Ben Barnes raakt in zijn gevoelens

Dit is een verhaal over prioriteiten. Ben Barnes dacht dat hij wist wat de zijne was, totdat iemand - een ogenschijnlijk eenvoudig persoon in zijn leven - hem vertelde dat geen van de dingen die hij zei eigenlijk zijn prioriteiten waren waren zijn prioriteiten omdat, nou ja, hij gaf er geen prioriteit aan.

"Ik dacht: 'Oh, het is mijn prioriteit om dit te doen en dit te doen en muziek te maken.' Deze persoon zei: 'Geen van die dingen is van jou' prioriteiten.' Ik had zoiets van, 'Ja, dat zijn ze.' Ze zeiden: 'Je geeft prioriteit aan je carrière, je huis, je vrienden, je... familie. Je geeft geen prioriteit aan de dingen die je zojuist hebt gezegd, waaronder het spelen van muziek en het delen van muziek, omdat dat niet jouw prioriteiten zijn.'"

Dat schokte hem, het besef dat je ideeën kunt hebben over hoe je wilt zijn, hoe je jezelf ziet en hoe je gezien wilt worden, die allemaal kunnen verschillen van je werkelijke prioriteiten.

We zijn op Zoom op een recente vrijdagmiddag terwijl hij in een smetteloze hotelkamer in Toronto zit, waar hij Guillermo del Toro's filmt

Op zijn 40e verjaardag dit jaar kondigde hij aan bijna 2 miljoen Instagram-volgers aan dat hij een EP met vijf originele nummers zal uitbrengen met de titel Liedjes voor jou, een knipoog naar Leon Russell's klassieke nummer "A Song For You", met name de Donny Hathaway-versie.

Een albumaankondiging is waarschijnlijk niet iets wat de meeste mensen verwachten van iemand die ze op het scherm hebben gezien die delinquentie in sympathie verandert (Westworld), opgravingen doen van manipulatie en wraak (De straffer), ontrafelen van de complexiteit van een eeuwenoude generaal (Schaduw en bot). Zelfs als je de zijne hebt gezien Instagram piano sessie covers, een stem die zacht genoeg is om satijn te laten lijken op schuurpapier, is niet noodzakelijkerwijs een muzikant (hoewel in dit geval dat wel het geval is). Als je verrast of zelfs sceptisch bent, snapt hij het. Hij dacht het ook: Wie ben ik om albums uit te brengen? Maar iets over ouder worden, een beetje meer van het leven doormaken en een ongeëvenaarde pandemie meemaken, heeft hem ertoe aangezet om wat aan zichzelf te twijfelen. Zo niet nu, wanneer?

"Ik denk dat er een kleine stem was die me vertelde dat ik van jongs af aan in mijn baan moest blijven. Fuck die stem, eigenlijk", lacht hij. "Het is niet handig voor mij. Ik ga er geen spijt van krijgen dat ik iets heb gedeeld dat ik heb gemaakt."

Toch is muziek altijd zijn weg geweest, zelfs als acteren de doorslag gaf. Toen hij 19 was, wilde hij alleen nog maar muziek maken. Voordat hij prins Caspian was, zat hij in een soulband op school, zong hij bij Frank Sinatra-tributeconcerten en speelde hij de diploma-uitreikingen van mensen. Om nog verder terug te gaan, herinnert hij zich dat hij ongeveer 10 jaar oud was en werd begeleid in de kunst van het luisteren naar muziek van zijn vader en opgegroeid met alle heavy hitters uit de jaren 70: The Beatles, The Rolling Stones, Queen, The WHO.

"Ik herinner me echt dat ik rond die leeftijd op school werd gepest en in elkaar geslagen omdat ik zei dat ik Queen leuk vond", herinnert hij zich, terwijl de herinnering hem in realtime leek op te komen. "Omdat Queen erg flamboyant was en Freddie Mercury duidelijk homo was. Het was gewoon om de een of andere reden niet zo'n coole band om van te houden voor die leeftijdsgroep. Ik herinner me dat ik genadeloos werd bespot, maar ik zou ervoor opkomen. Ik zou zeggen: 'Nee, ze zijn de beste band ter wereld.'"

