Chanel Cruise 2020 Runway Show

Reizen heeft altijd centraal gestaan ​​in de cruise- en resortcollecties van de mode, lang voordat ze zelfs zo werden genoemd. Ontwerpers stelden zich ooit een kledingkast voor om hun rijke klanten te kleden tijdens vakanties van een maand die twee of drie outfitwisselingen per dag vereisten, van zwemmen tot cocktails tot formele gelegenheden. In recentere tijden gingen de cruiseshows natuurlijk veel meer over het reizen van redacteuren en influencers die de wereld rondvliegen om de nieuwste extravaganza's van Prada, Chanel, Dior, Louis Vuitton en veel meer. Een artikel in WWD deze week berekend dat als een in New York gevestigde redacteur dit seizoen ze allemaal zou bijwonen, die persoon dat zou doen reis ongeveer 82.389 mijl met een milieu-impact van 46,7 ton CO2.
Het is passend en verstandig dat Chanel, die echt pionierde met het concept van de reizende mode show 15 jaar geleden, is de afgelopen jaren teruggekeerd naar zijn thuisbasis Parijs voor zijn cruisecollecties. De luxemarkt in Frankrijk worstelt met dezelfde problemen als de rest van de wereld, waaronder: economische ongelijkheden en grote verschillen tussen het inkomen van de ultrarijken en de gemiddelde arbeiders. Parijs is ook getekend door de brand in de Notre Dame vorige maand, en de modegemeenschap rouwt nog steeds om de

• In haar eerste collectie gecrediteerd als artistiek directeur van modecollecties, Virginie Viard, een oude medewerker van Lagerfeld, toonde vrijdagochtend in Parijs een cruisecollectie die: niet alleen onder de indruk vanwege de verscheidenheid aan aantrekkelijke ontwerpen, maar ook vanwege het besef dat de tijden zijn veranderen. Overal heroverwegen ontwerpers hoe ze mode benaderen om vele redenen: om inclusief te zijn, om de zaak van het feminisme te bevorderen, om respect voor culturele grenzen en het verschil tussen toe-eigening en waardering, zich bewust zijn van aflaten die het risico lopen lijken schandelijk. Viard ging verder en creëerde een Chanel-collectie die slim, draagbaar en herkenbaar leek, en in veel opzichten niet altijd zo, nou ja, Chanel.
• Dat was misschien deels een gevolg van het reisthema van de show, dat een zekere afhankelijkheid van functionele sportkleding vereist - in dit geval een openingsmontage van scherpe, donzige scheidingen zoals een loden safari-jas gedragen over een losse broek, een bruine oversized jas met witte ruches, een inktzwarte trenchcoat of een boxy zwart jasje over een witte peplum blouse. Deze looks waren allesbehalve basic, en toch hadden ze een gevoel van gemak dat nooit echt het punt was geweest van Lagerfelds intensief thematische presentaties. Het zou niet verwonderlijk zijn geweest als Viard, die 30 jaar met Lagerfeld samenwerkte, hem had gevolgd een tijdje nauw in zijn voetsporen getreden, maar het schip is nu aan haar om het bevel te voeren, en ze deed dit lovenswaardig gelegenheid.

De set in het Grand Palais was deze keer een uitgeklede weergave van een perron op een treinstation, waarop de haltes van vele cruiseshowbestemmingen van de afgelopen seizoenen stonden vermeld. Boven was er een salon ingericht als de binnenkant van een luxe trein, waar het ontbijt werd geserveerd voor de gasten van een eerste show en lunch voor degenen in de tweede show. Het decor was net zo gedetailleerd als altijd, met in elkaar grijpende C-'s die in de tapijten waren geweven en muren met houten panelen en ramen die uitkijken op andere compartimenten, waar bezoekers Keira Knightley konden zien, die net de avond ervoor haar zwangerschap had onthuld, of Lily-Rose Depp die dineerde met Vanessa Paradis.

In echte Chanel-mode was dit een typisch uitgebreide collectie, met een avondkledinggedeelte met asymmetrische jurken met gemengde stoffen met kant en one-shoulder looks die van een afstand ingetogen waren, maar van dichtbij behoorlijk opvallend, als een gelaagde jurk van een lichte madras-achtige kleding stof. Er waren natuurlijk ook minder dan subtiele knipoogjes naar een thema, waaronder een kantmotief op een paar looks die leken op het soort overmaatse klok van een treinstation, en misschien in een goedgehumeurde knipoog naar de manier waarop mensen zich tegenwoordig in vliegtuigen kleden, een paar fantastische Chanel-leggings in een van de weinige looks die werden getoond met een bouclé-jack.

In een programma dat vóór de show aan de gasten werd gepresenteerd, wees Chanel op het belang van reizen voor elke ontwerper. Coco Chanels liefde voor de "Le train bleu", waarmee zij en haar vrienden aan boord gingen van haar villa La Pausa in Roquebrune-Cap-Martin, is goed opgemerkt in haar beide ontwerpen, waaronder die voor een Ballets Russes balletproductie van de dezelfde naam in 1924. Bijna een eeuw later, in een wereld die met de dag kleiner wordt, en waar de staat van vliegtuigen en treinen nauwelijks kan worden omschreven als glamoureus, het is ronduit verbazingwekkend dat reizen, voor elke ontwerper, nog steeds zoveel potentieel heeft om inspireren.