In 1970 was de beroemde modecolumnist en redacteur Diana Vreeland de eerste persoon die echt de betekenis begreep van de jurkontwerpen die haar werden aangeboden door Diane von Furstenberg, dan een jonge prinses die net is aangekomen in New York City. "Ik vind je kleren absoluut geweldig," zei Vreeland tegen haar, hoewel het nog vier jaar zou duren voordat von Furstenberg het ontwerp zou treffen dat haar praktisch een begrip zou maken 's nachts.

Het was Vreeland's aanmoediging die Von Furstenberg noemt als "het belangrijkste dat in mijn carrière is gebeurd", zei ze. En het is een bekrachtigingsbrief van Vreeland die opent “Reis van een jurk”, een modetentoonstelling van gelijke delen en een krachtig merkstatement dat von Furstenberg nu in Los Angeles laat zien. De jurk in kwestie is natuurlijk de wikkeljurk, een eenvoudig ontwerp van bedrukte jersey die sluit als een badjas en strikken in de taille, die von Furstenberg creëerde toen ze 26 was.

De wikkeljurk wordt dit jaar 40 en is net als de ontwerper een mode-icoon. Sociologen beschouwen het als een symbool van de bevrijding van vrouwen. Zo'n 10 miljoen van de jurken zijn verkocht. Ze hebben een tijdperk gedefinieerd in films, van

Taxi chauffeur (gedragen door Cybill Shepherd, in 1976) Amerikaanse drukte (gedragen door Amy Adams, in 2013). En toch had Von Furstenberg - totdat de plannen voor de tentoonstelling werden besproken - af en toe een hekel aan het succes ervan.

"Ik heb het altijd als vanzelfsprekend beschouwd", zei ze vrijdag bij een preview. “Ik doe ook andere dingen.”

Met zijn jubileum en de oprichting van de tentoonstelling (inclusief meer dan 200 versies van wikkeljurken) " realiseerde ik me de impact ervan", zei ze. “Ik heb het gemaakt, maar toen ging het een eigen leven leiden. Het gaf me mijn vrijheid, maar het gaf ook vrijheid en geluk aan veel andere vrouwen.” (De tentoonstelling opent in januari. 11 in het Wilshire May Company Building op 6067 Wilshire Boulevard in Los Angeles.)

"Journey of a Dress" vertelt dat verhaal en meer, met een tentoonstellingsontwerp van Bill Katz en productieontwerp van Stefan Beckman (die uitgebreide catwalksets maakt voor Marc Jacobs). Een openingsgalerij en een snoeproze entree met portretten van von Furstenberg door Andy Warhol, Chuck Close en Francesco Clemente, evenals een nieuw werk van Dustin Yellin dat toont stukken van een jurk ingebed in glaslagen, "als een zwevende verschijning, een soort tijdloos en ruimteloos, bestaande zonder verleden of toekomst", zoals Yellin zei tijdens de opening.

"Tijdloos" is de indruk die je krijgt als je de originele wikkeljurken naast meer eigentijdse stukken ziet, hier verzameld in één grote kamer, in groepen gemonteerd op ruitvormige sokkels tegen een levendige, kamerhoge achtergrond van de beroemdste prints van von Furstenberg (blauwe slangenleer, rode luipaardvlekken, haar handtekening omgezet in grafitti). De jurken, waaronder een originele zwart-witte omslagdoek met luipaardprint die net boven de knie werd uitgesneden, zagen er vandaag net zo krachtig en zelfverzekerd uit als ze zouden hebben gedaan in 1974, wat von Furstenberg deed denken aan de eerste boodschap die ze maakte om hen te promoten: "Voel je als een vrouw, draag een jurk!"

"De jurk, de prints, wat ik zei - en ik - zijn al die tijd blijven hangen," zei ze, "en ze zijn allemaal nog steeds relevant."

[action_no_link text="Klik door de galerij om nu de tentoonstelling binnen te gaan."]

[wrn_button url=" https://www.instyle.com/instyle/package/general/photos/0,,20689921_20774773_30081659,00.html" text="Voorvertoning van de show" title="Voorvertoning van de show"]

MEER:Sterren in DVFVon Furstenberg viert vrouwen bij de DVF AwardsInside DVF's overname van In stijl's Facebook

"Dit is de 40e verjaardag van de wikkeljurk, het enige waar ik alles aan te danken heb", zei Von Furstenberg. "Ze betaalde al mijn rekeningen, en in feite noemen we de wikkeljurk in het Frans de 'robe porte-feuille', wat 'portemonnee' betekent. Het betaalde voor alles. Het betaalde voor het onderwijs van mijn kinderen. Het betaalde voor mijn vrijheid. Het gaf me mijn faam en het gaf me de Amerikaanse droom.”

“Ik wilde een leger met wikkeljurken, net als het Qin-leger van terracotta krijgers. Ik hou van het idee van de vrouwelijke krijger, en dat zie je ook in de pose van de mannequins. Het is sterk. Kracht was voor mij het belangrijkste. Dat is wat ik graag uit vrouwen haal.”

“De wikkeljurk is populaire cultuur. Ik heb nooit echt geprobeerd met deze jurk een fashionstatement te maken, maar er wordt nu over deze jurk gesproken in de lessen sociologie. Het wordt geassocieerd met bevrijding.”

“Vertrouwen is zo belangrijk. Nu ben ik een nieuwe periode van mijn bedrijf begonnen die gaat over de legacy. Het is duidelijk dat ik met deze tentoonstelling hoop dat ik een erfenis achterlaat, en de erfenis gaat echt over het vieren van vrijheid, het versterken van vrouwen en het verkopen van vertrouwen. Dat is wat ik doe. Ik verkoop vertrouwen. En soms geef ik het weg. Je hoeft er niet altijd voor te betalen.”

“Weet je, het is mijn oeuvre – het is wat het is. Daarom hou ik van de Chuck Close hier vooraan in de show, vooral hier in Hollywood, waar iedereen zo klaar en vernieuwd is. Het is als 'Wauw, het is zo gedurfd en sterk.' Op die foto werd ik net in mijn gezicht geslagen bij een ski-ongeluk.”

"Toen ik voor het eerst naar New York kwam, waar ik ook heen zou gaan - en ik ging veel uit - was Andy Warhol daar. De waarheid is dat Andy erg verlegen was en Andy een voyeur. Hij had zijn bandrecorder en zijn camera, en hij zou je fotograferen. Maar hij was zo'n groot kunstenaar en zo'n visionair. Hij deed alles voor iedereen: de realityshow, het icoon, de branding. Ik kan me alleen maar voorstellen wat Andy zou hebben gedaan met Instagram en Facebook. Hij zou gek zijn geworden."