Iets waar hij echter minder enthousiast over is, is zijn korte periode in een boyband, Hyrise, hun inzending voor Eurovisie 2004 nu vereeuwigd op YouTube - en aangezien we hier zijn muziek bespreken, wijs ik erop dat het interessant is dat hij het niet heeft meegebracht omhoog. Hij fixeert me met een spottend geërgerde blik.

"Jij niet doen vind het interessant, je weet precies waarom ik dat niet heb gedaan", lacht hij.

Chagrin terzijde, een ding dat hij leerde van dat vluchtige penseel met popsterrendom, was dat 'nee' een versterkend woord kan zijn.

"Het voelde alsof ik deed alsof", zegt hij over de ervaring. "Ik speelde de rol van iemand die in een popband wilde spelen en dat deed ik niet - ik wist dat ik dat niet deed. We hadden maar één nummer en ik denk dat we het een keer op tv hebben uitgevoerd. De volgende dag keek ik ernaar en zei: 'Ik hou niet van deze muziek, en ik wil er niet bij betrokken zijn als ik er niet van hou.' ik denk dat het is over de moed hebben om nee te zeggen tegen dingen die voor jou niet authentiek aanvoelen, vooral als het gaat om iets dat van jou is passie."

Authenticiteit is iets dat veel naar voren komt als je met hem praat en wat betreft hem. Toen ik John Alagia, een van de producers, vroeg om... Liedjes voor jou, wat hem opviel aan Barnes als kunstenaar, aarzelde hij niet: "zijn authenticiteit." Alagia's vriendin, acteur en muzikant Hunter Elizabeth, had vorig jaar een ontmoeting tussen de twee georganiseerd omdat Barnes op zoek was naar een nieuwe piano en Alagia verkocht. Pas maanden later begonnen ze tijdens de pandemie aan de EP te werken via Zoom-oproepen, maar hij was meteen verkocht.

"Ik vond hem vanaf die eerste ontmoeting erg leuk en zonder zelfs maar zijn materiaal te horen, dacht ik: 'Ik doe mee'", vertelt Alagia me. "Ik hield van hem zonder hem zelfs maar te kennen. Toen hoorde ik het materiaal en ik dacht: Ik zou met deze man kunnen werken. Het was heel natuurlijk, ik twijfelde er niet aan om met Ben samen te werken."

Alagia produceerde de EP samen met muzikant en producer Jesse Siebenberg en is uitbundig in zijn enthousiasme, zowel over de ervaring om eraan te werken als over Barnes als persoon en artiest.

"Wat ik echt leuk aan hem vond, is dat hij autodidact is", zegt hij. "Al het kunstenaarschap komt strikt uit het hart."

"Vanuit het hart" is ook een goede beschrijving van Barnes' schrijfproces, dat hij beschrijft als een poëtische oefening om de woorden tot hem te laten komen. De nummers gaan over "verschillende mensen, maar over dezelfde periode", een inkapseling van zijn ervaring van de wereld en andere mensen in een bepaald tijdsbestek. De woorden vonden hem, maar het meer nauwgezette deel was het uitzoeken van melodieën. Barnes zegt dat hij zijn producers gek maakte zonder namen van specifieke akkoorden te kennen; Alagia vond het "heel gaaf" om hem te zien zoeken en uiteindelijk de composities vast te leggen.

Het was ook niet vanzelfsprekend voor hem om om hulp te moeten vragen - "Ik vind dat zo ongemakkelijk, ik heb het gevoel dat ik het nooit heb gevraagd iedereen voor wat dan ook in mijn leven" - maar als je droom op het spel staat, is de kans groter dat je een weg navigeert die is geplaveid met ongemak.

Daarom, en omdat we de gretigheid van onze dierbaren om ons te helpen vaak onderschatten, toont de videoclip voor zijn eerste single, "11:11", zijn Westworld co-ster Evan Rachel Wood en wordt geregisseerd door Lee Toland Krieger, die Barnes regisseerde in twee afleveringen van Schaduw en bot.

