NYFW-ontwerpers laten kleding zien die mensen kunnen dragen? Baanbrekend.

Toen ik deze week tussen de catwalkshows in een taxi sprong, was ik verrast toen de chauffeur me ongevraagd vroeg of het waar was dat deze New Yorkse Mode Week was een blindganger.

"Ik heb opgenomen" Bella Hadid na Tom Ford', zei hij, als een bewijs van zijn geloofwaardigheid. Mijn wenkbrauw schoot instinctief omhoog. Heeft ze geen auto en chauffeur?

“Is het omdat al die grote ontwerpers hier niet meer exposeren?” hij vroeg. “Ik merk dat er minder aan de hand is. Het is mijn broodwinning."

Hmmm. Hoewel het waar is dat vrijwel iedereen deze week de New York-shows heeft afgeschud - misschien had deze chauffeur zijn WWD gelezen - was het echt niet zo erg. New York had, na jarenlang overspoeld te zijn met te veel shows, dringend behoefte aan een reset. En hoewel er enkele duidelijke verliezers zijn geweest van mode week — taxichauffeurs voor één — er zijn ook enkele onverwachte winnaars geweest. Bloemisten zien bijvoorbeeld een boom in het bedrijfsleven dankzij een trend om boeketten op de catwalks te zetten (het was Putnam & Putnam Fashion Week op

Voor een keer, ook al hebben we nog een dag te gaan, ben ik niet boos op #NYFW. Zelfs Spring Studios kan me niet neerhalen. Dat is niet omdat de producenten van de show hun acts volledig hebben opgeruimd (ik geef ze de eer dat ze het proberen), maar eerder een gevoel bij ontwerpers dat het tijd is om zich te concentreren op kleding gemaakt voor echte klanten, en niet uitsluitend voor streetstyle sterren. Dat is de indruk die ik kreeg bij zowel de shows van Herrera, vriendelijk ontworpen door Wes Gordon, als bij Oscar de la Renta, door Laura Kim en Fernando Garcia. Gordon's prachtige reeks jurken zwenkte in de richting van de schaal van Ringling Brothers op punten, waar, en de pop kleuren riskeerden vergelijkingen met andere ontwerpers, maar de kern van elke look was iets echt Herrera - de overhemdjurk. Voor de herfst breidde Gordon zijn jeugdige kijk op de huissignaturen uit met een speels randje, maar ook serieuze stukken die professionals zouden aanspreken die uit de banden van het bedrijfsleven willen breken kleding. Ik hield van de rustigere stukken - een geruit broekpak met gedurfde uitsnijdingen aan de zijkanten en een jas met een decoratieve plooi van de ene naar de andere kant.

Bij Oscar was het podium ingesteld om te verwijzen naar de liefde van wijlen Oscar de la Renta voor het Alhambra-paleis, en hoewel er letterlijk werd geknikt naar zijn architectuur in jurken met mozaïektegels en een minaudière in de vorm van een lantaarn, de collectie werd ongewoon gedomineerd door vrij eenvoudige jurken en jassen. Het is leuk om eens een verfijnde gestreepte jurk of een mooie witte kanten jurk te zien zonder al te veel poespas de show te stelen. Mijn favoriete look was zoiets als een bordeauxrode pyjama, met stapels kleurrijk garen die uit de mouw van een trui en de pijp van de broek stroomden - zo gezellig!

Een andere winnaar van de week was A$AP Ferg. Van alle vele, vele beroemdheden op de shows, maakte hij de meest fantastische entree op Helmut Lang op maandagavond, vlak voordat de lichten uitgingen, met een gedurfde look helemaal in het wit. Witte parka, witte top, witte broek en een witte bivakmuts, een wintertrend die plotseling een onbedoelde politieke lading dreigt te krijgen, als je er teveel in wilt lezen. Maar ik kon mijn ogen niet van hem afhouden, zelfs niet toen de kleren, nu onder de creatieve leiding van Mark Thomas, hun weg baanden over een labyrintische landingsbaan in een Chelsea-galerij. Hoewel de ontwerpen niet veel deden om de mal van Lang te doorbreken, had de presentatie veel energie, wat op zijn minst een kleine stap is om dit merk nieuw leven in te blazen. Ik vraag me af wat meneer Lang zou denken als hij een man zou zien met een dubbele denimlook in Hubba Bubba-roze? Waarschijnlijk niet veel, maar ik ben down als je dat bent.

Een ander ding dat ik leuk vind aan deze week, is hoeveel ontwerpers zich hebben ingezet om de leegte van slimme kleding te vullen die is achtergelaten door het vertrek van Phoebe Philo bij Celine. Maria Cornejo, Mary-Kate en Ashley Olsen van De rij, en Gabriela Hearst waren allemaal uitblinkers op dat front. The Row heeft natuurlijk al lang een cultstatus voor dit specifieke publiek, en ik stond versteld van hun herfstlooks, die kunstenaarsliefhebbende truien met trechterhals en coltruien met zwier speelden. En Hearst sloeg het dit seizoen echt uit het park met sensuele gebreide jurken en gewatteerde jassen, sommige spelen op utilitaire referenties, zoals een gedeconstrueerde trenchcoat die er eigenlijk niet al te lastig uitzag dragen. Proenza Schouler had ook een paar prachtige toevoegingen aan de canon van geremixte loopgraven, die meer waard waren dan alleen een kiekeboe-look.

Ik sluit af met te vermelden dat mijn collega en ik nog een taxi hebben genomen naar de show van Hearst. Het was dinsdag net voor de middag en de straten waren een puinhoop in een storm van natte sneeuw en sneeuwbrij. De chauffeur was echter geweldig en leek verbijsterd om zijn beschuldigingen af ​​te leveren op een scène in de West Village, terwijl de straten eigenlijk verlaten hadden moeten zijn. Hij vroeg wat er aan de hand was en was gekieteld toen hij hoorde dat het een modeshow was.

"Ik ben ook een model, weet je," zei hij, "omdat ik geen model moet zijn."