woont de "Interstellar" New York Premiere bij in het AMC Lincoln Square Theatre op 3 november 2014 in New York City.
Dat valt niet te ontkennen Anne Hathaway is een zeer getalenteerde actrice, en vandaag viert ze haar 35e verjaardag. Ter ere van de gedenkwaardige gelegenheid kijken we terug op alle keren dat ze ons lelijk aan het huilen maakte, van haar show-stoppende optredens op het scherm tot haar tranentrekkende Oscar's dankwoord. Ze liet ons huilen als kinderen, en daarom houden we absoluut van haar.
Hathaway maakte haar grote doorbraak in Hollywood met de geliefde film, dagboek van een prinses in 2001, als de nu legendarische Mia Thermopolis, die een nieuwe betekenis aan de uitdrukking gaf, STIL. Ze bleef haar indrukwekkende cv opbouwen met een gestage stroom van blockbuster-hits en veelgeprezen films zoals Brokeback Mountain (2005), De duivel draagt Prada (2006), Rachel gaat trouwen (2008), Les Misérables (2012), interstellaire (2014), De stagiair (2015), en Kolossaal (2016).
VIDEO: Onze favoriete Anne Hathaway-schoonheidsmomenten
Hathaway heeft onlangs de opnames afgerond Oceaan 8, een volledig vrouwelijke spin-off van de klassieke Ocean's trilogie, naast Sandra Bullock, Cate Blanchett, Rihanna, en Mindy Kaling- oftewel het dreamteam.
Gelukkige verjaardag aan de steunpilaar van Hollywood! Bekijk hieronder haar meest tranentrekkende momenten, op en naast het scherm.
Hathaway speelde de vrouw van het personage van Jake Gyllenhal, Lureen Newsome, in een van de meest tragische liefdesverhalen van onze tijd. Serieus, deze film over door sterren gekruiste homoliefhebbers maakt ons nog steeds snik, elke keer dat we kijken.
Hathaway gaf een meeslepend optreden als drugsverslaafde Kym, die na negen maanden thuiskomt van een afkickkliniek om de bruiloft van haar zus bij te wonen - een serieus zware zaak. Ze werd genomineerd voor haar eerste Oscar voor de rol.
In deze film - waarvan we dachten dat het een romantische komedie zou zijn, maar in feite een heel, heel trieste liefde is verhaal - Hathaway speelt Maggie, een patiënt met de ziekte van Parkinson die verliefd wordt op Jake Gyllenhal, een drugsvertegenwoordiger voor Pfizer in de jaren 1990. Omdat Parkinson nog niet is genezen, kun je raden hoe deze film eindigt. Het einde is optimistischer dan hartverscheurend, maar haal de tissues toch maar tevoorschijn, die heb je voor deze nodig.
We willen hier niet te veel verklappen, want het trieste deel van de film speelt zich pas halverwege de film af, maar in deze lelijke huilopwekkende film, Hathaway en Jim Sturgess schitteren als vrienden en soms geliefden Emma en Dexter, die elk jaar op dezelfde dag te zien zijn gedurende de hele film. film. Als je een goede huilbui nodig hebt, is dit de perfecte film om te kijken.
Hathaway schitterde als de noodlottige Fantine, die na haar ontslag in het Frankrijk van vóór de revolutie, zich in de prostitutie stort om voor haar jonge dochter Cosette te zorgen. "Ik droomde een droom van vervlogen tijden..." (snikt onbedaarlijk).
Haar oprechte dankwoord voor beste vrouwelijke bijrol, waarin ze duidelijk de hele tijd op het randje van tranen stond, deed ons stikken, misschien zelfs meer dan haar optreden zelf.
In deze tranentrekker van een film speelde Hathaway Amelia Brand, de dochter van een NASA-wetenschapper die samen met Matthew McConaughey en een team van ruimteverkenners gaan op zoek naar een manier om het leven voort te zetten na de naderende ondergang van Planeet aarde. Het happy-droevige einde liet ons allerlei emoties voelen en liet ons huilen als baby's met dat laatste shot van Brand die er hoopvol (of verdrietig, we weten het nog steeds niet zeker) uitzag op haar nieuwe planeet.