Recensies van Paris Fashion Week: Dior, Saint Laurent en Marine Serre

Het mooie van Parijs Mode Week, met al zijn legendarische huizen, glinsterende monumenten en nonchalante ontwerpen, is die stijl hier nog steeds een cent waard. In de loop van een uur kan een muffe, oude label waar niemand veel aandacht aan besteedde het seizoen ervoor ineens weer het hotste ding worden. Elke dag worden er nieuwe ontwerpers geboren.

Het tegenovergestelde geldt natuurlijk ook, aangezien voormalige kraampjes uit de gratie raken. Vooral dit seizoen belooft een herschikking van het kaartspel. De shows werden dinsdag geopend met een veelbelovend nieuw talent, Marine Serre, die de LVMH-prijs 2017 won, die wordt beoordeeld door een commissie van ontwerpers, waaronder Karl Lagerfeld en Nicolas Ghesquière. Dus Serre, die eerder bij Balenciaga werkte, zal waarschijnlijk ergens heen gaan.

VIDEO: Hoogtepunten van Dior tijdens de modeweek van Parijs

GERELATEERD: LVMH Adopteer een New Age en Maatbeperking voor Modellen

Haar collectie speelde zwaar op zijden sjaals, aan elkaar genaaid om rokken te maken, gewikkeld om bodysuits of gedragen met sportshorts, en sommige waren bevestigd aan oorbellen, die er een beetje gevaarlijk uitzagen. Modellen liepen in schijnbaar willekeurige patronen rond een vierkante ruimte, diagonaal uitstekend of rond kolommen wevend, met tassen in de vorm van kleine of grote bollen (sommige verpakt in sjaals). Ze creëerden een opvallend beeld, hoewel niet zo anders dan het werk van andere anti-mode-high-fashion streetwear-ontwerpers die redacteuren hebben geboeid sinds de komst van de

Wat wel opviel, was de toewijding van Serre om vooruit te kijken en een doel te geven aan haar ontwerpen. Haar 'Futurewear', aangezien de kleding in verschillende gevallen was gelabeld, zakken bevatte en lijkt te passen op gadgets, technologie of wat dan ook dat relevant lijkt voor jongere klanten van vandaag.

Er zijn ook momenten in Parijs waarop je ziet dat de verdienstelijke mensen hun verdiende loon krijgen. Maria Grazia Chiuri, de artistiek directeur van Dior, heeft de critici niet gemakkelijk voor zich gewonnen met haar pro-feministische collecties en zichtbare bh's en ondergoed, die net iets te op de neus zijn geweest voor mensen die graag opduiken hun neus. Maar ze heeft indruk gemaakt, en volgens de rekeningen van het bedrijf kopen klanten haar nieuwe look.

Gerelateerd: De wimpers bij de Couture Show van Christian Dior zijn de langste die je ooit zult zien

Nu ze twee jaar bezig is met haar rol bij Dior, vertakt ze zich van die gevestigde basislijn naar nieuwe richtingen, en voor de herfst, vestigde zich op het feminisme van 50 jaar geleden, in het bijzonder de meest traumatische jaren in de geschiedenis, 1968. In Amerika markeerde dat jaar de moorden op Martin Luther King Jr. en Robert F. Kennedy. In Frankrijk waren er ongelooflijke demonstraties van protesten van studenten en arbeiders, met rellen en stakingen die Parijs dat voorjaar kreupel maakten. Maar deze periode introduceerde ook een revolutie in de mode, de Youthquake, en een gevoel van vrijheid dat de manier waarop mensen zich kleedden voor een groot deel van het volgende decennium veranderde.

Chiuri bracht heel direct hulde aan deze periode, met breisels met vredestekens, patchwork denimjurken, kilts, baretten gedragen met gele of roze getinte tinten en hippe gebreide jurken. Het werkte en was een grote stap in de richting van het demonstreren van de diepte van Chiuri's visie voor Dior.

Bij Saint Laurent, Anthony Vaccarello keerde terug naar een indrukwekkende locatie in de schaduw van de Eiffeltoren, dit tijd gelukkig in een grote kubus die voor deze gelegenheid is gebouwd, want het vriest nu in Parijs. Zijn herfstcollectie begon sterk, en goed in lijn met zijn minimaal-gerokte, black-is-back, model-en-rocker-vriendelijke esthetiek. In feite was de eerste helft van de show grotendeels zwart, afgezien van een paar hagelslag zilveren studs of kristallen op die aanhankelijke strakke jurken. Oh, maar de accessoires waren geweldig - zoveel schoenen, tassen en fantastische vilten hoeden dat je je geen zorgen hoefde te maken dat iemand er twee keer herhaald uitzag.

Vaccarello heeft goed beargumenteerd hoe hij verschilt van zijn voorganger, Hedi Slimane. Hij is productief, productief en beter thuis in optica. Maar beide ontwerpers houden nauw vast aan een sexy, mager, soms vampy silhouet, en binnenkort zullen ze rechtstreeks concurreren wanneer Slimane terugkeert naar de mode met zijn nieuwe baan bij Celine later dit jaar. Er is waarschijnlijk plaats voor twee van hen in deze stad, maar het zal interessant zijn om te zien wat er gebeurt en wie er als beste uit de bus komt. Voor wat het waard is, Vaccarello maakt een grote stand en rondt zijn collectie af met wat leek op een tweede collectie, deze vol met kralen gebloemde mini-jurken met sterke vierkante schouders die zo heet waren dat ze praktisch verbrandden de landingsbaan.