Judith Light over haar vroegere worsteling met emotioneel eten

De foto hierboven vertelt je naar mijn bescheiden mening alles wat je moet weten over Judith Light. Onbevreesd, modieus, casual, charismatisch als de hel, en - verdomme - ze is buigzaam om op te starten. Light's flexibiliteit strekt zich uit tot haar ongeëvenaarde televisie-, film- en toneelcarrière waarin ze twee Tony Awards heeft verdiend (voor Andere woestijnsteden en De verzamelde partijen) en een paar Daytime Emmy's (voor Een leven om te leven). Beroemd om ook in de hoofdrol op Wie is de baas en Lelijke Betty, Light krijgt nu enkele van haar beste recensies voor haar rol als Shelly Pfefferman op Transparant en haar sensationele eenmalige wending als Marilyn Miglin, de vrouw van Lee Miglin, een van de slachtoffers van seriemoordenaar Andrew Cunanan in De moord op Gianni Versace: Amerikaans misdaadverhaal. Tijdens de thee in New York vertelt ze me hoe ze dat licht aanhoudt.

Laura Bruin: Ten eerste, hoe ben je zo lenig geworden?

Judith Licht: Het leven vereist dat je flexibel bent. Ik begon met danslessen toen ik een heel jong meisje was in New Hope, Penn. Ik danste vanaf het moment dat ik klein was, en toen aerobics begon, deed ik daar veel van. Ik heb zo lang gedanst dat ik een knieprobleem heb, dus heb ik een knievervangende operatie ondergaan aan dat been dat ik had [op die foto].

POND: Hoe zorg je van dag tot dag voor jezelf? Je woont aan beide kusten en hebt een zeer intensief werkschema. Zijn er bepaalde routines die je doet om je schip stabiel te houden?

JL: Eén ding dat ik elke dag probeer te doen, is een soort meditatie, hoe lang het ook mag duren. Als voorbereiding voordat een toneelstuk begint, zal ik veel kundalini-yoga doen, waarin "vuurademhaling" is opgenomen. Het oefent je middenrif op een heel krachtige manier en brengt je energie op gang. En ik doe mijn best om goed te eten.

POND: Je bent redelijk gezond.

JL: O ja. Ik ben in de eerste plaats vegetariër en ik probeer in de veganistische richting te leunen.

POND: En leun dan de andere kant op [lacht]. Wat is het domste dat je hebt gedaan in naam van schoonheid?

JL: Oh mijn god, toen ik zo zwaar was...

POND: Wanneer was je ooit zwaar?

GERELATEERD: Je raadt nooit waar de Versace-kostuums in de Misdaadverhaal Over Gianni's Dood Zijn Echt Van?

JL: Oh, ik was 50 pond zwaarder toen ik op de Carnegie Mellon University zat. Het was niet alleen eerstejaars 15, het was eerstejaars 30 voor mij. We hadden geen cijfers; we hadden opmerkingen, en er was een leraar die zei: "Als Judy niet afvalt, gaat ze voor altijd gekke karakterrollen spelen." Het was interessant. Hoe dan ook, ik zou plasticfolie om mijn dijen doen ...

POND: Nee! Is dat ook gelukt?

JL: Schat, je zweet gewoon veel en raakt veel water kwijt. Ik zou plasticfolie om mijn middel en mijn armen doen, en dan zou ik lopen of rennen om te proberen het watergewicht te verliezen. Dat is waarschijnlijk een van de domste dingen waarvoor ik heb gedaan schoonheid.

POND: Hoe ben je eruit gekomen toen je begon te werken?

JL: Ik ben eigenlijk in therapie gegaan. Het onderliggende probleem was dat ik uit emotie at... uit zorgen, frustratie en angst. Ik had een buitengewone therapeut en hij zei tegen me: "Je hebt nooit geleerd hoe je moet eten, dus ik wil dat je eet." Dus ik zei: "Oké. Neuk je. Ik ga eten." Ik heb alles gegeten. Als het bewoog, at ik het op. Ik bleef maar aankomen. Op een dag ging ik naar de koelkast, en ik dacht: "Ik kan hebben wat ik wil. Wat wil ik eigenlijk?” En het was een openbaring. Het ging niet om afvallen om op televisie te zijn of voor mijn carrière. Ik wilde niet blijven eten uit emotie, dus zo gebeurde het. Ik begon te trainen en het gewicht begon af te nemen.

POND: Wat is schoonheid voor jou?

JL: Mensen zeggen dat het de binnenkant is die je mooi maakt, wat erg new age klinkt, maar het is waar. Als je naar jezelf kijkt - en dit is voor mij een levenslang proces geweest - om te zeggen: “Wie ben ik? Hoe is de verbinding, de communicatie?” Als je te veel luistert naar mensen die je vertellen dat je dit of dat zou moeten doen, kunnen al die "zou moeten" iemands zorgen versnellen.

