatschap omdat mensen lichaamsbewuster worden.
Fitness je?
Nee dat doe ik niet. Ik heb geen tijd en ik vind het niet leuk. Gisteren was ik op Rodeo Drive, en er was een artikel waarin de paparazzi foto's van mij namen. Ik heb ze niet gezien omdat ik de flits niet zag. De foto's zijn best goed, maar ik zag er nogal dik uit, en de journalist belde me om te vragen of ik haar er een paar woorden over wilde zeggen.
Ik ben nu eigenlijk te zwaar en ben behoorlijk wat kilo's aangekomen omdat ik vecht tegen mijn genen. Mijn natuurlijke genen zijn om dik te zijn met veel minder haar dan ik heb, dus als ik geen haarimplantaten had, zou ik nu kaal zijn. Als ik niet de hoeveelheid lipo had die ik heb gehad, zou ik zo groot zijn als een huis. Mijn lichaam heeft natuurlijk nog steeds de vetcellen. De laatste tijd ga ik naar een heel grote show in Engeland, dus ik wil er goed voor zijn, ik wil er op mijn best uitzien. Ik ben aangekomen omdat ik een maand geleden een facelift heb gehad en het duurde twee weken om te herstellen. Ik had mijn CO2-laser en het kostte tijd om te herstellen, en wat doe je? Je zit in een hotelkamer en hebt comfort food. Het is al erg genoeg om pijn te hebben en te genezen, maar nu volg ik een heel streng dieet en ik hoop dat het snel goed komt.
Kortom, ik vecht tegen mijn natuurlijke genen, en als ik 33 of 34 ben, zie ik er niet uit. Ik zie er tijdloos uit, denk ik. Je kunt niet echt zeggen hoe oud ik ben.
Kun je me door je dagelijkse schoonheidsroutine leiden? Hoe lang duurt het voordat je klaar bent als je uitgaat?
Het hangt er van af. Als ik naar een evenement ga, duurt het ongeveer twee uur. Ik doe mijn haar heel mooi, ik breng een toner op mijn haar aan sinds ik net highlights heb gekregen, ik zou mijn hele lichaam scrubben, een beetje zelfbruiner aanbrengen, en dan duurt het duidelijk dat make-up een tijdje duurt. Toch vind ik het leuk. Mijn kamer is heel helder en verlicht met spiegels, en ik vind het leuk om voor mezelf te zorgen en mezelf te verwennen. Vanavond heb ik bijvoorbeeld een diner. Het is mijn laatste nacht hier en ik ga 's ochtends naar Londen, en meestal doe ik er een uur over. Ik heb een routine. Als ik net wakker ben, neem ik 3 collageenpillen per dag, biotine voor mijn haar, en ik neem ook Propecia om het haar te helpen groeien. Het heeft een beetje een bijwerking, ik zal het je niet vertellen, maar je kunt het opzoeken! Ik slik een diureticum voor het vasthouden van water omdat ik vrij snel een opgeblazen gevoel krijg, en dat is alles behalve vitamines. Voordat ik naar bed ga, breng ik oogcrème, gezichtscrème en Minoxide aan op mijn haar om het te laten groeien. Als ik 's ochtends wakker word, breng ik meer Minoxide aan op mijn haar, scrub mijn gezicht en breng een dagcrème aan met een beetje make-up. Soms veel, soms maar een klein beetje. Ik vermaak me echter wel. Ik vind het leuk om te doen. Ik speel mijn muziek en ik vind het heerlijk om mee te zingen en me voor te bereiden.
GERELATEERD: Ken krijgt zijn eerste fashion make-over, dankzij Jeremy Scott
Heb je favoriete producten?
Ik hou van foundation - ik hou van Marc Jacobs en Armani. Het grootste deel van mijn make-up is Armani, het is geweldig voor de mannelijke huid, en de Luminous Silk Foundation is mijn favoriet. Ik hou van Obagi-vochtinbrengende crèmes omdat ze meer medisch zijn, en ik ging deze week naar het kantoor van Dr. Obagi hier in LA om tonnen product in te slaan.
Heeft u ooit complicaties gehad van uw procedures?
