Nadya Okamoto begon een non-profitorganisatie, ging naar Harvard, rende naar een openbaar ambt en schreef een boek - en ze is amper 21 jaar oud. "Ik heb nooit het gevoel dat ik genoeg doe", vertelt Okamoto In stijl. "Elke avond als ik ga slapen, heb ik altijd het gevoel dat ik meer kan doen om het voorrecht dat ik in deze wereld heb te verzoenen en meer kan doen om te vechten voor gelijkheid."
Maar als Okamoto haar tienerjaren beschrijft, komt het woord 'voorrecht' niet bij me op. Op de middelbare school had haar familie geen permanent eigen huis, en het kostte Okamoto twee uur om op school te komen. Tijdens haar woon-werkverkeer moest ze overstappen en hier ontmoette ze vrouwen in de daklozenopvang in de buurt. Ze begon met sommigen van hen te praten en ontdekte dat naast het voor de hand liggende - niet in staat om... zich voedsel, gezondheidszorg of een woning kunnen veroorloven — ze konden zich ook geen sanitaire producten veroorloven voor hun periodes. Als gevolg hiervan moesten ze toiletpapier, wattenbolletjes, sokken, papieren boodschappentassen of zelfs karton gebruiken in plaats van maandverband en tampons. Toevlucht nemen tot deze onhygiënische methoden brengt allerlei gezondheidsrisico's met zich mee, zegt Okamoto, "alles variërend van huidirritatie tot iets ernstigers zoals het toxische shocksyndroom."
Op 16-jarige leeftijd richtte Okamoto, met behulp van enkele subsidies en veel onderzoek, de non-profit Camions of Care op om sanitaire producten te distribueren naar opvangcentra voor daklozen. Later omgedoopt tot Punt uit, de door jongeren gerunde organisatie, waarvoor Okamoto nu als uitvoerend directeur fungeert, is een van de snelstgroeiende in zijn soort in de Verenigde Staten, met meer dan 300 afdelingen over de hele wereld. Niet alleen heeft Period, in samenwerking met zakelijke partners, honderdduizenden sanitaire producten gedoneerd aan mensen in nood, maar het heeft ook heeft tot doel het publiek voor te lichten over menstruatie, het stigma rond menstruatie te elimineren en te pleiten voor menstruele gelijkheid door middel van wetgeving.
GERELATEERD: 6 vrouwen die ervoor zorgen dat gelijkheid op de werkplek niet alleen voor de C-suite is
Wekker In haar tienerjaren had Okamoto een gewelddadige relatie, en zoals ze vertelde Mensen, seksueel geweld was een veelvoorkomend verschijnsel. “Een van de manieren waarop ik het overleefde, was door mijn emoties af te sluiten en mezelf te verdoven voor de pijn die ik echt voelde. Toen het misbruik en de tegenspoed wegebden, voelde ik me leeg – en verward over waar mijn eigenwaarde vandaan kwam buiten mijn lichaam”, vertelt ze. In stijl. Okamoto nam zijn toevlucht tot zelfbeschadiging. "Op de middelbare en middelbare school worstelde ik met mezelf snijden omdat ik het gevoel had dat ik een reden had om mezelf te straffen, en ik wilde iets voelen."
Het horen van de ervaringen van de dakloze vrouwen die ze ontmoette was een reality check voor Okamoto. Ze realiseerde zich dat hoewel zij en haar familie moeilijke tijden doormaakten, ze op veel andere manieren geluk hadden. Okamoto besloot beter te worden en haar gewoonte van zelfbeschadiging te doorbreken. “Ik zette door door een doel te vinden om me aan te wijden. Ik zou het verschil kunnen maken, maar om mijn potentieel te maximaliseren en te vechten voor de waardigheid van vrouwen rondom de wereld, moest ik een voorbeeld stellen door voor mezelf te zorgen en meer voor mezelf te eisen in mijn verhoudingen."
GERELATEERD: Na de confrontatie met senator Jeff Flake in een lift, worstelt Ana Maria Archila nog steeds met haar openbare rol als overlever van seksueel geweld
Juridische actie Een van de doelstellingen van Period is het intrekken van de zogenaamde "tamponbelasting". Momenteel voegen 35 staten omzetbelasting toe aan producten voor menstruatiehygiëne, omdat ze, in tegenstelling tot condooms, roosshampoo en erectiestoornissen zoals Viagra, niet als medische artikelen worden beschouwd. Als je bedenkt dat een vrouw gemiddeld 2535 dagen in haar leven menstrueert - dat zou bijna zeven jaar achter elkaar zijn - lopen de belastingen op, wat vooral vrouwen met een laag inkomen treft. De organisatie van Okamoto lobbyt ook bij het Amerikaanse ministerie van Onderwijs om gratis sanitair te bieden producten in schoolbadkamers en bieden alle studenten uitgebreide menstruatievoorlichting voor 12 jaar.
GERELATEERD: Dit is hoeveel de tamponbelasting nog steeds Amerikaanse vrouwen kost:
Game Plan Okamoto werd toegelaten tot Harvard, maar neemt een pauze van haar studie om zich te concentreren op het runnen van haar non-profitorganisatie en het schrijven van een boek. Periodekracht: een manifest voor de menstruatie, die afgelopen oktober werd gepubliceerd door Simon & Schuster. Ze liep ook voor de gemeenteraad in Cambridge, Massachusetts. (haar platform was gericht op het aanpakken van snelle gentrificatie), en hoewel ze de verkiezingen niet won, slaagde ze er wel in om de jongerenstem daar te mobiliseren.
Ondersteuningssysteem Okamoto geeft toe dat ze dit niet alleen had kunnen bereiken. Ze schrijft haar succes toe aan sterke familiebanden en zegt: "Ik zou niet zijn waar ik nu ben zonder de opoffering, onverschrokkenheid en veerkracht van mijn moeder. Ze heeft me geholpen toen ik met Periode begon en fungeert nu nog steeds als een vriend en levenscoach voor mij. Mijn twee jongere zussen zijn mijn beste vrienden en herinneren me eraan om gegrond en geworteld te blijven in mijn waarden.” Okamoto's definitie van een sterke vrouw is "iemand die ernaar streeft andere vrouwen te machtigen", en volgens die definitie zijn zij en haar familie perfecte voorbeelden.