Het moment: De liftdeuren openen naar de tweede verdieping van het Museum of Arts and Design in New York en onthullen een muur van enkele van de meest exotische en prachtige winkeletalagepoppen die de detailhandel kent. De tentoonstelling, "Ralph Pucci: De kunst van de mannequin' is zo'n hit dat het museum de looptijd heeft verlengd tot oktober.
En een ontwerper die bijzonder verheugd was om de show donderdagavond voor het eerst te zien, was Anna Sui, die samen met Pucci de gestileerde mannequins creëerde die in de jaren negentig in haar winkels verschijnen. Alleen Sui was niet onder de mensen die door de galerijen liepen. Ze was onderdeel van de tentoonstelling, twee uur zittend in een facsimile van de Pucci-ontwerpstudio terwijl de beeldhouwer Michael Evert een mannequin-hoofd naar haar gelijkenis creëerde (afgebeeld, hieronder).
Credit: Karina Eckmeier/Met dank aan het Museum voor Kunst en Design
GERELATEERD: Anna Sui lanceert een strandklare collectie voor O'Neill
In een zwarte jurk met een witte bloemenprint en zwarte sandalen met studs zat ze stil, met een glimlach stevig op haar plaats. Evert, met zijn witte hemdsmouwen opgerold, begon een berg klei te vormen, lagen te spinnen, de ogen, neus en mond te etsen, totdat het object voor hem steeds meer op Sui leek.
"Ik ben altijd gefascineerd geweest door mannequins," zei Sui. “Ze geven je de kans om een personage of een symbolisch persoon voor je merk te creëren. Het is zo belangrijk om kleding met een hoofd erop te laten zien, dan krijg je een weegschaal van de persoon. Ook al ben jij niet het hoofd, je kunt het je voorstellen. En waarom zou je het dan niet gestileerd maken? Het is jouw fantasiepersoon.”
Toen Sui begon, vertelde haar vriend, de ontwerper Zack Carr, haar dat niemand dat echt zou doen haar merk begrijpen totdat ze een winkel opende, waar ze haar hele visie onder één kon brengen dak. Terwijl ze geld bij elkaar schraapte en een plek zocht in SoHo, begonnen zij en haar vrienden meubels te kopen op rommelmarkten en die stukken te schilderen in zwarte lak, terwijl ze de weekenden doorbracht met het maken van haar "dolly heads", met behulp van piepschuim en gips om de vormen te creëren die uiteindelijk haar zouden worden toont. Toen ze kennismaakte met Ralph Pucci, die sinds de jaren zeventig mannequins maakte die meer op kunst leken (zijn samenwerkingen met Andrée Putman voor Barneys New York – etalagepoppen met ingebouwde schoenen – worden overwogen legendarisch). Samen veranderden ze Sui's poppenhoofden in volle figuren, met een huid van het lichtste blauw, paars of groen.
"Alle eigenaardigheden van mijn poppenhoofden gingen in de mannequins", zei Sui. "Door de jaren heen, het zwart gelakte meubilair en de paarse muren en rode vloeren van mijn winkels, allemaal" werd iconen van het merk, maar dat gold ook voor de dolly head - tot het punt waarop we een parfumflesje maakten op basis van Dat."
GERELATEERD: Anna Sui geeft de details over haar meest persoonlijke geur tot nu toe
Waarom het een wauw is: Mannequins, zoals we op deze tentoonstelling kunnen zien, vertellen meer een verhaal dan velen van ons zelfs beseffen, ook al ontwerpers en retailers besteden enorm veel tijd en energie om ze te perfectioneren tot duidelijke representaties van hun merken. In feite is hun impact behoorlijk sterk, iets waar Sui jaren geleden aan herinnerde toen ze Syrië als toeriste bezocht, vóór de onrust daar.
Credit: Karina Eckmeier/Met dank aan het Museum voor Kunst en Design
"Het was echt vreemd", zei ze. “Alle etalagepoppen waren hetzelfde, droegen een donkere jas van nek tot onder de enkel, allemaal in dezelfde vorm met een opgestoken kapsel, maar ook gewikkeld in deze lange jassen. In elk raam dat je zag, stond altijd dezelfde mannequin opgesteld. Je zou zwarte, marineblauwe, bordeauxrode en grijze jassen zien. Dat was waar vrouwen uit konden kiezen om te dragen. Het was gewoon zo uniform en eye-openend om te zien hoe dat weerspiegelt wat vrouwen daar geacht worden te dragen.”
GERELATEERD: Maak op zijn 40e verjaardag een reis met de wikkeljurk van DVF
Westerse ontwerpers vieren natuurlijk etalagepoppen die allemaal over individualiteit gaan. Bij haar thuis heeft ze een mannequin, een gigantische pop eigenlijk, gemodelleerd naar Diana Vreeland, die haar is gegeven door de kunstenaar Greer Lankton. Ze kleedt Diana in vintage Courrèges en poseert haar met voorbijgaande gasten, van supermodellen tot Marc Jacobs tot Liza Minnelli. Haar punt is dat een paspop een andere manier is om kleding een persoonlijkheid te geven.
Kom meer te weten: Meer voorbeelden nodig van de kracht van winkeldisplays? Als je denkt dat mannequins een fetisj waardig zijn, vergeet dan niet de romantische caper uit 1987 Mannequin, met Andrew McCarthy en een nogal stijve Kim Cattrall. Als je ze griezelig vindt, kijk dan misschien nog een keer naar de aflevering van De schemerzone, wanneer een jonge vrouw een gouden vingerhoed koopt in een warenhuis van een verkoopster wie blijkt…
GERELATEERD: Iconische modeontwerper Oscar de la Renta herinneren aan wat zijn 83e verjaardag zou zijn geweest