Ik heb, eigenlijk. Let wel, met de hoeveelheid die ik heb gehad, heb ik maar twee complicaties gehad. Drie of vier jaar geleden ging ik naar Brazilië en op aanbeveling van een vriend liet ik in een opwelling een gelvuller zoals siliconen in mijn schouders, biceps en triceps injecteren. Ik liep een bacteriële infectie op en lag een maand in het ziekenhuis. Mensen zeggen gewoon naar de sportschool gaan en gewichtheffen, maar dat werkt niet voor mij. In februari vorig jaar had ik mijn 7e neuscorrectie en liep ik een bacteriële infectie op. Mijn neus was perfect, maar ik moest hem opnieuw laten reconstrueren, dus ging ik ervoor naar Berlijn. Mijn neus ziet er nu goed uit, maar ik kan niet goed ademen. In mei krijg ik mijn 9e neuscorrectie en hopelijk is dat de laatste.
Dat moet echt schrikken zijn geweest.
Het was. Ik ben bang om mijn neus weer voor de allereerste keer te laten doen, maar dat moet omdat ik tegenwoordig vrijwel fulltime televisie doe, het is een baan. Ik kan niet zo nasaal zijn, dus ik worstel daar een beetje mee met mijn neus zo verstopt dat het klinkt alsof ik verkouden ben.
Zijn er nog andere procedures die u wilt laten uitvoeren?
Ja, ik heb dit aan niemand verteld, maar ik vertel het je graag. Ik draag handgeschilderde contactlenzen en ik heb er 40 paar. De man die mijn contactlenzen schildert, woont hier in Amerika en deed Angelina Jolie's contacten in malafide. Ze zijn erg duur, waarschijnlijk $ 500 voor een paar, en ze zijn erg onderhoudsvriendelijk omdat ze vervagen en ik ze terug moet sturen om opnieuw te worden geverfd, maar ik denk dat ze er vrij realistisch uitzien. Ik ga een oogkleurverandering ondergaan. Er is een bedrijf genaamd BrightOcular, en ze ontwerpen een speciaal implantaat dat voor mijn natuurlijke bruine iris wordt geïmplanteerd, en ik hoef nooit meer gekleurde contactlenzen te dragen. Ik heb ze zelf ontworpen - ze zijn ijsgrijs met een vleugje blauw, en een honingraat barst rond de pupil. Ik kijk hier echt naar uit. Twee van mijn vrienden hebben het gedaan, het ziet er erg goed en natuurlijk uit en hun zicht is perfect.
GERELATEERD: Zie Barbie's Modetransformatie
Wat heb je te zeggen tegen mensen die dit misschien allemaal raar vinden?
Ten eerste zijn we allemaal individuen en zijn we allemaal vrij om ons leven te leven op de manier die we willen. Waarom is het acceptabel voor sommige mensen om het te doen, maar het is niet acceptabel voor mij om mezelf opnieuw uit te vinden door middel van plastische chirurgie en te zijn wat ik wil zijn, wat een tijdloze, andere man is? Als ik naar mezelf in de spiegel kijk, denk ik dat ik een ander soort schoonheid heb. Ik ben niet lelijk omdat al mijn verhoudingen gelijk zijn, maar voor sommige mensen is het veel te perfect. Maar weet je wat? Ik bezit het en heb er veel plezier mee. Mijn dokters zijn allemaal erg goede dokters, de meesten van hen zijn hier in L.A., en ze worden uitgevoerd in een zeer gecontroleerde omgeving, dus ik voel me veilig.
Wat volgt er voor jou?
Nou om eerlijk te zijn, ik ga heen en weer met de Guinness team omdat ze me een prijs willen geven voor de meeste cosmetische ingrepen, maar ik zou graag willen dat ze de titel veranderen. Ik wil een meer unieke titel, zoals voor extreme make-over, de man die vroeger de ene kant op keek, maar er nu anders uitziet dan de hoeveelheid plastische chirurgie. Als ze me een prijs geven voor de meeste plastische chirurgie, dan wordt het een wedstrijd en kan het mensen aanmoedigen om het ook te doen en mogelijk zichzelf in gevaar brengen om in de Guinness Boek. Plus, er is meer dat ik wil doen, gaan ze het blijven updaten?
Ik ben mijn eigen kledinglijn aan het ontwerpen. Ik werk samen met een designervriend van mij, maar het is allemaal mijn inspiratie. Het wordt avondkleding voor mannen, maar glamoureuze smokings en blazers voor mannen met grote revers en gouden details. Ik heb ook aan mijn autobiografie gewerkt, die hopelijk tegen het einde van het jaar uitkomt. Ik heb twee tv-shows in opdracht gegeven, maar daar kan ik nog niet veel over zeggen! Ik verken de popcultuur van plastische chirurgie voor die in de Verenigde Staten, evenals een documentaire in Engeland over mijn leven.