Als je alle tijd die je hebt besteed aan het bekritiseren van je lichaam zou kunnen terugnemen, wat zou je er dan mee doen? Voor vrouwen zijn onzekerheden rond body shaming genormaliseerd. En in een samenleving die verzadigd is met gefilterde inhoud en onbereikbare normen, is het bijna gemakkelijker om onszelf te bekritiseren dan het systeem. trefwoord: Bijna.
Katie Sturino, oprichter van het merk Megababe Beauty voor persoonlijke verzorging, heeft zich altijd uitgesproken over het belang van lichaamsinclusiviteit in mode en schoonheid. Ze wordt geprezen voor het ontwikkelen van producten die onuitgesproken schoonheidsproblemen aanpakken, zoals het schuren van de dijen en acne, terwijl ze haar sociale platforms gebruikt om merken op te roepen om maten te creëren die bij het hele lichaam passen types. Haar nieuwe boek, Lichaamstaal: Hoe u uw lichaam kunt omarmen en uw beste leven kunt leiden, die op 25 mei debuteerde, confronteert dit gesprek frontaal met Sturino's nonchalante toon die je het gevoel geeft dat je advies krijgt van een oude vriend.
GERELATEERD: Onze schoonheidsredacteur heeft me verslaafd gemaakt aan dit verhelderende kontmasker
In plaats van alleen haar persoonlijke lichaamsreis te bespreken, spoort ze lezers aan om een stap terug te doen en zelf na te denken door middel van journaalposten, schetsaanwijzingen en gekke bibliotheken. Het doel hier is niet om hetzelfde lichaamspositiviteitslied te zingen dat je eerder hebt gehoord, maar om volledige acceptatie aan te moedigen.
Na het lezen van haar boek kreeg ik de kans om me met Sturino dieper in het onderwerp te verdiepen. Ik vertelde haar dat het bijna was alsof ze in het geheim al mijn meest persoonlijke onzekerheden had gehoord en me ze schriftelijk had laten zien (op de best mogelijke manier). De pagina's bevatten eerlijke en open verhalen waar elke vrouw zich niet alleen in kan herkennen, maar, belangrijker nog, van kan leren. Een snelle waarschuwing: wees niet verbaasd als je na slechts één hoofdstuk zowel gelachen als tranen hebt.
Hieronder vertelt Sturino alle dingen Lichaamstaal, waar schoonheid moet passen in het gesprek over lichaamsacceptatie en de rituelen die haar zelfvertrouwen geven.
Wat inspireerde je om te schrijven Lichaamstaal?
Ik wilde echt alle dingen die ik de afgelopen zes jaar op internet heb gedaan, vertalen naar iets tastbaars dat je offline zou kunnen nemen. Als je door het internet bladert, is het heel gemakkelijk om een beetje inspiratie op te doen en te denken van oh oke geweldig. Er is iets [anders] aan het huiswerk maken en reflecteren.
Wie had je in gedachten toen je dit boek aan het schrijven was?
Het korte antwoord is dat ik dit boek voor vrouwen heb geschreven. Ik denk dat elke vrouw een probleem heeft met hun lichaam en niet op een kleine manier. Het is voor vrouwen van in de 70 of 80 die nog steeds op dieet zijn en praten over diëten, 10 pond verliezen en niet kunnen geloven dat ze ergens niet in passen. Het is voor moeders die merken dat hun kinderen beginnen op te pikken wat ze tegen zichzelf zeggen.
VIDEO: Meghan Markle schreef een boek geïnspireerd door prins Harry en Archie
Je hoofdstukken bevatten verschillende 'huiswerkopdrachten'. Waarom was dit belangrijk voor u om op te nemen?
Ik wilde echt niet dat dit alleen mijn verhaal was dat op je afkwam. Ik wil dat het interactief is, tot nadenken stemt en dat het werkt. Je kunt je laten inspireren door iemands verhaal, maar ik denk dat er een bepaalde hoeveelheid werk is die je moet doen om je eigen verhaal te verbeteren. Het werk begint en stopt zeker niet met Lichaamstaal, maar het is hopelijk een startpunt voor mensen.
Veel van de prompts stellen de vragen die veel vrouwen uitstellen. Het voltooien ervan was als een emotionele bevrijding voor mij. Was er een genezend of emotioneel aspect aan het schrijven van dit boek?
Het was heel persoonlijk. Sommige dingen uit de kindertijd opgraven was zeker een bevrijding, want ik bedoel, dat zijn echt gênante verhalen. Om ze als volwassene weer onder ogen te zien en te erkennen dat ze nog steeds macht hebben, is als oh man, ik dacht dat ik er overheen zou zijn. Maar nee, ik moest het loslaten. Toen ik het audioboek aan het lezen was, moest ik de productie stoppen en huilen op de parkeerplaats omdat het echt rauw en emotioneel was.