GERELATEERD: Angelina Jolie heeft ooit haar haar gekleurd met een Sharpie

POND: Rechts.

JL: Ik zie het leven niet als doen wat ik wil. Het gaat erom te doen wat ik denk dat werkt. En dan is er ineens een natuurlijke progressie van dingen die voor jou en met jou gebeuren. Geduldig zijn met andere mensen schept een verbinding en zorgt voor een intimiteit die veel dieper en inhoudelijker is.

POND: Heb je nog iets anders geprobeerd?

JL: Jaren geleden ging ik naar een sikh-yoga-dameskamp in Española, N.M. Veel van mijn gezondheidswerkers in Los Angeles zijn sikhs, en ze zijn geweldig. Dus mijn internist zei tegen me: "Oh, misschien wil je hiernaartoe komen." Je slaapt in tenten, neemt koude douches en wordt om 3 uur 's nachts wakker om yoga te doen en te mediteren. Ik ging meerdere keren en vond het geweldig. Ik voelde me verbonden met mezelf en de aarde en andere mensen. In de Sikh-religie praten ze veel over uw genade. Hoe presenteer je je genade in de wereld? Ik volgde een cursus die heette "Wat is je imago?"

POND: Oh [lacht]. Niet degene die je gewend bent in Los Angeles.

JL: Dus ik zit in de klas en de leraar geeft foto's door van modellen en al deze prachtige mensen, en ik dacht: "Nou, ik ben dat ga ik uitzoeken." En toen gaf ze deze foto door van een [oude] vrouw gewikkeld in een deken, zittend voor een... Berg. En ik dacht: "Dat is wie ik wil zijn!" Ze moet 90 jaar oud zijn geweest, met deze aanwezigheid en koninklijke houding. Je kon het licht in haar gezicht en in haar wezen zien, en het straalde van de foto. Ze was een persoon met inhoud.

POND: Over inhoud gesproken, je staat op het punt om het vijfde seizoen van Transparant.

JL: Het wordt later dan gepland. Ik ben ook net klaar met werken met [schrijver, producer en regisseur] Ryan Murphy aan De moord op Gianni Versace...

POND: En mensen sterven erover en vragen om de Emmy-categorieën te veranderen, zodat je de nominatie voor de gastactrice kunt krijgen. Je hebt altijd veel aandacht gekregen, maar hoe voelt het als je deze samenvloeiing van goede recensies krijgt?

JL: Het is zo wild. Het voelt altijd goed. Ik was een keer op een kerstfeest met Joan Rivers, en we hadden een leuk gesprek, en ze zei: "Ik zeg ja tegen alles", uitleggend dat de wereld op bepaalde manieren voor je werkt als je ja zegt tegen dingen. En het is waar. Zo viel een heel traject van dingen op zijn plaats, inclusief werken met Ryan Murphy, iets wat ik altijd al wilde doen.

GERELATEERD: TV-schrijver Nell Scovell over de professionele afwijzing die haar carrière lanceerde

POND: En hij is zo geweldig met vrouwen die nog geen 12 zijn. Ik bedoel, Jessica [Lange], Kathy [Bates] …

JL: Precies. We kenden elkaar niet echt, en toen hij een toneelstuk zag, deed ik [Andere woestijnsteden] en de reactie daarop, zei hij gewoon: "OK, we zullen dingen doen." Hij was zo ongelooflijk vriendelijk en aardig.

POND: Is het niet geweldig dat een van de geweldige dingen van ouder worden het eigen vermogen is dat je bezit? Er is iets met "Je kent mij en mijn werk, en je weet dat ik voor je zal komen opdagen" ...

JL: Dat is zo briljant en zo waar.

POND: Wie vind jij mooi?

JL: De herinnering aan mijn moeder is me heel mooi. Mijn vader, hetzelfde: echt licht, mooi. We hebben het nu over zielsschoonheid. Mijn man is zo mooi en aanwezig voor me geweest - je weet wel, mijn publicist, mijn agenten, mijn vrienden... Alle mensen met wie ik heb gewerkt De moord op Gianni Versace en Transparant. Het zijn mensen die er zijn in de goedheid van hun wezen, niet in hun doen.

POND: En dat is …

JL: Dat is schoonheid.

Fotograaf: Robbie Fimmano. Mode redacteur: Andreas Kokkino. Haar: Matt Fugate. Make-up: Jamie Greenberg. Manicure: Marisa Carmichael. Productie: Kelsey Stevens Productions.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het meinummer van In stijl, verkrijgbaar in kiosken en voor digitale download 13 april.