Sterren, ze zijn net als wij.
Hoewel ze tot in de puntjes gekleed zijn en ronduit glamoureuze levens leiden, voelen beroemdheden diep van binnen dezelfde druk als wij allemaal. Van twijfelen aan hun eigen talent tot het gevoel niet geïnformeerd te zijn over politiek, veel beroemde sterren hebben op een of ander moment in hun carrière en persoonlijke leven moeite gehad om zelfvertrouwen op te bouwen. Ondanks hun enorme en indrukwekkende prestaties, hebben ze geleden aan het imposter-syndroom: de angst om uiteindelijk als oplichter te worden onthuld.
Het blijkt dat niemand veilig is om zich af en toe onvoldoende te voelen. En veel sterren, van Tina Fey en Meryl Streep tot Ryan Reynolds en Tom Hanks, hebben zich hierover uitgesproken. Hieronder klinken 25 beroemdheden op hun vermeende tekortkomingen.
"In de loop der jaren is de inzet voor mij hoger geworden. Soms word ik 's ochtends wakker voordat ik naar een shoot ga en denk ik: dit kan ik niet. Ik ben een oplichter,'" vertelde Winslet aan
De spiegel in 2009, toe te voegen: "Wat mensen echt van me denken, is iets waar ik me meestal niet bewust van ben. Ik hou van acteren en alles wat ik ooit probeer te doen is mijn best. Maar zelfs nu ben ik altijd bang voor die emotionele scènes. Ik zit daar te denken: 'Oh mijn God, ik ben onzin en iedereen zal het zien. Ze hebben de verkeerde persoon gecast.' Maar ik ben gaan beseffen dat die zenuwen allemaal deel uitmaken van het proces voor mij.'"Vandaag heb ik het gevoel dat ik me voelde toen ik in 1999 als eerstejaarsstudent naar Harvard Yard kwam", zei Portman in haar 2015 Harvard-start toespraak. "Ik had het gevoel dat er een fout was gemaakt, dat ik niet slim genoeg was om in dit gezelschap te zijn, en dat elke keer dat ik mijn mond opendeed, ik zou moeten bewijzen dat ik niet alleen een domme actrice was."
"Het is bijna alsof hoe beter ik het doe, hoe meer mijn gevoel van ontoereikendheid eigenlijk toeneemt, omdat ik gewoon ga, 'Elke moment zal iemand erachter komen dat ik een totale bedrieger ben en dat ik niets verdien van wat ik heb bereikt', vertelde Watson rookie tijdschrift van 2013.
"Ik ga door [acute imposter syndrome] met elke rol," vertelde Nyong'o Time-out anno 2016. "Ik denk dat het winnen van een Oscar het misschien nog erger heeft gemaakt. Nu ik dit heb bereikt, wat ga ik nu doen? Waar streef ik naar? Toen herinner ik me dat ik niet ging acteren voor de lofbetuigingen, ik deed het voor het plezier van het vertellen van verhalen.”
"Ik ben dit jaar naar veel evenementen geweest vanwege Deadpool, dus je stapt in de smoking en probeert er als een volwassene uit te zien, "vertelde Reynolds De gezondheid van mannenin augustus. "Maar om eerlijk te zijn, voel ik me nog steeds een kind met sproeten en doe alsof totdat ik het haal."
In een interview met 60 minuten, Foster zei dat ze dacht dat het winnen van een Oscar "een toevalstreffer" was, vergelijkbaar met haar eerste dag op de universiteit. "[Het was] op dezelfde manier toen ik op de campus van Yale liep. Ik dacht dat iedereen erachter zou komen en dat ze de Oscar terug zouden nemen. Ze kwamen naar mijn huis en klopten op de deur: 'Neem me niet kwalijk, we wilden dat aan iemand anders geven. Die ging naar Meryl Streep.' "
"Je denkt: 'Waarom zou iemand me nog een keer in een film willen zien? En ik weet toch niet hoe ik me moet gedragen, dus waarom doe ik dit?' " Streep vertelde Ken Burns in een interview in 2002 voor: VS-weekend.
Krediet: Albert L. Ortega/Getty Images
"Ik ben een harde criticus van mezelf", vertelde Adams aan de... Los Angeles Times anno 2016. "Ik zie wanneer ik niet meer perfect hoef te zijn. Ik stopte met het dragen van de last van kritiek. Ik was echt zo moe van het geven van een [expletive] omdat ik er gewoon zoveel de hele tijd gaf.
"Ik heb een constante angst dat ik een bedrieger ben en dat ik ontdekt zal worden", vertelde Pfeiffer Interviewtijdschrift van 2017. "Het is waar. Ik kreeg net deze e-mail van Steve Kloves die schreef en regisseerde The Fabulous Baker Boys [1989], en hij zei: "Hoe gaat het?" Moord in de Oriënt-Express?” die ik net heb afgerond met Kenneth Branagh. En ik zei: "O, je kent me. Ik heb het gevoel dat ik zijn film verpest." Omdat de eerste week van de opnames Baker Boys, zei ik hetzelfde tegen Steve: "Ik denk dat ik verschrikkelijk werk doe in deze... Ik denk dat dat komt omdat ik vrij snel begon te werken en ik er nog niet klaar voor was. Ik heb geen formele opleiding gehad. Ik kom niet uit Juilliard. Ik was net aan het rondkomen en leren voor de wereld. Dus ik heb altijd het gevoel gehad dat ze op een dag zullen ontdekken dat ik echt een bedrieger ben, dat ik echt niet weet wat ik doe."