Als het ging om het samenstellen van de EP, zegt Alagia dat Barnes op elk aspect all-in was. Hij zou kijken naar de montage van de snaren en alle drums, hij zou input hebben over waar alles heen ging.

"Sommige kunstenaars willen er niets mee te maken hebben - ik begrijp beide standpunten, maar ik denk dat dit een zeer waardevol project voor hem is", zegt Alagia. "Ik denk dat hij er zeker van wilde zijn dat het werd doorzien. Zijn aandacht voor detail was opmerkelijk. Veel mensen zoomen niet zo veel in als Ben. Ik bedoel, hij was nieuwsgierig naar alles."

"A Song For You", het nummer waarop de EP-titel is gebaseerd, werd voor het eerst uitgebracht in 1970 en is sindsdien gecoverd door meer dan 200 artiesten, van Amy Winehouse tot Whitney Houston. Elton John noemde het een Amerikaanse klassieker; Alex Turner van de Arctic Monkeys noemde het "een van de beste nummers aller tijden." Het gaat over iemand die "zijn leven in fasen heeft gespeeld, met tien" duizend mensen kijken", wat het een geschikte inspiratie maakt voor een acteur die zijn eigen muziek voor het eerst uitbrengt tijd. De tijdloze intimiteit van het nummer doet denken aan het soort kwetsbaarheid waar Joni Mitchell over sprak toen ze... over schrijven gesproken haar baanbrekende Blauw album, dat ze zich voelde als "een cellofaanomhulsel op een pakje sigaretten", vatbaar om te worden weggescheurd. De kwetsbaarheid die Barnes toont op Liedjes voor jou is eveneens weerloos, een aarzelend openscheuren.

"Ik denk dat zolang ik maar aan het rippen ben, het oké is. Dat is van mij om te scheuren", zegt hij. "Ik voel me stevig in mezelf en comfortabel genoeg in mijn vel dat niets dat ik van mezelf deel, me kan schaden omdat ik ben wie ik ben. Als je je verloren voelt, of diepbedroefd, of zelfs blij, vredig, wat het ook is, die gevoelens worden alleen maar versterkt door dat met iemand te delen."

Het is hem niet ontgaan dat dit een beetje een afscheid voelt voor iemand die tot nu toe een relatief privé persoonlijk leven heeft gehad. Maar als je iets van je persoonlijke ervaringen kunt maken dat iemand anders zou kunnen aanspreken, is dat misschien de moeite waard om erover open te staan. Zo niet nu, wanneer?

"Ik ben privé geweest, maar ik heb me alleen ooit heel privé gevoeld over de details van je leven, de dingen die... je voelt gewoon dat het je eigen zaken zijn, en die zijn heilig en belangrijk om voor jezelf te houden," zei hij verklaart. "Als er ergens binnengedrongen voelt, voelt het alsof het niet meer van jou is. Ik heb er geen spijt van hoe ik tot nu toe in het openbaar over mijn carrière heb gesproken, maar ik denk wel dat ik te voorzichtig geweest met hoe ik mezelf presenteer als ik wil praten over het werk dat ik ben aan het doen. Het voelde alsof er geen reden meer was om zo te zijn. Er zijn natuurlijk nog steeds stukken die privé zijn voor mezelf, maar de stukken die potentieel universeel zijn, waarmee iemand verbinding kan maken - ze zitten er allemaal heel erg in."

Dus dat deed hij: hij opende een deur om mensen in zijn licht te laten stromen. Het ding over het openen van deuren is echter dat het ruimte laat voor mensen om door je spullen te snuffelen en alle aannames te doen die ze willen. Heeft hij enige schroom over mensen die speculeren over over wie de nummers zouden kunnen gaan?

"De waarheid is dat de wereld waarin we leven, met Twitter en zo, mensen de hele tijd zullen speculeren, dus ze zullen dat hoe dan ook doen", zegt hij. "Het belangrijkste is niet de details van wie iets zou kunnen zijn. Het belangrijkste is om contact te maken met de gevoelens zelf - wie is die persoon voor jou, als je ernaar luistert?"

