Hoe het is om een ​​modefotograaf op de eerste rij te zijn tijdens New York Fashion Week

Een paar minuten lang, terwijl modellen over de catwalk lopen in de meest glamoureuze creaties van het seizoen, wordt een modeshow een scène van adembenemende perfectie. Maar degenen die Fashion Week werk noemen, zullen je vertellen dat de aanloop en de nasleep chaotisch, alledaags en ronduit absurd kunnen zijn. We hebben professionals uit de sector gevraagd, van een fotograaf op de eerste rij tot een stagiaire bij een modehuis, hoe de week er precies voor hen uitziet.

Hier, modefotograaf op de eerste rij Clint Spaulding details van zijn typische New York Fashion Week-dag. Kom de hele week terug voor meer insider-perspectieven.

Ik ben een vroege vogel, gewoon in het algemeen - ik krijg niet veel slaap. Ik vind het leuk om hier een paar uur te zijn.

Ik ben er graag een uur voor de geplande starttijd, omdat je in de rij moet staan ​​en er veel wordt ingecheckt. Er is veel bureaucratie om in de show te komen, dus je moet er vroeg bij zijn, je moet weten met wie je gaat praten. Soms is het niet altijd duidelijk. Je staat in een rij en gaat vooraan in de rij staan ​​en ze zeggen: "Nee, je moet gaan praten met die persoon daar…” Er is veel miscommunicatie en er gebeuren voortdurend dingen tijdens de mode week. Ik probeer er echt zeker van te zijn, zoals een paar mensen precies vragen waar ik heen moet. Dus ja, het kan vroeg in de ochtend zijn.

Het was de vorige modeweek of de vorige - ik was aan het fotograferen en... Kylie Jenner kwam. Ik sta daar te wachten met een groep fotografen, en ze komt en ze staat en poseert, gelukkig. Sommige mensen lijken zich niet op hun gemak te voelen of vinden het leuk, maar ik denk dat Kylie goed is in het maken van foto's - ze lijkt zich op haar gemak te voelen bij het maken van foto's. Ze is erg rustig. Ik kan me alleen maar voorstellen dat het soms gek moet zijn voor mensen, maar ze gaat er heel goed mee om. Dus hoe dan ook, ik maak een foto van haar, en terwijl ik in de buurt sta, vraagt ​​​​ze om het te zien, ik laat het haar zien, en ze is erg blij, zoals "Oh, het ziet er geweldig uit" - dat is de belangrijkste interactie die ik lijk te krijgen.

Als je eenmaal kunt zien dat het make-up- en haargedeelte is ingepakt, en ze bewegen en ze hebben het er een beetje over dat iedereen in eerste blikken, alle outfits - dat is wanneer ik naar de voorkant van het huis ga - waar alle gasten zijn en de landingsbaan, en eigenlijk jij kijk gewoon wie er op de eerste rij zit, en dan maak je de foto's van de notabelen, de redacteuren, socialites, de 'bright young bedankt.”

Op een gegeven moment zal de beveiliging komen en in feite iedereen vertellen: "Vertrek, de show gaat beginnen." En je kunt een beetje blijven hangen, als je dat nog steeds nodig hebt. Soms komt een grote naam te laat en blijven ze de show houden, maar ze zullen proberen de pers te laten vertrekken.

Het kan erg druk worden op de start- en landingsbanen, en het kan het meer op iets laten lijken dan het is, vooral vanwege sociale media. Ik begon met fotograferen op de eerste rij, misschien in 2006 of zo, en nu snel 11 jaar vooruit naar vandaag en er zijn gewoon zoveel meer mensen op de catwalk die foto's proberen te maken - duidelijk voor sociale media. Ik denk dat dat de organisatoren en de beveiliging in een rare positie plaatst, omdat ze de landingsbaan vrij moeten houden, maar dat kun je niet echt - het is moeilijker voor hen om "ga alsjeblieft naar je stoel" uit te zenden dan om de pers te verplaatsen of de pers te vertellen om te vertrekken of wat dan ook. Het is een moeilijke situatie. Sommige plaatsen zijn gewoon heel erg druk.

Zodra ze klaar zijn om de show te beginnen, duik ik een soort van weg in een gangpad. Soms mag ik op de eerste rij zitten - als er een lege stoel is, ga ik meestal gewoon zitten en schiet vanaf daar. Dus het is als een zijhoek - het is niet recht op de landingsbaan. Ik probeer me erg bewust te zijn van ieders ooglijn - ik wil het voor niemand verpesten. Ik zit meestal, op de grond zelfs, niet echt iemand in de weg.

Ik heb redacteuren, dus ik hoef niet te editen tijdens de modeweek, wat een enorme hulp is. Lange tijd had ik geen bewerking, dus dat maakte het veel moeilijker, omdat je tussen de shows je foto's moest bewerken en je zou niet eens tijd hebben om te eten, maar nu ontmoet ik een hardloper - die me letterlijk zal ontmoeten, mijn kaart zal pakken en het naar de Editors. Dus ik ontmoet ze en ga naar de volgende show.

Als ik kan, pak ik snel iets. Ik eet meestal gewoon een soort trailmix, probeer daar energie op te slaan, drink veel water. Er is niet altijd veel tijd, maar sommige dagen zijn anders. Ik heb misschien maar twee dingen die dag, en op sommige dagen heb ik er misschien vier. Op sommige dagen begin ik om 10 uur en ben ik om 15.00 uur klaar. en ik ga gewoon naar huis.

Ik probeer gewoon elke dag een paar dingen te benaderen - het werkt niet altijd, omdat ik een mens ben, maar ik zeg Vandaag ga ik kalm zijn, ik zal niet van streek raken. Ik zal beleefd zijn, zelfs als mensen extreem onbeleefd of moeilijk tegen me zijn. Ik ga eten. Ik probeer echt veel goedkoop voedsel in me te krijgen, en water, omdat ik weet hoe chagrijnig iemand kan zijn als ze honger hebben of uitgedroogd zijn of extreem moe zijn-wat is als dus veel mensen die in de mode werken. Het kan een lastige plek zijn, vooral op de eerste rij van een landingsbaan. En je moet mensen gewoon wat speling geven.

Dat is een groot deel van mijn mentale voorbereiding - gewoon om mezelf daaraan te herinneren - en kalm te zijn. Als ik iets nodig heb, zoals voornamelijk toegang, zal ik ervoor vechten, maar ik zal proberen het te doen op een manier die niet te vernederend of respectloos is. Je zou eens moeten zien wat er backstage en op de eerste rij bij de media gebeurt.

Als ik op dat moment geen show doe, maar ik heb later een evenement, zal het waarschijnlijk rond 8 uur of iets later beginnen. Dus rond die tijd zal ik wat eten, laten verteren.

Ik ben er om te documenteren, dus ik geef gewoon onze mening over wie er is en wanneer of wat ze doen. Ik ben gewoon altijd aan het kijken, altijd aan het zoeken - soms praat ik met mensen, maar mijn ogen scannen constant de kamer. Ik hou van momenten en dingen, en ik vind het leuk om mensen niet te hoeven dwingen bepaalde dingen te doen. Bijvoorbeeld als er persoon van belang A en persoon van belang B is - ik wil een foto van hen samen, maar wie moet ik vragen? Wie zou er aan de andere kant van de kamer komen? Maar wacht - ze gaan waarschijnlijk op een gegeven moment praten, dus ik wacht gewoon. Je moet geduld hebben; je moet erg oplettend zijn.