“Ah, het bedriegersyndroom!? Het mooie van het bedrieger-syndroom is dat je schommelt tussen extreme egomanie en een compleet gevoel van: 'Ik ben een bedrieger! Oh god, ze hebben me door! Ik ben een bedrieger!'” Fey vertelde De onafhankelijkein 2010. "Dus je probeert gewoon de egomanie te berijden als het komt en ervan te genieten, en dan door het idee van fraude te glijden. Serieus, ik heb me net gerealiseerd dat bijna iedereen een bedrieger is, dus ik probeer me er niet al te slecht over te voelen."
"Ik voel me soms nog steeds een loser op de middelbare school en ik moet mezelf gewoon oppakken en mezelf vertellen dat ik elke keer een superster ben ochtend zodat ik deze dag door kan komen en voor mijn fans kan zijn wat ze voor mij nodig hebben", zei ze in het HBO-concert van 2011. documentaire Lady Gaga presenteert de Monster Ball Tour: in Madison Square Garden.
"Wat we ook hebben gedaan, er komt een punt waarop je denkt: 'Hoe ben ik hier gekomen? Wanneer gaan ze ontdekken dat ik in feite een bedrieger ben en alles van me afpakken?'" zei Hanks op de podcast Verse lucht anno 2016.
"Het is altijd een beetje eng", Zellweger vertelde e! Nieuws van terug te keren naar set for De baby van Bridget Jones anno 2016. "Weet je, Imposter-syndroom - [je weet] zeker dat dit de tijd is dat je erachter komt. Dit is de tijd dat je ontslagen wordt, zeker. Deze keer zullen ze het weten."
"Ik ben erg onzeker over mijn stem", zei Lopez tijdens een... interview Aan Goedemorgen Groot-Brittannië anno 2015. "Na zoveel jaren te hebben gehoord dat je niet zo goed bent als deze persoon of die persoon, slaat het je onzekerheden weg... Ik heb altijd zangeres en danseres willen worden, maar als ze je zo beginnen te ontleden, neemt dat je onzekerheden weg. Je weet wel? Ik heb zoiets van, 'Wauw, ik dacht dat ik hier goed in was.' Het raakt je wel. Ik ben maar een mens."
"Ik herinner me dat ik vroeg, vroeg in mijn carrière, door mijn agenten werd gedropt", vertelde Tracee Ellis Ross Uitstraling anno 2015. "Ze zeiden dat ik niet knalde toen ik een kamer binnenliep. Destijds sprong ik misschien niet op toen ik een kamer binnenliep of misschien wist ik niet wie ik was, maar het was een van die momenten in mijn leven en in mijn carrière waar ik me herinner dat ik tegen mijn zus huilde en dacht: 'Ik weet niet of ik dit als een carrière. Dit is te moeilijk.' En als [dit doen] betekent dat mensen commentaar mogen geven op wie ik ben, vatte ik het heel persoonlijk op en was het het begin van veel groei van mij. Veel van wat mensen van me denken, zijn mijn zaken niet. Het maakt me niet zoveel uit. Ik mag mijn eigen gelukzaligheid volgen. Ik heb onbewust een heel duidelijke intentie gezet over wat ik wilde dat mijn baan en carrière zou zijn. Het was het begin van wie ik wilde zijn en ik heb op dat moment de keuze gemaakt dat ik alleen zou blijven acteren als het leuk was. Dat heeft het gedaan.”
“Als je er alles aan doet om mensen blij te maken met je werk, maar er zijn nog steeds mensen die niet gelukkig zijn, dan begin je te denken: ‘Nou, ik heb mijn best gedaan. Ik heb alles gedaan. Ik heb mezelf de grond in geduwd.' Je hebt gewoon het gevoel dat je anderen constant teleurstelt, en er is een moment waarop je denkt: 'Wacht, wat probeer ik te doen? Voor wie doe ik dit?'" schreef Delevingne in een essay voor Motto anno 2016. "Na verloop van tijd realiseerde ik me dat werk en de goedkeuring van anderen krijgen niet het belangrijkste is. Ja, je carrière is erg belangrijk, maar het is niet het belangrijkste. Natuurlijk was ik trots op wat ik had bereikt, maar echt gelukkig was ik niet.”
"Je zult nooit de Career Mountain beklimmen en de top bereiken en roepen: 'Ik heb het gehaald!'", schrijft Poehler in haar boek uit 2015: Ja graag. Je zult je zelden klaar, compleet of zelfs succesvol voelen. De meeste mensen die ik ken worstelen met die gecompliceerde soep van zich aan de ene kant gekleineerd voelen en aan de andere kant als een totale oplichter."
