Mary-Louise Parker over het creëren van haar eigen parfum in Parijs met dochter Aberash

Ik hou van parfum - het idee ervan, de verpakking ervan, de aanblik ervan op een dressoir. Ik hou ervan hoe mysterieus het kan zijn.

“Heel interessant”, mompelt Olivier Royère, de mede-oprichter van Ex Nihilo, een parfumhuis in Parijs. Hij kijkt toe hoe mijn 12-jarige dochter, Aberash, een geur kiest uit een van de kristallen flacons die hij haar heeft aangeboden. Een afspraak met Olivier, compleet met het personaliseren van je eigen geur, voelt als een ontmoeting met Willy Wonka om je eigen chocoladereep te ontwerpen. We zijn naar dit glinsterende juweel van een winkel in de rue Saint-Honoré gekomen voor een speciale geursessie. Het is een vreselijk chique aangelegenheid, dus zorgden we ervoor dat we onze trenchcoats droegen.

Olivier nodigt ons uit in de hoek van de boetiek waar acht sneeuwwitte koepels wachten. Het zijn de vazen ​​de senteurs waaruit je je basisgeuren selecteert zonder geplaagd te worden door wat Olivier omschrijft als 'nasale vermoeidheid'. Ik overweeg hem te vertellen dat ik twee kinderen heb en een... hond en mijn neus zijn misschien robuuster dan andere', maar Olivier is zo chic en onberispelijk welgemanierd dat ik merk dat ik instemmend knik met alles wat hij zegt, of ik het nu begrijp of niet. De koepels zijn niet gemarkeerd, dus we kunnen niet worden beïnvloed door de namen van de geuren erin. We krijgen de opdracht om "naar voren te leunen en verder te gaan met diep snuiven... maar niet te diep.”

GERELATEERD: Kiernan Shipka ontmoette haar beste vrienden op Instagram

Nadat Aberash en ik aan alle acht de koepels hebben gesnoven, waarschijnlijk vaker dan nodig, brengen Olivier en zijn even chique winkelmanager, Stephanie, ons naar een ander geurstation. Ze presenteren een fles met iets bedwelmends en zoets en vreemd vertrouwds. "Die is ontworpen rond een herinnering", zegt hij. "Ik, als jonge jongen, rende door de bossen in Zweden met de kasjmier sjaal van mijn moeder om mijn gezicht." l Stel je een kleine Olivier voor die struikelt over een omgevallen boomstam in het Tiveden National Park, maar weersta de drang om het hem te vragen over het.

De tweede fase van het proces omvat het mengen van onze selecties in de Osmoloog, een gouden machine met een glazen front. We kijken toe hoe de basis van mijn dochter en aanvullende noten samen in het apparaat worden gesluisd, rond een koperen wiel wervelend voordat ze in een kristallen fles worden gedoseerd. Het is betoverend, en we voelen ons helemaal thuis op onze aangepaste geur rendez-vous, maar al het snuiven heeft ons een beetje moe gemaakt. Eenmaal op straat met onze prachtig verpakte dozen, besluiten we op jacht te gaan naar appeltaart en macarons, wat, dit is Parijs, ongeveer 17 seconden duurt.

GERELATEERD: Wat supermodel Christy Turlington Burns haar kinderen leert over ijdelheid?

Een paar weken later vind ik de geur van Aberash op haar dressoir thuis in Brooklyn. Het roept alle herinneringen op aan onze geurreis en aan het ronddwalen in de middag van Parijs op zoek naar gebak en ansichtkaarten. Ik vraag me af of ze op een dag de fles zal openen en zich onze reis net zo liefdevol zal herinneren als ik. Het reukzintuig is zo diep verbonden met het geheugen dat ik ooit zelfs een vrouw heb gevolgd door de straat omdat ze het parfum van mijn moeder droeg (Shalimar, al meer dan zeven jaar een favoriet van haar) tientallen jaren).

GERELATEERD: Model Imaan Hammam op de kapsel Dat veranderde haar carrière

Ik vraag me af welke dagen zullen aansluiten bij welke geuren voor mijn dochter. Op een dag, ver in de toekomst, stel ik me voor dat ze haar nek opoffert aan een speciaal iemand. Ze zal de waarde begrijpen van heerlijk ruiken, maar zal de grotere valuta hebben geïnternaliseerd dat het gaat om wat haar behaagt - en iedereen kan het (beleefd) nemen of laten.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het oktobernummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download sept. 14.