Is er ooit een tijd geweest dat Barbra Streisand's ster heeft niet schijnt geweest? Ruim voordat ze op de cover van In stijlhet allereerste nummer (onderstaand), Streisand's legendarische stem heeft miljoenen mensen vermaakt en ons genoeg hits gegeven om te blijven herhalen in onze afspeellijsten - van 'Woman in Love' uit 1966 tot 'Somewhere' uit 1985. Om haar krachtige zang een troost te noemen is een understatement. Gelukkig voor ons hebben we Streisand's nieuw uitgebrachte Partners, die werd net haar 10e nummer 1-album (en maakte haar de eerste artiest die een nummer 1-record verdiende in elk van de afgelopen zes decennia). In deze nieuwe collectie werkt ze samen met een behoorlijk eclectische (en mega getalenteerde) groep zangers.
Streisand heeft eerder duetten gedaan ("You Don't Send Me Flowers" met Neil Diamond en "I Final Found Iemand" met Bryan Adams komen voor de geest), en Partners keert terug naar enkele van haar grootste hits met onder meer Billy Joel, Lionel Richie en Stevie Wonder, en bevat ook haar eerste in de studio opgenomen duet met zoon Jason Gould. Het eerste nummer op het album is passend een opname van het tijdloze "It Had to Be You" met Michael Bublé. Ja, Babs, dat deed het!
We hebben onze eigen archieven opnieuw bezocht ter ere van de nieuwe compilatie van Streisand. Lees verder voor fragmenten vanaf het allereerste begin In stijl coververhaal van juni 1994—Streisand vertelt over het landhuis dat ze met liefde heeft gerenoveerd.
Niemand zou haar ooit aanzien voor een plattelandsmeisje. Zelfs als je niet wist dat ze in Brooklyn is geboren en getogen, of dat ze begon te zingen in nachtclubs in Greenwich Village, of dat ze voor het eerst verdiende sterstatus in een zeer New York Broadway-toneelstuk, roept haar naam het beeld op van de ultieme stedeling: slim en verfijnd, perfect gepolijst.
Streisand is gepassioneerd door decoreren en brengt, naar eigen zeggen, het gevoel van urgentie van een sprinter in haar projecten. 'Ik kan niet wachten op decorateurs,' haalt ze haar schouders op. "Ik krijg gewoon visioenen in mijn hoofd." Nadat zij en [Jon] Peters bijvoorbeeld een loft aan de hoofdkamer hadden toegevoegd, zegt ze: "Ik dacht dat het mooi zou zijn met alles wat wit was. Ik hou ervan om dat te doen, weet je, het kant met het hout, iets heel speciaals en iets heel ruws balanceren. Er was een lelijke bank die Jon kocht, en ik gooide er stukjes wit geborduurd katoen overheen. Met andere woorden, ik heb het hok in een week ingericht."
Ondanks al Streisand's zelfverklaarde perfectionisme en schat aan waardevolle voorwerpen, zijn het de versleten voddenkleden, ruw uitgehouwen kasten en het rustieke aardewerk die haar goed hebben gedragen. "Ik zou niet in het Deco-huis kunnen wonen", zegt ze. "Het was koud. Ik heb me daar nooit goed gevoeld.' Maar de schuur was iets anders, 'gewoon zo huiselijk en comfortabel. Je moet niet vergeten dat we jonge kinderen hadden. Op kerstochtend maakte ik bagels en warme chocolademelk en de kinderen stonden op en de boom stond daar.
'De schuur', zegt ze, 'is mijn favoriet.'
Bezoek onze galerij van De steeds veranderende looks van Barbra Streisand door de jaren heen!