"In veel opzichten ben ik best trots dat ik nog steeds een baan krijg", vertelde Pattinson De waarnemer anno 2015. "Omdat je in een baan bent beland, heb je altijd het gevoel dat je een bedrieger bent, dat je elk moment wordt weggegooid."
"Elke keer als ik een film maak, heb ik het gevoel dat het mijn eerste film is", zei Cruz tijdens een interview met CBS in 2009. “Elke keer heb ik dezelfde angst dat ik zal worden ontslagen. En ik maak geen grapje. Elke film, de eerste week, heb ik altijd het gevoel dat ze me zouden kunnen ontslaan!”
"Ik voel me als een toerist in Hollywood", zei Schumer tijdens haar toespraak op Elle's Women in Hollywood-evenement in 2015. "De waarheid is dat ik veel grappen over mezelf maak, en ik heb dezelfde momenten waarop ik alle zelfrespect verlies en niet kan geloven dat iemand erin is geslaagd om een erectie te krijgen ten koste van mij... [Ik heb] gedacht, waarom speelt Hollywood deze grote truc met mij uit? Wanneer gaan ze beseffen dat ik walgelijk ben en dat ik niet het recht heb om in een film te spelen en dat ik... Ik zou de Funny Bone moeten doen en smeken om halve vleugels, wat ik al tien jaar deed, gelukkig?"
"Het is oké voor mij om te zeggen 'ik weet het niet'", zei Dunham tijdens een... "Vraag Lena" talk op het Chicago Humanities Festival 2014. Ik denk dat veel mensen en jonge vrouwen dat sterke gevoel van bedriegersyndroom hebben en, als jonge vrouwen, je het gevoel hebt dat je je verschuldigde niet hebt betaald of dat je niet in een positie bent om jezelf te laten gelden of te uiten jezelf. En dus bracht ik veel tijd door met bang zijn dat ik zou wankelen en deed alsof ik dingen wist die ik niet wist. Nu kom ik op een comfortabele plek om te zeggen: 'Ik weet het niet en dat is oké, want er zijn andere dingen die ik wel weet.' Dus dat is er een die me is bijgebleven.'
"Ik denk altijd dat ik ontslagen zal worden", vertelde Chastain aan e! Nieuws in 2012. "Iedereen blijft me vertellen dat je ontslagen wordt op ten minste één set in je leven, en ik ben nog niet ontslagen. Ik ben ontslagen op kleine dingen, maar niets groots. Dus elke keer als ik op een set sta, heb ik zoiets van: 'Dit zou de ware kunnen zijn.'"
"We volgen de Amerikaanse politiek in Canada heel nauw", vertelde Bee aan Moeder Jones anno 2016. "Het was zeker iets waar ik in geïnteresseerd en gemotiveerd was om te volgen. Het was een deel van mijn leven om internationale dingen bij te houden en op de hoogte te blijven van wat er in de Verenigde Staten gebeurde. Ik voelde me niet voorbereid. Ik wist eigenlijk niets van de Amerikaanse geschiedenis. [Lacht.] Ik bedoel, niet op een meeslepende manier. Dus op geen enkele manier voelde ik me voorbereid op hoe het zou zijn. Het is dat bedriegersyndroom als je zit te denken: 'Waarom zouden ze mij inhuren? Oh mijn god, wanneer gaan ze erachter komen dat ik hier niet zou moeten zijn?' Ik denk dat ze het nooit hebben begrepen. Ik heb behoorlijk geluk gehad.”
"Er waren twee Venus Williamses in onze familie - het was te gek," Williams vertelde Oprah Winfrey over proberen haar oudere zus te zijn toen ze nog een kind was. "[In restaurants] lieten mijn ouders me eerst bestellen, maar zodra ze bestelde, veranderde ik van gedachten. Het was moeilijk voor mij om te stoppen Venus te zijn en de persoon te worden die ik ben... Op een dag zei ik tegen mezelf, ik ben Venus niet. ik ben Serena... Ik kopieer Venus nog steeds op veel manieren, maar het is niet zo erg. Ik klink alsof ik een soort 12-stappenprogramma heb doorlopen."
"In het eerste seizoen van Topkok, ik leed aan... het bedriegersyndroom," zei Lakshmi tegen Cherry Bombe’s Jubileumconferentie in 2015. "Ik had geen [kookervaring in een restaurant]... ik dacht: ik zal gewoon een heel goede gastheer zijn. Ergens daarginds, en hij weet het waarschijnlijk niet eens en we zijn vrienden, hoorde ik Éric Ripert tegen een andere chef-kok zeggen: 'Nee, Padma heeft een heel gevoelig gehemelte, zoals een van de meest gevoelige gehemelten van iedereen die ik ooit heb ontmoet.' ik hield vast aan Dat. Elke keer dat ik me onzeker of onvoldoende voelde - wat ik veel deed op die set - hoefde ik alleen maar te vertrouwen op wat ik wel wist in plaats van op wat ik niet wist."