Op de schaal van beroemde chef-koks, Martha Stewart valt aan de meer relativerende kant. Natuurlijk, haar naam is eigenlijk synoniem met elegante etentjes en sluwe geschenken, maar op een schattige, niet opzichtige manier. Heck, ze host een show met Snoop Dogg en staat er zelfs om bekend af en toe te posten onflatteuze voedselfoto.
Dus wanneer Marley Spoon vroeg of ik Stewarts vier favoriete kerstkoekjes wilde bakken, aarzelde ik geen moment. Stewart werkte samen met de maaltijdpakketservice om haar allereerste vakantie koekjesdoos kit, die wordt geleverd met voorgeportioneerde droge ingrediënten en receptkaarten om je te helpen bakken zoals Martha, allemaal voor $ 38,99. De doos wordt ook geleverd met perkamenten koekjeszakjes en rood en wit bakkerstouw, zodat je je lekkers kunt verpakken om te delen.
Ik ben een redelijk bekwame bakker en Martha Stewart is geen Julia Child - ik zou niet wakker liggen van deze recepten, Julie en Julia-stijl. Ik nam de uitdaging aan en Martha's doos stond al snel voor mijn deur.
VIDEO: 4 Gezonde & Lekkere Desserts
Toen ik de vier recepten las, realiseerde ik me al snel dat ze meer betrokken waren dan je gemiddelde kerstkoekje. Stewart vroeg je om een dubbele boiler te gebruiken in plaats van boter in de magnetron te smelten, sterk afgeraden om de koelkast als hulpmiddel om kokend hete ingrediënten op kamertemperatuur te brengen, en hak de ingrediënten niet vooraf. Hoewel ik de aantrekkingskracht van het zelf hakken volledig begrijp, is het snijden van gekonfijte gember niet iets dat ik mijn ergste vijand toewens. Dat spul is zo plakkerig als de hel.
Voordat ik verder ga, moet ik verduidelijken dat ik alle vier de koekjesrecepten binnen 24 uur probeerde te bakken omwille van een verhaal, iets dat de meeste verstandige mensen waarschijnlijk niet zullen proberen. De totale tijd voor elk koekje varieert van 45 minuten tot 2 uur en 45 minuten, en proberen meer dan één verschillend te bakken batch werd tegelijkertijd rampzalig toen ik me niet meer kon herinneren welk zakje suiker of bloem waarvoor was bedoeld recept.
En hoewel ik Martha misschien een of twee keer heb vervloekt - vooral toen ik me in mijn ijskoude garage bevond en pepermuntsnoepjes in kleine stukjes hamerde - moet ik zeggen dat ze haar dingen kent. Elk koekje was absoluut heerlijk en onverwacht. Van gember tot kardemom, ze waren gevuld met unieke ingrediënten die ik nooit zou gebruiken, maar die ik nu tijdens de feestdagen zal herhalen.
Blijf scrollen voor mijn recensie van elk van de kenmerkende recepten voor vakantiekoekjes van Martha Stewart.
Zoals ik eerder al zei, had ik graag gezien dat deze pepermuntsnoepjes voorgesneden waren. Martha raadt aan om een vleeshamer of deegroller te gebruiken om de ronde snoepjes in kleinere stukjes te pletten. Na een paar slagen met een deegroller escaleerde ik naar een volle hamer (en de betonnen vloer van mijn garage). Maar hoewel de verpletterende methode effectief was, bleef het scheuren in de plastic zak maken. Ik moet de pepermuntjes driemaal in een zak hebben gedaan tegen de tijd dat ze voldoende waren geplet, en ik had nog steeds plakkerige resten die uit de zak op mijn handen lekten.
Toen we verder gingen met het beslag, instrueerde Martha ons om een dubbele boiler te gebruiken om de boter en chocolade te smelten, iets wat ik gewoon in de magnetron zou hebben gedaan. Toegewijd om net als Martha te bakken, heb ik haar advies opgevolgd, en zoveel meer werk bleek het niet te zijn, hoewel ik niet met zekerheid kan zeggen of de magnetronmethode een negatief effect zou hebben gehad op de brownies algemeen.
Op de receptenkaart stond ook dat je je bakvorm moest bekleden met bakpapier, iets wat ik normaal nooit doe voor brownies, maar het bleek super handig te zijn. In feite gebruikte ik perkamentpapier voor alle vier de recepten, zoals Martha adviseerde, en het maakte het opruimen zeker gemakkelijker.
De brownies waren fudgy en heerlijk - veel rijker dan alle brownies die ik uit een doos heb gemaakt. Mijn enige probleem was dat de pepermunt super gesmolten was en dus niet esthetisch. Als ik deze weer maak, strooi ik de pepermunt erover als de brownies al een tijdje staan te bakken, in plaats van voordat ze de oven in gaan.
Martha, Martha, Martha: Geef ons de volgende keer, ik smeek je, de gekonfijte gember voorgesneden. Door zijn textuur plakt het elke keer dat je het probeert te snijden aan je mes, waardoor het onmogelijk is om op een efficiënte manier "fijn te hakken".
Evenzo had de chocolade in een reep moeten komen in plaats van ronde chips, die ook moeilijk te hakken zijn. Een staaf blijft in ieder geval stabiel om snel te kunnen snijden, terwijl de spaanders maar rond bleven ploppen.
Tijdens het maken van dit recept ontdekte ik ook een discrepantie in de ingrediëntenlijst en de inhoud van mijn doos. Het recept vroeg om zuiveringszout, terwijl mijn doos met bakpoeder kwam (of in ieder geval iets met het label bakpoeder). Ik gebruikte het toch, en de wereld verging niet.
Grieven terzijde, deze koekjes waren ongelooflijk. Zelfs mijn vader, die beweert snoep te haten, kon het niet helpen, maar hij hield ervan.
Dit is het recept waar ik het meest sceptisch over was, maar misschien wel mijn favoriet is. Martha had gelijk: het roosteren van de pecannoten brengt hun smaak echt naar voren, en het was niet al te veel extra werk.
Mijn enige probleem was de noodzaak om het deeg een uur in de koelkast te bewaren, wat betekent dat deze koekjes niet iets zijn dat je in een mum van tijd samen kunt kloppen. Maar wat waren ze goed.
Voor Martha had ik nog nooit met kardemom gebakken, en ze pleitte er sterk voor om de geurige kruiden in gebak te verwerken en niet alleen in hartige diners.
Elk aspect van dit recept was relatief eenvoudig uit te voeren, maar er was een kavel wachttijd tussendoor. Nadat ik het deeg had gevormd, kreeg ik de opdracht om het in een bal te rollen en 10 tot 12 minuten te laten staan. Toen kreeg ik te horen dat ik het moest uitpakken, het in een blok moest rollen en het 15 minuten moest laten staan. Vervolgens zeiden de instructies om "een strak cilindrisch blok te vormen" (dat al was gevormd) en het 5 tot 10 minuten in de koelkast te laten staan. Dat moest allemaal nog gebeuren voordat ik het kon klaarmaken om de oven in te gaan.
Ik ben er niet zeker van hoe anders de koekjes zouden zijn geworden als ik ze niet voor deze intervallen had laten zitten, maar gezien hoe ze uitpakten, zou ik zeggen dat ze het wachten waard waren.