Voor hem is het thema dat door het album loopt empathie, samen met de dualiteit van emoties waar waarschijnlijk een Duits woord met meerdere lettergrepen voor bestaat. In zijn woorden: "Het is in staat zijn om dingen vanuit jouw perspectief en het perspectief van de andere persoon te zien. Het is in staat zijn om dingen te zien voor de vreugde die ze brengen en voor het hartzeer dat ze brengen, om te zien dat iemand misschien van je houdt en dat is misschien niet genoeg op hetzelfde moment."

Hij praat er veel over, de manier waarop we allemaal het vermogen hebben om meer dan één ding tegelijk te voelen en te zijn, soms tegenstrijdige dingen. Hij heeft gesproken over dualiteit als het gaat om acteren, schurken spelen en zowel het licht als het donker in zijn personages opzoeken. Toch is gezien worden als een personage één ding; het delen van je eigen lichtheid en duisternis is een andere, een sprong in het diepe die je neemt zonder te weten of er zich een net zal vormen om je te vangen. Het is maar goed dat Barnes niet anders weet.

"Als ik op mijn 80ste verjaardagsfeestje ben of neerkijk op mijn eigen begrafenis, hoe donker je het ook wilt hebben, ik wil dat mensen zijn als, 'Ja, hij had een enorm hart en leefde diep.' Dat is belangrijk voor mij en ik denk dat het informeert hoe ik maak beslissingen. Deel ik deze muziek met de wereld, of houd ik het gewoon voor mezelf? Neuken Ja, natuurlijk deel ik het. Waarom zou ik niet? Je krijgt hier een kans." 

Hij pauzeert, leunt een beetje naar voren.

"Of misschien niet, misschien kom je terug als een vlinder, maar dan kun je geen piano meer spelen en zullen de liedjes anders zijn."

Nogmaals, dit is een verhaal over prioriteiten, en zoals het gaat, is er geen aardse manier om te weten welke kant we op gaan - maar je kunt keuzes maken over wat je op de eerste plaats wilt zetten. Voor Barnes wordt het een prioriteit om een ​​gezin te stichten en dingen te blijven doen waar hij van houdt. Misschien zelfs om minder tijd te besteden aan piekeren, ook al voelt dat minder haalbaar.

'Maar ik denk dat je het had over openheid,' zegt hij. "Ik doe nooit zulke interviews over mijn films, snap je wat ik bedoel? Dit is hoe ik praat met mijn vrienden en mensen die ik ken, maar eigenlijk is dit waar ik het over heb. Ik maakte er een prioriteit van om wat meer te delen van wie ik ben en dat doe ik momenteel, ook al voelt het niet als het meest comfortabele ding in de wereld. Maar het voelt ook niet ongemakkelijk omdat ik me er zo veilig bij voel."

We zijn op dit moment al meer dan een uur op Zoom, als ik vraag wat zijn jongere zelf nu tegen hem zou zeggen; de 10-jarige die bereid is op te komen voor zijn muzieksmaak met het risico te worden gesmoord door klasgenoten, de 20-jarige begint zijn weg te vinden in de wereld.

"Ik denk dat hij trots zou zijn. Ik denk dat hij een beetje zou zijn als, waar heb je in godsnaam zo lang over gedaan?" grinnikt hij. "Er is een zeker vertrouwen dat hoort bij de jeugd. Hoewel ik zoveel meer gesetteld ben in wie ik nu ben, is het soort vertrouwen dat ik heb anders. Ik heb vertrouwen in wie ik ben en wat ik wil. Als we 22 zijn, gooien we stront tegen de muur en hopen dat het blijft plakken, en we projecteren zoveel. Ik doe dat niet veel meer omdat ik daar geen behoefte aan heb."

Er is een regel in "A Song For You" die als volgt gaat: "En als mijn woorden niet samenkomen/Luister naar de melodie/'Omdat mijn liefde zich daar verbergtDoor zich open te stellen - al is het maar een klein beetje - heeft Barnes zijn woorden samengebracht, en de liefde is allesbehalve verborgen.

Songs For You is nu beschikbaar voor voorverkoop, en zal in oktober verschijnen. 15.