Laura Dern interviewt grensverleggende MIT-wetenschapper Neri Oman

Stoere vrouwen brengt vrouwen in de schijnwerpers die niet alleen een stem hebben, maar ook de irrelevante vooroordelen over gender trotseren. (Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze uitzonderlijk cool zijn.) In dit gesprek praat actrice Laura Dern met de geprezen MIT-wetenschapper Neri Oxman over hoe Oxmans werk het woord 'wetenschap' opnieuw uitvindt.

Laura Dern:Praat om te beginnen met me over je afkomst - ik vind het interessant dat ik ben opgevoed door acteurs en jij bent opgevoed door wetenschappers.

Neri Oxman: En architecten en ingenieurs.

LD: Uw werk in materiële ecologie, van biologisch geïnspireerde stoffen tot 3D-printen op gebouwschaal, is het opnieuw uitvinden van het woord 'wetenschap'. Hoe ben je dapper genoeg geworden om het allemaal anders te zien?

VERWANT: Gretchen Carlson: wat het voor mij deed om me uit te spreken tegen seksuele intimidatie - en waarom ik andere vrouwen aanmoedig hetzelfde te doen

NEE: Toen ik naar MIT kwam, waren er vier rubrieken: wetenschap, kunst, design en technologie. En toen je je diploma binnenkwam, of het nu een master of een PHD was, als je een burger was in het ene domein, was je een reiziger in het andere. Ik begon na te denken over het doel van elke rubriek: de rol van de wetenschap is om de wereld om ons heen te verklaren en te voorspellen; engineering, om wetenschappelijke kennis om te zetten in bruikbaarheid; ontwerp, om nut om te zetten in gedrag; en kunst, om menselijk gedrag in vraag te stellen en nieuwe percepties van de wereld te creëren. In het tijdperk van de verlichting definieerden we mensen door hun vaardigheden en dus door de domeinen of disciplines waarin ze uitblonken - een wetenschapper, een technoloog, een ontwerper, een kunstenaar, wat heb je. Maar nu denk ik dat we dit tijdperk van verlichting verschuiven en transcenderen naar wat ik graag zie als een tijdperk van verstrengeling waar er meer verbinding is tussen disciplines en domeinen.

Een goede analogie is de salade en de soep. Ik vertel mijn studenten dat verlichting een beetje op een salade lijkt. Je hebt de komkommer en de tomaat. Je hebt de wetenschap en de kunst. Maar ik denk dat je vandaag, in het tijdperk van verstrikking, soep hebt. Je weet niet precies of je biologie of wiskunde of natuurkunde gebruikt, omdat ze zo met elkaar verbonden zijn - wanneer je een nieuwe app ontwikkelt, pas je evenveel wiskunde toe als natuurkunde. Of wanneer je een wearable ontwerpt die je huid kan voelen, gebruik je synthetische biologie, maar je stelt ook de fysica van dat materiaal in vraag.

LD: Je hebt het gehad over je samenwerking met Björk aan de 3D-geprinte maskers die ze op het podium draagt. Je beschrijft het masker als "een gat dat is gebroken, een gezicht zonder huid." Kwetsbaarheid - dat is wat we ervaren met onze planeet.

NEE: We moeten de planeet als een systeem behandelen, en tot nu toe hebben we meer gewerkt alsof de wereld uit afzonderlijke delen bestaat - dit deel is het milieu, dit deel is economie. Maar alles is verbonden. Je kunt de opwarming van de aarde niet oplossen met een doctoraat in de thermodynamica!

LD: Daar ben ik het mee eens. Ik denk ook dat het voor deze nieuwe generatie meisjes en jongens van cruciaal belang is om vrouwen vooruit te zien gaan als CEO's en wetenschappers.

GERELATEERD: Laura Dern's brief aan haar 12-jarige dochter zal je aan het huilen maken: "Beperk jezelf niet"

NEE: Voor mij was het een lange reis van transformatie. Het begint met de kleine dingen, zoals het communiceren met mijn vrouwelijke studenten dat ze niet bang hoeven te zijn om zwanger te worden terwijl ze hun doctoraat doen. Ik moedig ze aan om hun kinderen naar het lab te brengen en ze te leren spelen met robots en te programmeren en kennis te vieren.

LD: Welk advies heb je voor jongere vrouwen die hun weg vinden in hun carrière?

NEE: Luister, ik ging naar de medische school na drie jaar bij de Israëlische luchtmacht te hebben gediend. Ik was een soort rebel in de familie. Ik hield ervan mensen te helpen, en ik dacht dat geneeskunde de perfecte combinatie zou zijn van wetenschap en menselijk mededogen. Toen ik eind 20, begin 30 het architectuurveld betrad. Het kostte me vele jaren van onderwijs, maar ik had het gevoel dat ik eindelijk mijn thuis had gevonden. Dus ik zeg altijd tegen mijn studenten: neem de lange weg. Er zijn geen fouten. Het is de schilderachtige route - daar gebeurt al het wonder. En dan, in termen van vrouwelijkheid en vrouw zijn, heb ik goede dagen en ik heb slechte dagen. Omdat er verschillende omgevingen zijn, zoals je zeker weet, dat zijn allemaal jongensclubs. Op goede dagen stem ik me af op de kwaliteiten die horen bij het vrouw-zijn en denk ik na over hoe ze mijn werk en manier van zijn verrijken. Op slechte dagen zeg ik tegen mezelf: "Ga gewoon door!" Maar meestal probeer ik me te concentreren op gewoon geweldig werk doen. Alleen door hard werken en bewustzijn kunnen we echt eigenaar worden van onze identiteit.

VERWANT: Cover Star Chrissy Teigen over huwelijk, depressie, IVF: "Soms realiseer ik me niet eens dat ik te veel deel"

LD: Waar ik op hoop, is dat meisjes en vrouwen die over je werk lezen, geïnspireerd raken en dat ze zeggen: "Ik ben een wetenschapper, ik ben een leider, ik ben een politicus, ik ben een schrijver." Niet: "Ik ben een vrouwelijke schrijver, ik ben een vrouwelijke wetenschapper." Voordat we eindigen, wilde ik delen dat ik hou van dat citaat van je: "Ik geloof in de balans tussen dromen en gebouw."

NEE: Als je in Assepoester gelooft, en als je je ongeloof om middernacht kunt opschorten, dan kun je geloven in de interdisciplinaire middernacht, de "tussenin" en raken gelukkig verstrikt, bewegend van kunst naar wetenschap.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het novembernummer van In stijl, verkrijgbaar in kiosken, op Amazone, en voor digitale download okt. 13.

Ga voor meer informatie over het werk van Oxman naar neri.media.mit.edu.