Givenchy, Stella McCartney, Sonia Rykiel Spring 2017 Show Review

Met beveiligingsmaatregelen die meer merkbaar zijn over Parijs dit modeseizoen, en gasten die voorafgaand aan elke show aan toverstokscans werden onderworpen, was het soms een uitdaging om je gelijkmoedigheid te behouden.

Ik geef toe dat ik niet de vriendelijkste ben geweest tegen bepaalde collega's die de ingangen en trappen van een locatie als hun persoonlijke kantoorruimte gebruiken en deze in de deuropening parkeren om hun likes op Instagram te controleren. Ontwerpers hebben wat meer hun best moeten doen om te voorkomen dat iedereen instort door politiebarricades en identiteitscontroles.

Maar als ze het goed hebben, zoals Riccardo Tisci deed tijdens zijn Givenchy-show op zondagavond, zullen we zowat alles verdragen. Het was kil tijdens de show, die buiten werd gehouden in de botanische tuin van Parijs, en het hoofdevenement begon bijna een uur te laat, maar iedereen wikkelde zich in foliedekens en sommige mensen vormden ze zelfs als couturestrikken of fantasievolle rokken. En de collectie was gevuld met draagbare kleding met een licht mineraal motief en pittige strepen die er veel meer ontspannen en gelukkig uitzag dan Givenchy de laatste tijd.

Stella McCartney's collectie op zich was best leuk op maandagochtend, met precies de juiste balans tussen geweldige dagkleding (kaki overhemden en ultrasuede rokken en jurken die netjes genoeg gesneden zijn om te kwalificeren als gekleed casual) en op surf geïnspireerde prints op bodysuits en badkleding die heel, heel straat. De berichten zeiden "Thanks Girls", "No fur" en "No leather", dus ze waren ook in lijn met het McCartney-ethos terwijl ze een beetje punk waren. Een paar hakken weergegeven in zwart-wit dambord, zoals een luxe paar Vans, vatte deze geest van de show zo'n beetje samen, die eindigde met een gechoreografeerde dans tussen kampen van modellen die terug de catwalk op stormden met een charmante op eilanden geïnspireerde dans.

GERELATEERD: Céline inspireert met verfijning, terwijl Balenciaga anti-mode in Parijs rehabiliteert

Dit (en de Kardashian Kapers van de dag) domineerde vrijwel ieders Instagram-feed voor het volgende uur, wat was mede het gevolg van een slimme zet van de ontwerpster die hierdoor haar publiek flink moest inkrimpen seizoen. Dit was vanwege veiligheidsproblemen voor zo'n grote menigte die normaal haar shows bijwoont in het sierlijke operagebouw Palais Garnier. Dus moest ze een liedje doen en dansen. "We hadden een kleiner publiek, dus we wilden dat het dichterbij kwam met een emotionele band", zei McCartney direct daarna de show en merkte op dat ze besloot om de weliswaar onnauwkeurige routine toe te voegen om het optimisme van de verzameling. En, zei ze, "omdat ik een gek persoon ben."

'We hebben gisteravond twee uur geoefend hier in de opera,' zei ze. "We voelden ons net kleine kinderen!"

De Sonia Rykiel-collectie opende met een passend eerbetoon aan de in augustus overleden oprichter van het label. De modellen liepen naar buiten in zwarte truien, elk met een letter, waarmee Rykiel Forever als groep werd beschreven. En het eindigde met een regen van zilveren pailetten als confetti, waardoor dit als een feest voelde. Dat gold ook voor de collectie van Julie de Libran, die een gedurfde mate van oneerbiedigheid toonde met geweldig grote tunieken en wijde pijpen broeken gemaakt van dure stoffen die langs de zomen waren versnipperd. Ik hield ook van de patchwork-looks, die hier in Parijs een verrassende rustieke trend zijn, gezien in de meest losse vorm bij Loewe, waar de patches bijna hobo-achtig waren op een tentjurk, en in de meest verfijnde bij Hermès, waar een elegante jurk van overlappende zwarte en houtskoolvierkanten en een kameelrok met subtiele panelen van moirépatroon langs de zijkanten de show waren winnaars.