Voor altijd bewijzend dat Syfy weet hoe hij de inzet van originele campy-programmering kan verhogen, de boyband zombie western dood 7 gisteravond in première gegaan. Met leden van Backstreet Boys, *NSYNC, 98 Degrees en O Town - evenals enkele vakkundig geplaatste popcultuurcameo's -dood 7 creëerde een mashup die profiteerde van de groeiende nostalgiebeweging uit de jaren 90, de fascinatie voor zombies versterkt door De levende doden, en interesse (raden we?) in westerns.
Het resultaat was een film waarbij we ons afvroegen: is dit een koortsdroom? Het had zomaar kunnen zijn. Laten we snel de belangrijkste jongensband-gerelateerde castleden bekijken: Nick Carter (BSB) als Jack, de held Jeff Timmons (98 Degrees) als Billy, de, uh, andere held Joey Fatone (*NSYNC) als Whiskey Joe, de komische noot Howie Dorough (BSB) als Vaquero, de scherpschutter Chris Kirkpatrick (*NSYNC) als burgemeester Shelby, de man die verloor alle controle Erik Michael Estrada (O-Town) als Komodo, de brave ninja AJ McLean (BSB) als Johnny Vermillion, de kwaadaardige rechterhand van de hoofdrolspeler, Apocalyptus.
Het verhaal is eenvoudig. Een groep van zeven "gekke" revolverhelden komt samen in het post-apocalyptische Westen om zich te ontdoen van een zwervende zombiecultus van de ondoden ("koperkoppen" genoemd), geleid door een expressieve demon genaamd Apocalyptus. Sommige helden en schurken zijn gekleed in ouderwetse westerse kleding of steampunk-accessoires, terwijl anderen intrigerend zijn gestyled in moderne jachtgarens. Het is verwarrend en prachtig. Hieronder hebben we onze 13 favoriete momenten van de show gekozen. Het enige wat we kunnen zeggen is: laat er alsjeblieft een vervolg komen.
Laten we dit vroeg naar buiten brengen: we houden van Joey Fatone. Om vele redenen, maar vooral omdat het lijkt alsof hij het altijd naar zijn zin heeft. Dus het feit dat hij een personage speelt dat Whiskey Joe heet? We vonden het leuk waar dit heen ging.
Iets meer dan tien minuten later kwamen de gezichten van McLean's Johnny Vermillion en Kirkpatrick's burgemeester Shelby millimeters van elkaar af tijdens een ruzie over de tralies. Zoals in, zo dichtbij dat het leek alsof ze elkaar gingen kussen.
Een snelle shoutout naar burgemeester Shelby, die de film al met één oog begon. Een zorgzame man die gewoon probeert het fort in bedwang te houden (net zoals we ons voorstellen dat Kirkpatrick in het echte leven is), drong hij er bij zijn plaatsvervanger op aan om "enkele van onze beste, gekste mannen te vinden en naar boven te gaan en hem te vermoorden!" nadat Johnny Vermillion ontsnapte uit... gevangenis.
Oké, laten we het stuk voor stuk doornemen bij onze eerste kennismaking met de bedwelmde, geweldige Whiskey Joe. Zijn vechtscène was als volgt gechoreografeerd: Joe nam een slok whisky, gooide een tafel om, sloeg een pistool uit de hand, nam toen nog een slok, schopte iemand, gaf een kopstoot, brak een fles over het hoofd van een kerel en nam toen een finale slok... uit diezelfde fles.
We moeten ook praten over enkele van de extra ondersteunende spelers. Als je niet bekend bent met zanger Jon Secada, laat ons je dan verwijzen naar: dit juweeltje. Als sheriff Cooper, de politieman die de orde probeerde te handhaven en ook voor zijn nauwelijks verklaarde pleegzoon zorgde, had hij niet alleen wat goede lijnen, hij had een aantal indrukwekkend grote bakkebaarden (die eruitzagen alsof ze het grootste deel van de tijd van zijn gezicht begonnen los te komen) tijd).
Toevoegen aan het plezier van deze film is de Sharknado-achtig 'Hé, is dat... [vul acteur/actrice/muzikant uit de jaren 90 in]?' Van de vele leuke cameo's die we gisteravond in de film hebben gevangen, was onze favoriet Art Alexakis, frontman van rocktrio Everclear.
Voor ons was de beste running gag in de film het schilderachtige element van het drogen van kleding aan waslijnen. Was het opzettelijk? Wij weten het niet. Maar we waren onder de indruk dat in het midden van een zombie-apocalyps, de vrouwen van het bordeel nog steeds in staat zouden zijn om hun delicatessen zo perfect schoon en helder te houden!
Deze scène volgt hetzelfde thema... behalve in dit geval, wie zijn overhemd aan de lucht aan het drogen was, legde het op een hanger en hing het vervolgens aan een waslijn. Als jij doet.
Als jij Whiskey Joe bent en je klaarmaakt om tegen zombies te vechten, hoe krijg je dan hun aandacht? Door je geweer te gebruiken om een gigantische ouderwetse driehoek te laten rinkelen. Dat is hoe.
Johnny Vermillion, nadat hij een groot deel van de soundtrack van de show had onderbroken met zijn maniakale gekakel, ontmoette eindelijk zijn ondergang dankzij Komodo's messen.
Het zijn niet alleen wij, toch? Gewoon een heleboel kleren die overal in deze film hangen.
Oh Whisky Joe, niet jij. Iedereen behalve jij! We hoopten dat ons favoriete personage het einde zou halen, zonder zombies, maar het mocht niet zo zijn. Gelukkig werkt Joe's explosieve plan om ervoor te zorgen dat hij niet fulltime aan de slag gaat. Helaas betekent dat dat hij wordt opgeblazen.
Na het succesvol verslaan van Apocalypta, koesterde onze zachtaardige held Jack zich in zijn overwinning toen - chomp - een klein zombiemeisje uit het niets kwam en zijn been beet. Een verrassende manier om te gaan, dachten we. Zegen je, held Jack!