Ik heb het gevoel dat het boek op een perfect moment uitkomt.
Het is interessant omdat iedereen uit deze zeer schokkende tijd in ons leven komt en zoveel van de focus ligt op de veranderingen die sommige van onze lichamen hebben aangebracht tijdens de pandemie. Of je nu zwak bent door niet te sporten of dat je bent aangekomen door in huis te zijn, wat het ook is. Mensen moeten nu een keuze maken met je lichaam. Je kunt vrede hebben en dankbaar zijn dat je een pandemie hebt overleefd, of je kunt er oorlog mee voeren. Ik denk niet dat [de laatste] de juiste keuze is.
Krediet: Hoffelijkheid
Je praat over hoe we worden vaak beschaamd door de mensen in onze naaste kringen, zelfs onze moeders. Hoe groot is volgens u de huidige generatie schoonheidsnormen en eetcultuur in de samenleving?
Een grote! Dit gevoel over vrouwenlichamen in het algemeen is van generatie op generatie doorgegeven omdat alles met een waarschuwing komt. Zoals, als je te groot bent, zul je geen geluk vinden. Vrouwen geven hun pijn door en je weet niet eens dat je het doet. Je kijkt naar de manier waarop moeders omgaan met hun dochters of de manier waarop zelfs zussen met elkaar omgaan. Het is nogal gemeen.
In het boek promoot je de mantra: "Je bent van nature liefde waard". Op welke manieren beoefen je graag zelfliefde?
Elke ochtend mediteer ik en loop ik met mijn hond om mijn koffie te halen. Mijn ochtenden voor mezelf vormen een groot deel van mijn zelfzorg. Ik sluit het allemaal werkgewijs af rond 7 uur en kom er om 9 uur weer op terug. Ik denk dat het moeilijk is om iemand te vertellen dat ze liefde en een goede behandeling van de wereld verdienen. Het is moeilijk voor mensen om dat te accepteren.
Het boek vraagt ons terug te denken aan de eerste keer dat we het gevoel hadden dat ons lichaam niet in orde was. Integendeel, wanneer voelde je je het meest zelfverzekerd?
De Man Repeller artikel [in 2016] was de eerste keer dat ik wachtte, hoe heb ik me zo lang zo gevoeld? Ik zag opmerkingen van andere vrouwen die zeiden dat ze op mij leken. Ik kon het gewoon niet geloven omdat ik het gevoel had gekregen dat ik zo'n uniek groot lichaam had en het was niet zoals het hoorde te zijn, wat gek was. Ik realiseerde me dat andere vrouwen niet allemaal één maat hadden en dat ik gewoon de verkeerde maat had, net als alles.
Iedereen heeft slechte dagen. Is er een schoonheidsritueel dat je helpt terug te keren naar die zelfverzekerde mindset?
Helemaal! Stap één voor mij is of mijn huid straalt. Een ding dat ik doe is een head-to-tush Le Tush [Megababe Clarifying Butt-masker]. De zuren resetten mijn huid en laten hem stralen. Daardoor voel ik me echt zelfverzekerd. Vanaf dat moment vind ik het prima om gewoon te bestaan. Dat is mijn superkracht.
Body Talk richt zich veel op mode, maar waarom denk je dat dit ook zo'n belangrijk gesprek is in de schoonheidsruimte?
De schoonheidsindustrie loopt voor op de mode met inclusiviteit in hun beeldtaal. Er zijn meer plus-size vrouwen gecast in beautycampagnes dan in modecampagnes. Als het om producten gaat, is het belangrijk om te kijken naar hoe we [aan consumenten] maken, verkopen en op de markt brengen. Kleine ouwe ik moest een fabriek vinden om een dijschuur te maken, want niemand in de schoonheidsindustrie maakte dat. Er zijn echter tonnen cellulitiscrèmes. Dus niets om je op je gemak te stellen, maar zeker iets om je te vertellen hoe je je slecht zou moeten voelen over de cellulitis op je been.
Waar denk je dat schoonheid moet passen in onze body talk?
Ik wil niets controleren wat iemand doet. Ik ben pro doe wat je wilt met je lichaam, maar de wortel van alles moet zijn, ben ik blij met mezelf? Doe ik dit als een schild omdat ik me niet goed voel over mezelf of omdat ik denk dat het een probleem zal oplossen? Of doe ik dit omdat dit de versie van mezelf is die speels, leuk en zelfverzekerd aanvoelt. Er is een lijn. Schoonheid moet gewoon leuk zijn. Als je niet goed voor jezelf bent, kan dat nadelig zijn.